Ik heb geen speciale bijdrage over Hilde Van Mieghem, ook al had dat wel gekund, want ze komt veel ter sprake op mijn blog en vaak dan nog in een hoofdrol (zie Playmate, Waterlanders, haar regie van Romeo en Julia, enz.). Maar ik heb doelbewust voor deze bespreking van het stuk “Thuis” van Hugo Claus gekozen, omdat ik daar een fijne herinnering aan heb. Dit stuk werd immers opgevoerd in de balzaal van Kunstencentrum Vooruit en tijdens de pauze stond ik aan de toog samen met Hugo Claus himself. En samen spraken we waarderend over de scène die hierboven staat afgebeeld en vooral dan over het goedgevormde achterwerk van Hilde dat hierin een hoofdrol vertolkte. Deze anekdote kreeg veel later nog meer reliëf toen Odo Claus over de begrafenis van zijn broer in Humo van 6/4/2010 getuigde: “Achteraf bleek dat heel veel aanwezigen gedacht hadden dat ik Hugo’s reïncarnatie was. Hilde Van Mieghem kreeg het eventjes te zwaar toen ze me zag: ze schreeuwde het uit van ontzetting. Later op de middag hoorde ik dat mijn broer haar had gevraagd om op zijn begrafenis de lingerie te dragen die hij zo graag zag. En dat had ze gedaan!”
Lees verder “Hilde Van Mieghem wordt zestig…” →