55 jaar geleden werd door EMI de single “The day will come”/Why does it go on” (allebei geschreven door Barry Mason, een man die later voornamelijk met Englebert Humperdinck en Tom Jones zou werken) uitgebracht. Het was nog te vroeg voor Rod Stewart en hij zou nog een paar jaar moeten wachten vooraleer hij de nodige erkenning zou krijgen.
Vandaag is het veertig jaar geleden dat ik met Johan de Belie naar een optreden van Rod Stewart ben gegaan in Vorst-Nationaal. Dat was voor Rod toen zijn derde optreden aldaar en voor ons de tweede keer dat we gingen kijken (voor alle duidelijkheid: fotograaf Jo Clauwaert was toen niet mee, bovenstaande foto is dan ook in Oostende genomen, acht jaar later). Ik herinner mij eerlijk gezegd niet veel meer van dat optreden, maar was toch wel verbaasd hoe negatief ik erover heb geschreven in mijn jaarlijks popoverzicht in De Rode Vaan (“1980, duidelijk een retro-jaar”)…
Lees verder “Veertig jaar geleden: Rod Stewart in Vorst-Nationaal”
Op 23 oktober 2015 verscheen het nieuwe album van Rod Stewart, “Another country”. In Het Nieuwsblad van die dag besprak Benjamin Praet. Alhoewel hij zichzelf voorstelt als “een heavy metal-fan die in de wagen ook al eens de Romeo’s durft te draaien”, denk ik – op basis van het interview met Rod Stewart in “College Tour” van enkele dagen eerder – dat ik mij wel kan aansluiten bij zijn recensie…
Lees verder “Vijf jaar geleden: “Another country” (Rod Stewart)”
“Het was 4 oktober rond half één, als Janis alleen naar haar kamer trok. De heroïne die ze door haar ader joeg was zo puur dat het haar een schok moet hebben gegeven. Daarna borg ze alle toebehoren netjes op in een lade. Gewoonlijk liet ze het op het nachttafeltje liggen. Men mag aannemen dat dit gebaar betekende dat ze écht wilde dat dit shot het laatste was. Er is iets magisch aan een ochtendstond. Herboren worden met de bleke, blauwe dageraad. De heroïne in haar lichaam had haar onmiddellijk kunnen vellen. Dat was echter niet zo. Toen ze enige ogenblikken later naar de lobby ging, wist ze niet dat ze aan het sterven was. Ze praatte even met de hotelbediende en vroeg hem een pakje sigaretten te halen. Dan wandelde ze terug naar haar kamer. Als ze de deur achter zich had gesloten, zette ze nog een paar passen en viel dan voorover, als een weggeslingerde of weggeschopte pop.” (Vrij naar Myra Friedman, Buried alive – a biography of Janis Joplin, London, Star Books, 1975)
Lees verder “Janis Joplin (1943-1970)”
Vandaag is het 55 jaar geleden dat The Beatles optraden in het Shea Stadium in New York. Het podium stond midden het veld, zodat de fans redelijk ver weg zaten. Die maakten zoveel lawaai en de geluidsversterking die The Beatles gebruikten was toen nog zo primitief, dat de “toehoorders” geen noot konden horen.
Lees verder “55 jaar geleden: The Beatles in Shea Stadium”
De Britse gitarist Peter Green is gisteren op 73-jarige leeftijd in zijn slaap overleden. Green is vooral bekend als medeoprichter van de groep Fleetwood Mac in 1967. Hij schreef de hitsingles “Albatross” en “Black magic woman” voor de band, maar drie jaar later stapte hij uit de groep omdat hij kampte met psychische problemen o.a. veroorzaakt door een drugsverslaving.
Lees verder “Peter Green (1946-2020)”
Een andere Britse actrice, Susan George, is precies vijf jaar jonger dan Helen Mirren (die overigens de rol in “Straw dogs” ook kreeg aangeboden maar hem afwees en op die manier de loper uitrolde voor George).
Lees verder “Susan George wordt zeventig…”
Het zal morgen precies veertig jaar geleden zijn dat de Britse acteur Peter Sellers is overleden. Eén van zijn beste films is zonder enige twijfel “The party” (zie foto’s).
Lees verder “Peter Sellers (1925-1980)”
Vandaag is het 45 jaar geleden dat er een incident plaats vond met Rod Stewart in London Airport: omdat hij 750.000£ achterstallige belastingen zou moeten betalen, weigerde hij de internationale zone te verlaten om een vlucht naar Dublin te nemen. Uiteindelijk lukte het via Amsterdam. Twee dagen later laat hij in The Daily Express weten dat hij zal betalen, maar dat de som overdreven is. Uiteindelijk vestigde hij zich toch in de Verenigde Staten omdat hij de “wealth tax” (90%) in zijn eigen land (Groot-Brittannië dus) niet aanvaardde. Ik heb geen begrip voor mensen die hun burgerplicht niet nakomen, ook niet als ze Rod Stewart heten, maar ik moet toegeven dat we er enkele maanden later wel een prachtige elpee aan te danken hebben, die heel toepasselijk “Atlantic Crossing” werd gedoopt…
Lees verder “45 jaar geleden: “Atlantic Crossing” met hindernissen…”
Het is vandaag al vijftien jaar geleden dat de Engelse zanger Long John Baldry is overleden. Alhoewel hij vooral blues wou zingen, zal hij voornamelijk herinnerd blijven door de smartlap “Let the heartaches begin”, een nummer waaraan hij dan ook een hekel zou krijgen. Ten onrechte, want ik gebruik de term “smartlap” hier zeker niet in pejoratieve zin. Ik vind het een prachtig nummer.
