25 jaar geleden: cultuur in Gent (294)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (294)

« Surplas » in het cultuurleven. Buiten de improvisatorische voorstelling « Surplas » in de Tinnen Pot viel er immers niets te signaleren in de krokusvakantie van 25 jaar geleden. Daarom besteedden we even aandacht aan de dertiende aflevering van de Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap (foto Wikipedia).

Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (294)”

120 jaar geleden: creatie van “Het Gezin Van Paemel”

120 jaar geleden: creatie van “Het Gezin Van Paemel”

Het Multatulitheater is een Gents amateurgezelschap dat ontstond in 1874, in de schoot van de socialistische arbeidersbeweging. Aanvankelijk was het een groepje jonge arbeiders (“de jonge socialisten”) die geëngageerde liederen en gedichten zongen en declameerden in verscheidene Gentse café’s. Twee jaar later werd een toneelafdeling opgericht.

Lees verder “120 jaar geleden: creatie van “Het Gezin Van Paemel””

Veertig jaar geleden: “De Biezenstekker” definitief afgevoerd

Veertig jaar geleden: “De Biezenstekker” definitief afgevoerd

“De voor 15 mei 1982 aangekondigde première van de Arca-produktie van De biezenstekker, een (nieuwe) toneelbewerking van de bekende novelle door Arca/NET-acteur Dirk Celis (bovenstaande foto is van YouTube), werd tijdelijk uitgesteld; de produktie zal echter uiteindelijk geheel afgelast moeten worden wegens tijdgebrek en interne moeilijkheden.” (website van het Cyriel Buysse Genootschap)

Lees verder “Veertig jaar geleden: “De Biezenstekker” definitief afgevoerd”

Veertig jaar geleden: “Ik voel me als een boom” (Buysse-herdenking)

Veertig jaar geleden: “Ik voel me als een boom” (Buysse-herdenking)
Het Buysse-jaar 1982 werd ingezet te Gent met een herdenkingsprogramma, ‘Ik voel me als een boom’, samengesteld door een NTG-collectief bestaande uit Chris de Bruyker, Blanka Heirman, Peter Marichael, Leah Thys, Nolle Versyp en Arnold Willems (regisseur), met als acteurs: Cyriel van Gent, Magda Cnudde, Blanka Heirman, Lia Lee, Peter Marichael, Eddy Spruyt, Chris Thys, Leah Thys, Jos Verbist, Nolle Versyp, Mark Willems en Jappe Claes (a.g.). Decor en costuums waren verzorgd door Andrei Ivaneanu.

Het programma bracht, rond de centrale figuur van Cyriel Buysse zelf, die permanent op de scène werd uitgebeeld door Cyriel van Gent, een gestileerde montage van fragmenten uit Driekoningenavond, Het recht van de sterkste en Het gezin Van Paemel (sterke momenten uit eerdere NTG-producties), uit de romans Tantes en Sursum corda!, uit het Zomerdagboek (waaraan de titel van het geheel ontleend was) en uit enkele verhalen. Ook een scène uit de satirische ‘Verslagen van de Nevelse gemeenteraad’ zorgde voor de nodige hilariteit, terwijl snel gebrachte citaten uit kritieken (positieve én negatieve) en getuigenissen het geheel verbonden tot een authentiek en levendig sfeerbeeld. De gehele productie was sober en sterk suggestief. De evocatie werd voor het eerst gebracht op dinsdag 5 januari. Na vier voorstellingen te Gent (7, 12 en 13 januari en nog een extra voorstelling op 23 februari) bleef de produktie beschikbaar voor reisvoorstellingen gedurende de maanden januari en februari. Bij de première op 5 januari sprak A. van Elslander een inleidend woord uit dat werd afgedrukt in het Jaarboek De Fonteine 1982-1983.
In De Standaard en De Gentenaar verscheen bij de overgang 1982-1983 een tweedelige reportage onder de titel ‘Keert Buysse terug? Groot verteller in de schaduw van Streuvels’ door Gaston Durnez. De tekst hiervan werd bijgewerkt opgenomen in Vlaamse schrijvers. Vijfentwintig portretten (1982). Het ‘frisse’ Buysse-programma van het NTG gaf ook aanleiding tot een uitvoerige reportage over de auteur in het geïllustreerde weekblad De Post van 24 januari 1982. Dit ‘profiel van Vlaanderens meest ondergewaardeerde auteur’ werd niet ondertekend.

Anne Marie Musschoot in de eerste aflevering van de “Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap” in 1985

De Graslei als filmlocatie

De Graslei als filmlocatie

Wie herinnert zich de zomer van 2015 nog? De Gras- en Korenlei werden toen ingepalmd door de kostuumfilm Emperor, die Gent op de wereldkaart zou zetten. Oscar-winnaar Adrien Brody wandelde incognito door de stad en iedereen probeerde een glimp op te vangen van het Hollywood-spektakel. De film haalde echter nooit de zalen door het faillissement van het productiehuis Corsan. Nu lijkt er toch een kans te zijn dat de film alsnog de bioscoop haalt. (*) Het hele gedoe rond de filmopnames van “Emperor” aan de Sint-Michielsbrug en de Gras- en Korenlei deed me denken aan die keer toen ik in 1986 de opnames bijwoonde van de film “Het gezin Van Paemel” in de Gentse binnenstad.

Lees verder “De Graslei als filmlocatie”