Het jaarlijkse Rod Stewart-kerstgeschenk is in 1989 “Storyteller”, een fraaie box met vier CD’s, waarop in 65 liedjes wordt teruggeblikt op Rods carrière.

Zoals gewoonlijk bij dergelijke dure heruitgaven worden er voor de die-hards een paar nieuwe nummers aan toegevoegd, die ook hen over de streep moeten halen, ook al hebben ze voor de rest reeds alles in huis. Deze keer betreft het “This old heart of mine” in een versie met Ronald Isley en de Tom Waits-cover “Downtown train”. Toegegeven, ze zijn ook allebei op single verkrijgbaar, zodat het toch niet echt een schurkenstreek is.
In Wembley had er dat jaar ook een eenmalig reünieconcert van The Faces plaats.
In september 1990 stierf vader Bob Stewart op 85-jarige leeftijd aan kanker (moeder Elsie zat op dat moment al in een rolstoel, Rod betaalde twee full-time verpleegsters om voor haar te zorgen, samen met Ron Wood deed Rod toen ook hetzelfde voor Ronnie Lane, aangezien die in de laatste fase van zijn multiple sclerose was aanbeland). Op het einde van datzelfde jaar zou Rod trouwen met fotomodel Kelly Emberg, maar nog voor het zover kwam, pakte de alweer stroblonde Emberg (op dat moment 28) haar biezen. Hun dochtertje Ruby is op dat moment drie jaar en gaat “uiteraard” met haar moeder mee. Kelly Emberg (in TV-Story): “Rod heeft mij en Ruby als een zak vuile was aan de deur gezet. Ik dacht dat hij zijn playboy-trucs verleerd had maar daarin heb ik mij lelijk vergist. Meneer moest zichzelf weer zo nodig gaan bewijzen bij de vrouwtjes. Daar krijgt hij nog steeds een ongelofelijke kick van. Wij waren een blok aan zijn been en dus heeft hij ons gewoon gedumpt. Typisch, Rod houdt eigenlijk alleen van zichzelf.”
Na de breuk met Kelly Emberg was Stewart heel even bij actrice Teri Copley, maar kort daarna zou hij overschakelen naar het Nieuw-Zeelandse fotomodel Rachel Hunter.