Als vierde productie van het seizoen 1977-1978 bracht theater Arena “Toch zonde dat ’t een hoer is”, een Elisabethaanse tragedie (1633) van John Ford. Het was de eerste maal dat dit stuk, in een vertaling van Joël Hanssens, in het Nederlands werd opgevoerd.
Lees verder “45 jaar geleden: “Zonde dat ’t een hoer is” in Arena”
Als de musical « Jekyll & Hyde» ook maar half zo leuk is als het gelijknamige café in de Sint–Pietersnieuwstraat waar wij destijds menig uur hebben gesleten, dan kan hij al niet meer stuk. Nee, alle gekheid op een stokje, het zal ons benieuwen hoe deze productie van de musicalafdeling van het Ballet van Vlaanderen, die op heel wat bijval mocht rekenen en die het hele weekend, tot en met maandag, in de opera kampeert, het oeroude thema van de scheiding van goed en kwaad in beeld zal brengen. Verandert Dr.Jekyll al zingend in Hyde ? Nu, met een regisseur als Frank Van Laecke (foto Radio 2) en een belichter als Jaak Van de Velde (enorm belangrijk in dit stuk) kan er eigenlijk al niet veel fout gaan. * Bij « Hansje en Grietje » wordt het kwaad gepersonifieerd door de heks, al zien sommige Freudianen ook dat als een afsplitsing van het eigen ik. In de muziek van Engelbert Humperdinck (de échte, niet die met zijn bakkebaarden) moet men echter niet naar diepgang zoeken. Tenzij Frank Shipway er met zijn BRT–orkest zondagnamiddag in de Bijlokehal weer « heavy » tegenaan gaat. (HLN, 20/12/1997)
De voorverkoop van « Enfantillages » van Raymond Cousse liep als een trein, maar dat was dan vooral op basis van de (terechte) naambekendheid van het trio dat ervan aan de wieg stond : Jakob Beks (acteur), André Vermaerke (regisseur) en het Speeltheater (productie). Na de eigenlijke première was het enthousiasme echter reeds grotendeels geluwd… behalve bij ons alweer. Zodanig zelfs dat we ons beginnen afvragen wat er scheelt.
Lees verder “35 jaar geleden: « Enfantillages » van Raymond Cousse”
Anna Efthymiadis wordt vandaag 45. Zij liet het publiek twintig jaar geleden uit zijn bol gaan bij “All that jazz” (foto Facebook)
Lees verder “Anna Efthymiadis wordt 45…”
Bertolt Brecht en Kurt Weill vormden een succesvol duo, tot beide kunstenaars nazi-Duitsland moesten ontvluchten. Mahagonny was 95 jaar geleden hun laatste werk tesamen. De ophefmakende Spaanse theatermaker Calixto Bieito regisseerde in de Vlaamse Opera in september 2011 deze satire (zie bovenstaande foto) en huisdirigent Yannis Pouspourikas leidde muzikaal alles in goede banen. Publieksfavorieten uit vorige seizoenen zoals Noemi Nadelmann (Marie uit Wozzeck) en Leandra Overmann (Ljoebov uit Mazeppa) deelden het podium met onder meer John Daszak, één van Engelands meest veelzijdige tenoren.
Lees verder “95 jaar geleden: creatie van « Mahagonny »”
Om de oprichting van Theater Arena toe te lichten, moeten we eerst en vooral ons wenden naar… het NTG! En met name naar de première op 20 mei 1967 van ‘De Vertraagde Film’ van Herman Teirlinck. Bij het groeten stapt regisseur Frans Roggen waardig en theatraal naar voren, om een breed saluut te brengen naar de zijloge côté jardin waar normaal directeur Poppe had moeten zitten. Die loge was echter leeg. Eén seconde verbazing, waarna het publiek de geste meteen door heeft. Onder het applaus breekt een tumult uit van Poppe-fans die op de houten vloer stampen en minutenlang scanderen: “Poppe-Poppe-Poppe!”
Lees verder “55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena”
Morgen zal het alweer dertig jaar geleden zijn dat ik “Mario ga eens opendoen er werd gebeld” heb gezien, een stuk dat Kamagurka speciaal voor het N.T.G. had geschreven. Het werd Kamagurka zoals te verwachten en te voorzien was. Zelfs de muziek van Johan De Smet was min of meer te voorzien, maar daarom niet minder geslaagd. De mini-opera, ingestudeerd door Françoise Van Hecke, met de poolreiziger was m.i. dan ook het beste onderdeel. Maar ook de machinisten hadden hun werk, want dit toneelstuk was zo niet grensverleggend, dan toch publiekverleggend! Plotseling zagen we de dingen soms in een heel ander licht (van Jaak van de Velde).
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Mario ga eens opendoen er werd gebeld””
Dirk Musschoot meldt mij dat zaterdag de Gentse regisseur en lichttovenaar Jaak Van De Velde is overleden aan kanker.
Lees verder “Jaak Van De Velde (1947-2021)”
Het is vandaag ook veertig jaar geleden dat in het Gentse Arenatheater “De Driestuiversopera” van Bertolt Brecht in première ging in een regie van Jaak van de Velde, een decor van Jacques Berwouts, een vertaling van Ton Lutz en liedjesteksten van Walter Ertvelt. Tot mijn stomme verbazing heb ik geen recensie van mijn hand teruggevonden (ook niet van iemand anders trouwens), daarom moet u het maar doen met wat algemeenheden over het stuk zelf. En “uiteraard” heb ik ook weer geen foto van de voorstelling teruggevonden, daarom heb ik een beroep gedaan op een foto van Theater Het Hof uit Arnhem. Bedankt, mensen!
Lees verder “Veertig jaar geleden: “De Driestuiversopera” in Arena”
De Vlaamse theatermaker Dirk Tanghe viert vandaag zijn 65ste verjaardag. Ik moet nog vaak aan hem terugdenken. Zoals vijf jaar geleden toen ik las dat Benny Claessens (de dikke broer van Bart De Pauw uit “Het geslacht De Pauw”) in zijn jongste stuk in het NTG zijn acteurs op het podium laat plassen (en het gelukkig daarna ook zelf weer opkuisen). Niet dat Dirk Tanghe zoiets ook zou doen. Nee juist integendeel! In een periode dat dergelijk “theater” opgang begon te maken en ik mij meer en meer met tegenzin naar de schouwburg sleepte, was hij voor mij juist een rots in de branding. En niet alleen voor mij blijkbaar: zijn stukken waren meestal een groot succes. Dat kón dus wel niet goed zijn! Dirk moest in die tijd dan ook vaak spitsroeden lopen bij zijn spitsbroeders en ik twijfel er niet aan dat dit ook heeft bijgedragen tot wat later is gevolgd…
Lees verder “Dirk Tanghe wordt 65…”
dagelijks iets degelijks 