Tien jaar geleden werden de Memoires van Jef Turf: van kernfysicus tot Vlaams communist voorgesteld. Miel Dullaert schreef hierover in het maandblad Meervoud van januari 2013.
Lees verder “Tien jaar geleden: de Memoires van Jef Turf”
Vandaag is het precies 35 jaar geleden dat Miel Dullaert (rechts op de foto naast Jan Mestdagh en mezelf) de overstap maakte van De Rode Vaan naar het Partijcentrum van de KPB (Communistische Partij van België). Dat was eigenlijk een promotie en dus gebeurde dit met de wederzijdse goedkeuring van beide partijen. Toch zal het uiteindelijk een zeer belangrijke rol blijken te spelen in de verhouding tussen redactie en partij, wat enkele maanden later tot een breuk zou leiden.
Lees verder “35 jaar geleden: Miel Dullaert van De Rode Vaan naar het Partijcentrum”
Het is vandaag precies vijftien jaar geleden dat Jan Mariën mij op weg heeft gezet om een eigen blog op te starten. Het eerste artikel was onderstaande voorstelling van mijn blog en vooral van mezelf, waarbij het oorspronkelijk de bedoeling was dat het ook een verwijzing naar ieder artikel zou bevatten. Uiteraard heb ik dat niet volgehouden en de meeste hieronder staande “links” zijn ook niet meer geldig. Maar de blog zelf was wel een succes met op het moment dat ik dit post een totaal van meer dan vier miljoen bezoekers, waarvan 351 abonnees, wat een dagelijks gemiddelde geeft tussen 1000 en 1500. Met dank aan mijn zoon John (medebeheerder na het overlijden van Jan Mariën) en een aantal medewerkers zoals Johan de Belie, Fons Mariën, Miel Dullaert, Luc De Ryck, Raymond Thielens, Jan De Smet, Theo Buiting, Lukas De Vos, enz. enz.
Lees verder “Vijftiende verjaardag van mijn blog”
Vandaag viert Piet Lampaert, de man waarvoor ik maar liefst drie keer heb gewerkt, zijn zeventigste verjaardag.
Lees verder “Piet Lampaert wordt zeventig…”
Miel Dullaert schreef voor het maandblad MEERVOUD in april 2017 een in memoriam voor Willy COURTEAUX (1924-2017). Met zijn toestemming mag ik het ook op mijn blog weergeven.
Lees verder “Het Open Venster is definitief dicht”
Voor vele progressieven in Vlaanderen is de oproep van Volksunie voorman Maurits Coppieters (1920-2005) en SP- boegbeeld Norbert De Batselier (1948) in 1996, om de progressieve krachten in Vlaanderen te bundelen, verdwenen in het rijk der nevelen van de geschiedenis. De oproep werd Het Sienjaal genoemd naar de titel van een dichtbundel (1919) van Paul Van Ostaijen. Vraag: wat is er van Het Sienjaal overgebleven? “Naar mijn weten,” schrijft Miel Dullaert, “is er één publicatie die er een heel dossier van 90 blz. aan besteed heeft, met name het theoretisch maandblad van de SP.a, Sampol.”
Lees verder “Het Sienjaal: 25 jaar later”
In het Baskische dorpje Zumarraga is vijf jaar geleden Christian Dutoit overleden op zestigjarige leeftijd. Dutoit was stichter en hoofdredacteur van het linkse Vlaams-nationale maandblad “Meervoud” dat hij al 25 jaar leidde. Tegelijkertijd was hij ook de spil van het Vlaams Huis in Brussel, reeds bijna 20 jaar het epicentrum van de Vlaamse beweging in Brussel, aldus zijn echtgenoot Bernard Daelemans.
Lees verder “Christian Dutoit (1956-2016)”
Nu ben ik wel de laatste mens ter wereld om mij in de Rode Duivels-gekte te storten, maar wat wil het toeval? In 1986 had het Belgische nationale elftal zich eveneens geplaatst voor het wereldkampioenschap. Dat vond toen niet plaats in Brazilië, maar enkele honderden kilometers meer ten noorden, namelijk in Mexico. Voor De Rode Vaan interviewde ik toen enkele bekende mensen (het begrip BV bestond nog niet in die tijd) over de wijze waarop zij tegen de voetbalgekte aankeken…
Lees verder “De Rode Duivels gaan naar…”
Vandaag is het precies 35 jaar geleden dat mijn leermeester bij De Rode Vaan, Lode De Pooter, officieel met pensioen is gegaan. In de praktijk maakte dat weinig verschil uit: Lode bleef haast dagelijks naar de redactie komen om daar zijn functie als redactiesecretaris uit te oefenen, ook al was deze functie na zijn pensionering theoretisch aan mij toegewezen. Dat heeft echter nooit problemen gegeven, Lode en ik, die in de nieuwe lokalen van de Lemonnierlaan naast elkaar zaten, bleven gewoon de taken verdelen naargelang het uitkwam.
Lees verder “35 jaar geleden: Lode De Pooter met pensioen…”
Vijf jaar geleden is Louis Van Geyt overleden, de laatste voorzitter van de unitaire communistische partij van België (PCB-KPB) en de laatste communistische verkozene in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Hij was 88 jaar oud. Onder Van Geyt voer de KPB een gematigde koers, maar desondanks (of misschien juist daardóór?) smolt de aanhang van de partij alsmaar verder weg.
Lees verder “Louis Van Geyt (1927-2016)”
dagelijks iets degelijks 