Morgen zal het al 95 jaar geleden zijn dat de toen al zeer populaire schrijfster van detectiveverhalen Agatha Christie voor enkele dagen van de aardbol verdween. Uiteraard niet letterlijk, ze beweert niet dat ze ontvoerd werd door marsmannetjes of zo, maar hoe de vork precies aan de steel zat, heeft ze toch nooit willen uitleggen.
Lees verder “95 jaar geleden verdween Agatha Christie”
Vandaag is het al tachtig jaar geleden dat de Franse auteur Maurice Leblanc is overleden in Perpignan. Hij schreef vooral avonturenromans en detectiveverhalen. Hij is trouwens vooral bekend als geestelijke vader van de “gentleman cabrioleur” Arsène Lupin.
Lees verder “Maurice Leblanc (1864-1941)”
Dertig jaar geleden zorgde uitgeverij Manteau voor enige verbazing door in haar misdaadreeks een roman uit te brengen van een Gentse schrijfster die zowaar bij een Franstalig-Zwitserse firma (Luce Wilquin) haar werk uitgeeft. Zo werd “Le jardinier de la solitude” van Michèle Morhange “De hof der eenzaamheid”. “Le piège” (“De valstrik”) en “Fausse note” (“Valse noot”) liggen nog op een vertaling te wachten.
Lees verder “Dertig jaar geleden: interview met Michèle Morhange”
Ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag boog Johan de Belie zich nog eens over een werk van Jonathan Coe. Het werd deze keer zijn meesterwerk “What a carve up!”
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (24)”
P.D. (Phyllis Dorothy) James, °Oxford 3.8.1920 – +Oxford 27.11.2014, debuteerde pas laat als schrijfster in 1962. Waardering en erkenning kwam er maar in 1980 voor haar roman ‘Innocent Blood’ maar toen leerde het publiek haar ander werk kennen, de reeks die haar wereldberoemd zou maken, deze met inspecteur Adam Dalgliesh in de hoofdrol. De man van Scotland Yard, met zin voor poëzie, kunstminnend – zijn familienaam kreeg hij mee van een vroegere leraar van P.D.James, zijn voornaam ontleende hij aan haar vader.
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (23)”
Gepensioneerd journalist Piet Teigeler begon zijn reeks rond het speurdersduo John Carpentier & Leo Dewit met “Een dode op Sint-Anneke” (1995). Daarna volgden nog “De koningin van de Vogelenmarkt is dood!” (1996), “Elvis dood in Deurne” (1997), “Drie dode meesters” (1998), “Een geur van God” (1999), “De Zwarte Dood” (2000), “Karoshi” (2001) en “Dodenakker” (2003).
Lees verder “Piet Teigeler wordt 85…”
Het is vandaag al 85 jaar geleden dat de Londense auteur Gilbert Keith Chesterton, de geestelijke vader van de “Father Brown mystery stories”, is overleden (foto Wikipedia).
Lees verder “Gilbert Keith Chesterton (1874-1936)”
Mikami is de persofficier van de politie in district D in Japan. Een ontvoeringszaak van 14 jaar geleden, waaraan hij als rechercheur heeft meegewerkt, komt opnieuw in de actualiteit doordat de commissaris-generaal uit Tokyo een bezoek aan district D en aan de ouders van het ontvoerde en vermoorde meisje Shoko zal brengen. Mikami moet de persbegeleiding van deze gebeurtenis doen en vooreerst de toestemming voor het bezoek aan de ouders vragen. De moeder is intussen overleden en vader Amamiya wil geen toestemming verlenen. Ondertussen zijn de relaties tussen de persdienst en de plaatselijke persclub verziekt door een andere zaak. Mikami gaat opnieuw spitten in de oude ontvoeringszaak om beter te begrijpen waarom de vader weigert. Hij stoot daarbij steeds meer op een muur van wantrouwen van de dienst recherche (waarvan hij vroeger deel uitmaakte). Er wordt gewag gemaakt van een Koda-memo die zou aangeven waarom het destijds misliep bij de politieactie. Mikami en de persdienst behoort nu tot Administratieve Zaken die op gespannen voet leeft met de recherche. Er ontspant zich een net van intriges tussen verschillende afdelingen van de politie in district D en Mikami wordt de speelbal tussen hen in. Bovendien heeft hij het op persoonlijk vlak ook lastig omdat zijn dochter Ayumi al een tijd geleden van huis is weggelopen. Op de vooravond van het bezoek van de commissaris doet zich een nieuwe ontvoeringszaak voor…
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 178)”
Het paneel van Vlaanderen van Arturo Pérez-Reverte is een misdaadroman met een sterk culturele laag. De titel verwijst naar een schilderij van een zekere Van Huys, een (fictieve) Vlaamse meester uit de 15de eeuw, waarop twee historische personages staan die een schaakspel spelen (met op de achtergrond een dame, echtgenote van een van hen). Het schilderij zal in een veiling verkocht worden, maar is eerst nog toevertrouwd aan de goede zorgen van Julia, een restauratrice. Een X-stralenopname reveleert een verborgen boodschap: Quis necavit equitem (wie doodde de ruiter?).
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 97)”
Ik las Het geheim van de behekste crypte als eerste in de zogenaamde Barcelona-trilogie van Eduardo Mendoza. Het boek is een literaire thriller met een sterk komische invalshoek, met soms knotsgekke toestanden en verhaallijnen. Het niet met name genoemde hoofdpersonage lost op een geheel eigen wijze in opdracht van de politie de verdwijning van twee meisjes uit een katholiek meisjesinternaat op. Voor mij een minder sterke Mendoza, waarvan ik eerder al beter las.
Fons Mariën, 28/08/2014
dagelijks iets degelijks 