Lukas De Vos las “Marijkes wraak” van Paul Jacobs (Antwerpen, Parador 2022, 304 blz.)
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (15): de wraakgodinnen van Paul Jacobs”Het Evangelie volgens de Lukas (15): de wraakgodinnen van Paul Jacobs
Tag: Jacques Brel
25 jaar geleden: cultuur in Gent (289)
Het is nu bijna 45 jaar geleden dat Jaak Van de Velde en Walter Ertvelt in Theater Arena een Brel-programma presenteerden met Marijn De Valck, Wim Huys en Carmen Jonckheere. Merkwaardig dat niemand dit zich nog schijnt te herinneren, 25 jaar geleden toen de musicalafdeling van het Ballet van Vlaanderen met “Brel Blues” de Groenzaal van Sint-Bavo aandeed. Want is die musicalafdeling niet ontstaan uit het opgedoekte Arena ? En heeft directrice Linda Lepomme daar zelf niet haar eerste stappen in de musical gezet ? Maar goed, 25 jaar geleden kregen we dus niet Marijn, Wim en Carmen te horen, maar Philippe Robrecht, Erik Wouters en Jo Lemaire. En van wie is het lichtontwerp ? Jawel, van Jaak Van de Velde, die op die manier dus toch nog zijn licht in de duisternis kan laten schijnen. ★ « Een man loopt op de tippen van zijn tenen; hij staat op het punt om, na jaren van scheiding, zijn vlam van weleer weer te ontmoeten. » Het lijkt wel de Jef van Brel (foto Radio 2) die Mathilde verwacht, maar nee, het is « De kamer en de man » van Eric De Volder & Ceremonia, vanavond in de Minard. (HLN, 18/2/1998)
65 jaar geleden: Jacques Brel wint “le grand prix du disque”
Le prix est créé en 1947 par l’Association de la presse phonographique fondée en 1946 et patronné par divers journaux ou revues de musique tels : Arts, Opéra, Dimanche, Les lettres Françaises, Radio 47, Musique et Radio, La Revue musicale et Images musicales. Le jury dont le président est Louis Aubert, et Raymond Lyon et Daniel Lazarus les secrétaires généraux, est composé principalement de Maurice Daloze, alors directeur de la discothèque de la Radiodiffusion-télévision française, Arthur Honegger, Marcel Delannoy, Henry-Jacques et Henri Collet. Ce prix faisait suite au Prix Candide, interrompu par la guerre. Le premier (et seul) prix fut décerné en 1947. À partir de 1948, les œuvres furent couronnées par un second jury venu de l’Académie Charles-Cros et le prix fut renommé « Grand prix du disque de l’Académie Charles-Cros » [Wikipedia]. La récompense de 1957 a concerné une vingtaine de prix pour des enregistrements musicaux et dramatiques classés en plusieurs catégories, allant de la musique classique à la musique populaire. Jacques Brel a gagné dans la catégorie “chanson de variété”. (Foto Jack de Nijs pour Anefo)
Lees verder “65 jaar geleden: Jacques Brel wint “le grand prix du disque””Veertig jaar geleden: de tijd dat ze me Jackie noemden
« Brel is zeker Beethoven niet, en ook niet Goethe, maar ik zou het fijn vinden te weten dat wat ik doe op mijn terrein even goed is als wat hij doet op het zijne. Striptekenen mag dan al geen kunst zijn, binnen het domein van de ontspanningsmedia schat ik het vrij hoog, even hoog als chansons ». Aan het woord is Charles « Snoopy » Schulz, duidelijk een serener man dan platenhandelaar Jo Van Eetvelde die met Vlaamse fierheid verklaart : « Ik verkoop liever en beter Vader Abraham en zijn smurfen dan Meneer Brel ».
Lees verder “Veertig jaar geleden: de tijd dat ze me Jackie noemden”Renée Van Mechelen (1946-2007)
Het is vandaag al vijftien jaar geleden dat Renée Van Mechelen is overleden. In 1985 heb ik haar telefonisch geïnterviewd over het centrum Rol en Samenleving (RoSa) waarvoor zij toen verantwoordelijk was…
Lees verder “Renée Van Mechelen (1946-2007)”Danny Kaye (1913-1987)
Morgen zal het al 35 jaar geleden zijn dat de Amerikaanse komiek Danny Kaye is gestorven.
Lees verder “Danny Kaye (1913-1987)”Mort Shuman (1938-1991)
Het is vandaag ook dertig jaar geleden dat de Amerikaanse liedjesschrijver (partner van Doc Pomus) en chansonnier Mort Shuman is gestorven aan leverkanker, hij was pas 54 jaar oud.
Lees verder “Mort Shuman (1938-1991)”Marijn Devalck wordt zeventig…
Op het eind van de jaren zeventig had ik nogal wat contact met Marijn Devalck, die vandaag zeventig jaar wordt. Ik had hem namelijk de mannelijke hoofdrol aangeboden in de rock-opera De Kat, die ik samen met een paar vrienden had geschreven en Marijn zag dat wel zitten, maar Theater Arena, waartoe hij op dat moment behoorde, helaas niet.
Lees verder “Marijn Devalck wordt zeventig…”Johan Verminnen op latere leeftijd
In 1986 trouwt Johan Verminnen met het gewezen fotomodel Catherine Mattelaer die gedurende acht jaar de gezellin van Roland Van Campenhout was geweest, maar volgens de legende ook begeerd werd door Tim Hardin, Boz Scaggs en Van Morrison. Samen maken ze Paulien, wat Verminnen tot een liedje inspireert.
Lees verder “Johan Verminnen op latere leeftijd”Je ne suis pas un Flamand rose
In 1975 won Johan Verminnen (foto Jo Clauwaert) ook nog even het “Festival de la Chanson Française” waarna hij besloot zich serieus op de Franstalige markt te gooien, wat tot nog toe niet helemaal gelukt is, ook niet met “Je ne suis pas un flamand rose”, een franstalige elpee die zoals gebruikelijk een allegaartje van origineel werk en vertalingen van “greatest hits” is. Voor Vlaamse oren zijn vooral de titelsong, “Pauvre boxeur amoureux” en “Le ciel est le toit de ma maison” aangewezen. “Guitares à credit” (subliem!) en “Samedi soir” klinken zelfs beter dan in het Nederlands. Dit was nota bene ook de eerste elpee die Jean Blaute heeft geproduced. Jean (in Humo): “Herbie Flowers speelde hierop mee, die toen net Lou Reeds Walk on the wild side had opgenomen. Wel, zo’n ervaring zet een norm, waar je niet graag meer onder gaat.”
Lees verder “Je ne suis pas un Flamand rose”
dagelijks iets degelijks 