Robbe De Hert heeft van de documentaire ‘Hollywood aan de Schelde’ zijn levenswerk gemaakt. Twee decennia lang heeft hij materiaal verzameld, interviews afgenomen van personen die de geschiedenis van de Vlaamse film geschreven hebben. Nu is er ook het boek over ‘Hollywood aan de Schelde’.
Lees verder “Hollywood aan de Schelde : het boek”
De Antwerpse acteur Michael Pas heb ik in januari 1991 geïnterviewd toen hij Mowgli speelde in een bewerking van “Jungleboek” van Rudyard Kipling in een regie van Dirk Tanghe en een decor van Steven Demedts. Met verder Brenda Bertin (prinses Messoea), Chris Boni (Tabaqui, de jakhals), Mark Willems (Shere Khan, de tijger), Karin Tanghe (Raksha, de wolvin), Roger Bolders (Akela, de wolf), Karen De Visscher (Kaa, de slang), Cyriel Van Gent (Kwatta, de apenkoning), Nolle Versyp (Baloo, de beer), Eddy Spruyt (Bagheera, de panter), Bas Heerkens (Buldeo, de jonge jager). De bewerking was van Jan De Vuyst, de muziek van Lieven Coppieters.
Lees verder “Michael Pas wordt vijftig…”
Het is vandaag vijftig jaar geleden dat de in Gent geboren schrijver Maurice Roelants in Sint-Martens-Lennik is gestorven.
Lees verder “Maurice Roelants (1895-1966)”
De Antwerpse acteur Jan Decleir viert vandaag zijn zeventigste verjaardag. Vijf jaar geleden kwam hij nog in het nieuws met zijn “Publikumsbeschimpfung”…
Lees verder “Jan Decleir wordt zeventig…”
Het western-genre als zodanig was niet echt populair meer wanneer Kevin Costner een aanvang nam met het draaien van “Dances with wolves”, op de koop toe ook nog zijn regiedebuut. De reden hiervoor was nog altijd het fameuze bankroet van Michael Cimino’s “Heaven’s gate”. Vandaar dat men vooraf reeds sprak van “Kevin’s gate” of “Costner’s last stand” (een allusie op de nederlaag van generaal Custer).
Lees verder “25 jaar geleden: première van “Dances with wolves””
Vandaag is het 265 jaar geleden dat de Italiaanse componist Antonio Salieri werd geboren. We herinneren ons hem vooral in de gedaante van Murray F.Abraham (foto) in de film “Amadeus” van Milos Forman en dus zijn we geneigd hem als Mr.Middelmaat af te schilderen in vergelijking met de goddelijke Mozart. Dat is uiteraard een vertekend beeld. Akkoord dat zijn opera’s loodzwaar zijn en nu terecht haast nooit meer worden opgevoerd (ten hoogste misschien eens als curiosum), maar dan moet men wel weten dat ze in de achttiende eeuw toch veel populairder waren dan die van Mozart zelf, die daarentegen wel veel beter de tand des tijds hebben doorstaan. Maar ik heb ook een CD’tje met twee concerti voor pianoforte, uitgevoerd door Andreas Staier en het Concerto Köln, en die zijn helemààl niet zwaar op de hand. Integendeel, ik luister daar met veel genoegen naar…
Lees verder “Antonio Salieri (1750-1825)”
Vandaag is het precies 45 jaar geleden dat Jempi Monseré in Leicester wereldkampioen werd bij de profs vóór de Deen Leif Mortensen en de Italiaan Felice Gimondi. Ik herinner me nog altijd hoe Mortensen op het podium tegen Monseré teken doet dat nu de rollen omgekeerd waren. Want inderdaad, een jaar eerder waren zij in Brno ook één en twee geworden bij de amateurs, maar dan wel in omgekeerde volgorde. Een ander onvergetelijk moment uit de wedstrijd is de bondscoach van België (wie was dat toen?) die naast Monseré komt rijden om deze tot “voorzichtigheid” aan te manen als hij reeds vroeg in de aanval trekt. Waarop Monseré de onvergetelijke woorden spreekt: “Denkt ge dat er soms maar één coureur is misschien?”, doelend uiteraard op Eddy Merckx, die de kopman was van de Belgische ploeg. Een half jaar later zou Jempi Monseré helaas omkomen tijdens een kermiskoers in Retie. Korte tijd nadien draaiden Robbe De Hert, Guido Henderickx en Jan Emiel Daele hierover de schandaaldocumentaire ‘Dood van een sandwichman’. In 1977 werd deze documentaire in Temse vertoond, gevolgd door een debat waaraan o.a. José De Cauwer en Franky De Gendt deelnamen. Ik schreef hierover volgend verslag in het lokale weekblad De Voorpost…
Lees verder “Jempi Monseré (1948-1971)”
