Het is vandaag 185 jaar geleden dat de Franse schrijfster Félicité de Choiseul-Meuse in Parijs is overleden. Weinig is helaas geweten over haar privé-leven, maar ze liet ons wel 22 boeken na, meestal erotisch van aard, wat uiteraard in die tijd merkwaardig is.
Lees verder “Félicité de Choiseul-Meuse (1767-1838)”
Vandaag is het 260 jaar geleden dat de Franse auteur Pierre Carlet de Chamblain de Marivaux is overleden.
Lees verder “Pierre Carlet de Marivaux (1688-1763)”
Vandaag is het ook al 135 jaar geleden dat de Franse toneelauteur Eugène Labiche is overleden. Hij oogst (ook nu nog) vooral succes met komische stukken, die uitmunten door hun toneelmatige behandeling en vooral handelen over het typisch Franse onderwerp: l’amour…
Lees verder “Eugène Labiche (1815-1888)”
Benoîte Groults succesvolle roman “Les vaisseaux du coeur” (in het Nederlands vertaald als “Zout op mijn huid”) is overduidelijk een “vrouwelijke” versie van “Lady Chatterley”.
Lees verder “35 jaar geleden: “Les vaisseaux du coeur” van Benoîte Groult”
In zijn jongste roman, De kaart en het gebied, komt een andere Michel Houellebecq naar voren dan die welke we kennen uit zijn klassiekers als Elementaire deeltjes of Platform. In dit boek vinden we veel minder cynisme of seksscènes terug, wat toch zijn handelsmerk was.
Lees verder “Tien jaar geleden: “De kaart en het gebied” van Michel Houellebecq”
Vandaag is het al 125 jaar geleden dat de Franse schrijver Alphonse Daudet is overleden. We kennen hem wellicht allemaal nog van zijn “Lettres de mon moulin”, die we op de schoolbanken verwenst hebben, want we vonden er allemaal niks aan, maar het was wel verplichte lectuur. Meestal is zoiets voldoende om bij de leerlingen een dégoût voor het leven te ontwikkelen, maar ik heb toch op latere leeftijd uit eigen beweging nog een boek van hem gelezen. Uiteraard was dat omwille van de titel (“Sappho”). En al kwam ik dan op dat gebied bedrogen uit, toch heb ik er blijkbaar iets aan gehad, want ik heb voor mezelf een aantal nota’s genomen. Zoals gewoonlijk kader ik die dan in een groter geheel en omdat ik deze keer niet terecht kon op Wikipedia, is het dan maar de tekst van een collega-blogger geworden…
Lees verder “Alphonse Daudet (1840-1897)”
De Franse auteur Jean Rouaud (foto YouTube) werd geboren te Campbon op 13 december 1952. Na het lyceum, een episode die sterk aan bod komt in zijn werk, studeerde hij wetenschappen en letterkunde aan de universiteit van Nantes. Om dan aan een grillige beroepsloopbaan te beginnen: pompbediende, verkoper van encyclopedieën, bediende in een boekhandel, om tenslotte gedurende zeven jaren een krantenkiosk uit te baten te Parijs, rue de Flandre 101, 19de arrondissement. Maar ondertussen schreef hij… Met het voornemen een familiekroniek in een trilogie te gieten. Het zullen uiteindelijk vijf boeken worden. En al met de eerste roman was het raak…
Lees verder “Jean Rouaud wordt zeventig…”
Vandaag is het al dertig jaar geleden dat de Gentse schrijfster (in het Frans) Suzanne Verbist is overleden. Haar schrijversnaam is eigenlijk die van haar man, de minister van justitie Albert Lilar.
Lees verder “Suzanne Lilar (1901-1992)”
In ‘L’herbe des nuits’ (2012) (‘Het gras van de nacht’; Querido, 2013) van Patrick Modiano tracht de zestigjarige Jean de gebeurtenissen van enkele maanden in zijn jeugd, in 1966, te reconstrueren. Met een notaboekje in de hand dwaalt hij door Parijs, herkent gevels, pauzeert in bekende cafés, rust op bankjes die vertrouwd zijn. Toen had hij geen idee waarom hij alles zo opschreef maar “nu begrijp ik het beter: ik had behoefte aan een soort houvast – huisnummers, namen van metrostations, stambomen van honden – alsof ik bang was dat mensen en dingen je plotseling zouden kunnen ontvallen en verdwijnen, zodat je tenminste een bewijs moest hebben dat ze hadden bestaan.”
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (62)”
Jean Bosmans is zestig jaar. Wat doet een man van die leeftijd in Parijs wanneer hij het hoofdpersonage, de verteller, is in een roman van Patrick Modiano (‘L’horizon’, 2011; ‘De horizon’, Querido, 2011)? Inderdaad, wandelen. Door de straten, de boulevards, flaneren langs de gevels, in de metro rijden, verpozen in bars en restaurants. En op zoek gaan naar herinneringen. Hij weet niet veel meer over wat er gebeurde toen hij twintig was. Zo lang geleden…
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (61)”
dagelijks iets degelijks 