Fons Mariën las Vernietigen van Michel Houellebecq, vertaling Martin de Haan.
Het recenste boek van kwajongen Michel Houellebecq is vertaald als ‘Vernietigen’. Het speelt zich af tegen de achtergrond van de Franse presidentsverkiezingen van 2027, in een nabije toekomst dus. Centraal staat het personage Paul Raison, de persoonlijke assistent van Bruno Juge, de minister van Economische Zaken. Bruno Juge wordt in de verkiezingen de man achter een presidentskandidaat. De geheime dienst voert een onderzoek naar een nepvideo waarin Bruno onthoofd wordt. Vervolgens volgen er aanslagen…
Deze hele kwestie vormt slechts de achtergrond voor een verhaal dat focust op de familie van Paul. Hij en zijn vrouw Prudence zijn helemaal vervreemd van elkaar. De vader van Paul (die voor de geheime dienst werkte) wordt getroffen door een beroerte en in het ziekenhuis opgenomen. Door dit feit krijgt Paul weer meer contact met zijn familie, zus Cécile (die erg gelovig is) en de jongere broer Aurelien. Hij leert ook Madeleine beter kennen, de vriendin van zijn vader na de dood van zijn moeder, een kunstenares. Door dit trieste feit toont Pauls vrouw Prudence weer meer belangstelling en geleidelijk, aan is er weer een toenadering. Er zijn wel spanningen in de familie, vooral met zijn schoonzus (de vrouw van Aurelien). Ten slotte slaat het noodlot toe en krijgt ook Paul af te rekenen met slecht nieuws in verband met zijn gezondheid…
Ik heb hier niet te veel willen onthullen over het verhaal. Er zijn duidelijk verschillende verhaallijnen, die in elkaar geweven zijn. Het maatschappelijke verdwijnt naar de achtergrond en de nadruk ligt meer en meer op het verhaal van Paul. Hier zien we een veel mildere Houellebecq dan we gewoon zijn. Zijn typische cynische commentaren op mens en samenleving is in dit boek bijna afwezig. Het verhaal is meer existentieel, focust op de confrontatie van het individu met ziekte en dood. Vele passages zijn aangrijpend, de auteur toont veel mededogen met zijn personages. Kortom, we hebben te maken met een oudere, mildere en meer gerijpte Houellebecq.
Fons Mariën
dagelijks iets degelijks 