Dertig jaar geleden: “Belladonna” van Hugo Claus

Dertig jaar geleden: “Belladonna” van Hugo Claus

Nog in 1993 publiceert Claus de dichtbundel “De Sporen”. Volgens zijn eigen zeggen heeft hierin “de lyriek van de jongeling die in de zandbak met een meisje in Tirolerjurk speelt, plaatsgemaakt voor een zeker wellustig masochisme in het licht van de dood”. Hij vindt trouwens dat het “een wet” is dat de grootste liefdesdichters in werkelijkheid flauwe minnaars zijn en hij citeert als voorbeeld Baudelaire “de grootste liefdesdichter, maar het is bekend dat het allemaal wensdromen waren”. Anderzijds bekent hij dat hij nu ook wel eens een boodschap aan zijn zonen in een gedicht stopt, “mijn twee zonen die niet naar hun ouwe schimmelige vader omkijken.” “En dan maar hopen dat ze uw poëzie lezen,” merkt Rudy Vandendaele stekelig op. “Dat ze hen ertoe aanzet me even op te bellen,” lacht Claus. Maar het gegeven keert terug in 1994, wanneer hij “Belladonna” publiceert, een groteske waarin de namen op dergelijke manier zijn gegeven dat een vertaling onmogelijk wordt (ofwel moet men de actie ook verplaatsen naar het land van de taal en dan verdwijnt het “typisch Vlaamse”). Op die manier zal hij wéér de Nobelprijs niet krijgen natuurlijk!

Lees verder “Dertig jaar geleden: “Belladonna” van Hugo Claus”

35 jaar geleden: “John en Robin van de Rebellenclub”

35 jaar geleden: “John en Robin van de Rebellenclub”

Natuurlijk was “Wie schrijft, vertrekt” niet mijn enige artikel in De Rode Vaan van 3 maart 1989. Er was b.v. ook nog “Markiespijn”, waarover ik het reeds heb gehad, of het interview met Lode De Pooter. En dan ook nog in de filmrubriek die ik van deze laatste had overgenomen, een stuk over de documentaire over John Lennon, “Imagine”, en over de film van Robbe de Hert, “Blueberry hill”.

Lees verder “35 jaar geleden: “John en Robin van de Rebellenclub””

56 jaar geleden: première van “De vijanden” van Hugo Claus

56 jaar geleden: première van “De vijanden” van Hugo Claus

Na reeds meerder scenario’s te hebben geschreven, voornamelijk voor de Nederlandse cineast Fons Rademakers (met als meest bekende uiteraard “Mira”, dat echter nog moet gerealiseerd worden; eveneens later zal hij ook scenario’s schrijven voor de vrouw van Fons, Lili, met name voor “Menuet” en voor “Dagboek van een oude dwaas”), regisseert Hugo Claus in 1966 (release 29 februari 1968) een eerste speelfilm “De vijanden”, waarvoor hij ook zelf het scenario schrijft. De hoofdrollen worden gespeeld door Robbe De Hert, Fons Rademakers, Del Negro, Ward Bogaert, Jan Matterne, Frans Redant en Elly Claus.

Lees verder “56 jaar geleden: première van “De vijanden” van Hugo Claus”

1620 jaar geleden: afschaffing van de gladiatoren

1620 jaar geleden: afschaffing van de gladiatoren

Met de start van een nieuw jaar treden er altijd nieuwe verordeningen in werking. Ik heb zopas nog zo’n lijstje horen aflezen in het radiojournaal en 1620 jaar geleden was dit niet anders (*): toen besloot de Romeinse keizer Honorius dat het maar eens uit moest zijn met die spelletjes van de gladiatoren. Toevallig heb ik in het boek van Hans Vandeweghe “Wie gelooft die renners nog?” gelezen dat deze sjarels zich ook zwaar dopeerden en misschien was keizer Honorius voorstander van “propere” spelen of misschien was het gewoon een nogal laattijdige consequentie van één van zijn voorgangers, namelijk Constantijn die had beslist dat het christendom voortaan de staatsgodsdienst zou zijn. Gedurende bijna negentig jaar zouden de gladiatoren toch nog hun gang kunnen gaan, maar Honorius maakte daar dus op 1 januari 404 een einde aan. Op Wikipedia leer ik trouwens dat deze laatste veronderstelling de juiste is, maar de invoering van de maatregel kon niet echt op veel bijval rekenen. De monnik Telemachus die op deze eerste januari 404 een gladiatorengevecht wou verhinderen, werd door de massa aanwezigen gegrepen en aan stukken gereten.

Lees verder “1620 jaar geleden: afschaffing van de gladiatoren”

Veertig jaar geleden: Première-magazine over de Vlaamse film

Veertig jaar geleden: Première-magazine over de Vlaamse film

Ondanks de spannende en aantrekkelijke UEFA-bekerfinale op het tweede net mochten we de speciale aflevering van Première-magazine, gewijd aan de toestand van de Vlaamse film in 1983 (18-5), uiteraard niet missen. Want er gaat al genoeg mis met het beleid van cultuurminister Poma (foto). Vandaar dat we benieuwd uitkeken wat hij ter zijner verdediging had aan te voeren.

Lees verder “Veertig jaar geleden: Première-magazine over de Vlaamse film”

Louis Paul Boon en de film

Louis Paul Boon en de film

Net als Hugo Claus was Louis Paul Boon erg geïnteresseerd in film. Claus twijfelt er zelfs niet aan dat indien hij geboren was in een land met een echte filmcultuur hij in de film zou gegaan zijn i.p.v. in de literatuur. Misschien is dit ook wel het geval met Boon. In Vooruit van 28/2/1972 doet hij in zijn beklag over het gebrek aan Vlaams ‘vrouwelijk schoon’ voor zijn Fenomenale Feminatheek. En hij gaat verder: “En erger nog, beroemde Filmsterren hebben we bij ons niet, we zijn helaas geen filmland, anders had ik zelf reeds lang cineast of akteur geweest. Wat dacht ge, als ik Louis Gabin zou geheten hebben?”

Lees verder “Louis Paul Boon en de film”

Michael Pas wordt 55…

Michael Pas wordt 55…

De Antwerpse acteur Michael Pas heb ik in januari 1991 geïnterviewd toen hij Mowgli speelde in een bewerking van “Jungleboek” van Rudyard Kipling in een regie van Dirk Tanghe en een decor van Steven Demedts. Met verder Brenda Bertin (prinses Messoea), Chris Boni (Tabaqui, de jakhals), Mark Willems (Shere Khan, de tijger), Karin Tanghe (Raksha, de wolvin), Roger Bolders (Akela, de wolf), Karen De Visscher (Kaa, de slang), Cyriel Van Gent (Kwatta, de apenkoning), Nolle Versyp (Baloo, de beer), Eddy Spruyt (Bagheera, de panter), Bas Heerkens (Buldeo, de jonge jager). De bewerking was van Jan De Vuyst, de muziek van Lieven Coppieters.

Lees verder “Michael Pas wordt 55…”