Vandaag is het ook al 135 jaar geleden dat de Franse toneelauteur Eugène Labiche is overleden. Hij oogst (ook nu nog) vooral succes met komische stukken, die uitmunten door hun toneelmatige behandeling en vooral handelen over het typisch Franse onderwerp: l’amour…
Lees verder “Eugène Labiche (1815-1888)”
Vandaag is het al 125 jaar geleden dat de Franse schrijver Alphonse Daudet is overleden. We kennen hem wellicht allemaal nog van zijn “Lettres de mon moulin”, die we op de schoolbanken verwenst hebben, want we vonden er allemaal niks aan, maar het was wel verplichte lectuur. Meestal is zoiets voldoende om bij de leerlingen een dégoût voor het leven te ontwikkelen, maar ik heb toch op latere leeftijd uit eigen beweging nog een boek van hem gelezen. Uiteraard was dat omwille van de titel (“Sappho”). En al kwam ik dan op dat gebied bedrogen uit, toch heb ik er blijkbaar iets aan gehad, want ik heb voor mezelf een aantal nota’s genomen. Zoals gewoonlijk kader ik die dan in een groter geheel en omdat ik deze keer niet terecht kon op Wikipedia, is het dan maar de tekst van een collega-blogger geworden…
Lees verder “Alphonse Daudet (1840-1897)”
De Franse auteur Jean Rouaud (foto YouTube) werd geboren te Campbon op 13 december 1952. Na het lyceum, een episode die sterk aan bod komt in zijn werk, studeerde hij wetenschappen en letterkunde aan de universiteit van Nantes. Om dan aan een grillige beroepsloopbaan te beginnen: pompbediende, verkoper van encyclopedieën, bediende in een boekhandel, om tenslotte gedurende zeven jaren een krantenkiosk uit te baten te Parijs, rue de Flandre 101, 19de arrondissement. Maar ondertussen schreef hij… Met het voornemen een familiekroniek in een trilogie te gieten. Het zullen uiteindelijk vijf boeken worden. En al met de eerste roman was het raak…
Lees verder “Jean Rouaud wordt zeventig…”
Vandaag is het al dertig jaar geleden dat de Gentse schrijfster (in het Frans) Suzanne Verbist is overleden. Haar schrijversnaam is eigenlijk die van haar man, de minister van justitie Albert Lilar.
Lees verder “Suzanne Lilar (1901-1992)”
In ‘L’herbe des nuits’ (2012) (‘Het gras van de nacht’; Querido, 2013) van Patrick Modiano tracht de zestigjarige Jean de gebeurtenissen van enkele maanden in zijn jeugd, in 1966, te reconstrueren. Met een notaboekje in de hand dwaalt hij door Parijs, herkent gevels, pauzeert in bekende cafés, rust op bankjes die vertrouwd zijn. Toen had hij geen idee waarom hij alles zo opschreef maar “nu begrijp ik het beter: ik had behoefte aan een soort houvast – huisnummers, namen van metrostations, stambomen van honden – alsof ik bang was dat mensen en dingen je plotseling zouden kunnen ontvallen en verdwijnen, zodat je tenminste een bewijs moest hebben dat ze hadden bestaan.”
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (62)”
Jean Bosmans is zestig jaar. Wat doet een man van die leeftijd in Parijs wanneer hij het hoofdpersonage, de verteller, is in een roman van Patrick Modiano (‘L’horizon’, 2011; ‘De horizon’, Querido, 2011)? Inderdaad, wandelen. Door de straten, de boulevards, flaneren langs de gevels, in de metro rijden, verpozen in bars en restaurants. En op zoek gaan naar herinneringen. Hij weet niet veel meer over wat er gebeurde toen hij twintig was. Zo lang geleden…
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (61)”
Émile Zola stierf, onverwacht, in Parijs op 29 september 1902 in zijn woning aan de Rue de Bruxelles door koolmonoxidevergiftiging. Zijn echtgenote was er bijna even erg aan toe, doch zij werd gered in het ziekenhuis van Neuilly. Pas vele jaren later werd duidelijk dat zijn dood eigenlijk nog een nasleep was van de Dreyfus-affaire. Hij had namelijk een schouwveger ingehuurd om zijn schouw te kuisen, maar deze was zo’n verstokt tegenstander van Dreyfus dat hij de schouw juist dicht maakte i.p.v. te kuisen. En zo kwam Zola om het leven door een zogezegd slecht werkende kachel…
Nadat hij er eerst al “Mensen sterven alleen” van Edgar Heirman had uitgehaald (daar begin ik niet eens aan!), viel het lot van mijn “willekeurige woordgenerator” daarna op “Wij hebben niet om het leven gevraagd” van Jean Paulhac. Het mag dus duidelijk zijn dat hij absoluut van plan is om mij tot zelfmoord te drijven!
Lees verder “Jean Paulhac (1921-2011)”
Het is vandaag al 135 jaar geleden dat de Franse dichter Charles Baudelaire is overleden.
Lees verder “Charles Baudelaire (1821-1867)”
Reeds tijdens zijn adolescentie vatte Patrick Modiano het plan op een roman te schrijven over de jodenhaat. Hij worstelde met de beledigingen zijn vader aangedaan gedurende de bezetting, en was gechoqueerd door de antisemitische boeken die hij bij zijn vader had aangetroffen die deze in een soort afschuw verzamelde.
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (60)”
dagelijks iets degelijks 