In Vlaanderen (behalve door de freaks) bijna vergeten, maar weldra herboren in Nederland (?), daarom toch — for the sake of history — een korte terugblik op « Rode Oogst », het jongste theaterproject van Arne Sierens.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Rode Oogst” van Arne Sierens”
Tenor Marc Van Malderen was Nero in “Het Rattenkasteel” van Arne Sierens & Johan Desmet en ook in “De liefde voor de drie manen” (foto) van hetzelfde duo uit 1988 stal hij de show. Enkele jaren later was hij in “De Orkestrepetitie” van Wim De Wulf in 1996 ook alweer goed op dreef. In 2005 dook hij zowaar op in de wedstrijd “X-factor” op VTM en sinds 2007 vervangt hij Roger Filip als “de dunne” in de “de dikke & de dunne”-act samen met Guy De Groote. (Die Roger Filip doet van zijn kant verder met Eric Reyntens, zodat er nu twéé “dikken & dunnen” zijn.)
Ronny De Schepper
25 jaar geleden werd het Nieuwpoorttheater een maand lang geteisterd door de broers Geboers, een familie die met de vuisten spreekt en met het hart denkt – voor zover er sowieso al gedacht wordt. Aha! zegt de kenner, dit moet een stuk van Arne Sierens zijn en, jawel, zelfs de regie is opnieuw in handen van Johan Dehollander. Theater zoals het te verwachten en te voorzien is? Wie zal het zeggen? Vader Jakob Beks misschien of Didier De Neck, Wim Opbrouck of Wim Willaert, samen de broers Geboers. Maar wellicht heeft Ann Miller, de vrouwelijke katalysator in het gezelschap, het antwoord. ★ Ik heb zo het gevoel dat de broers Geboers van boogie-woogie zouden kunnen houden. Waarmee ik niets kwaads wil zeggen over boogie-woogie. Integendeel, « when you ‘re down and out », is dit muziek die je er weer bovenop kan helpen. In de Hotsy Totsy speelde 25 jaar geleden Joey’s Boogie Woogie, een reïncarnatie van Filiep Ketels van The Chevy’s. ★ « Cross-over » jazz was er dan weer in de Gele Zaal met de voorstelling van de nieuwe CD van Jeroen Van Herzeele en Peter Hertmans. En als gast « rapper » M.C.Sword. (HLN, 29/4/1998)
Wie « La clemenza di Tito » in de opera zag, weet dat tekstschrijver Metastasio geen dramaturg is, maar eerder een dichter. Wellicht is het lunchconcert met liederen van zijn hand, getoonzet o.m. door Mozart, maar ook door anderen (Schubert b.v.), daarom vandaag aantrekkelijker dan de opera zelf. * In Antwerpen verleende Schubert-specialist Jos Van Immerseel zijn medewerking aan een benefietconcert voor de Steinerschool omdat zijn zoontje daar school loopt. Hier wordt de school bevolkt door het nageslacht van Walter De Buck en daarom is hij de hoofdattractie, samen met de Circusschool, op de benefiet om 18 uur in de Kasteellaan. * Zuid-Afrika is « in » op het moment. Om 20 uur kan men in de Tinnen Pot het toneelstuk « Die Railway Man » bijwonen en om 22.30 uur is er in de Capitole Zuid-Afrikaanse hiphop met Black Noise. * Dit laatste uiteraard in het kader van het Time Festival, waar om 18.30 uur de meeste aandacht gaat naar Arne Sierens (foto Michiel Hendryckx via Wikipedia) zelf, die o.m. geflankeerd door Piet Piryns, vertelt over de meer « louche » geschiedenis van de Kuiperskaai. (HLN 7/11/1997)
Mag ik jullie uitnodigen voor een wereldreis ? We vertrekken naar Napels, vandaar gaan we naar Iran om tenslotte op de Zuidpool te belanden. Om in Napels te geraken, gaan we naar Nieuwpoort en toch blijven we in Gent ! Nieuwpoort is niet echt een raadsel, dat geef ik toe : het betreft natuurlijk het Nieuwpoorttheater waar vanavond (en dat nog tot het einde van de maand) het stuk « Napels » van Arne Sierens en Johan Dehollander te bekijken valt. Maar hoe kun je nu naar Napels gaan en toch in Gent blijven ? Omdat de verhalen van dit duo zo herkenbaar zijn, ook al zijn ze gesitueerd in Napels, in Parijs of zelfs tijdens het Laatste Oordeel. Let vooral op het schitterend acteerwerk van een jonge cast. * Voor Iran begeven we ons naar de galerie Het Wijde Ogenblik in de Tentoonstellingslaan, waar men schilderijen en houtsneden van Masoud M.Gharibi kan bewonderen. * De Zuidpool tenslotte wordt door het Ensemble Leporello (foto) veroverd in Vooruit. Opvallend : ook hier zijn het eigenlijk werklozen uit het Ruhrgebied die enkél in hun geest reizen. (HLN, 31/5/1997)
Vanavond gaat in het Nieuwpoorttheater de eerste eigen creatie van het leidinggevende duo Johan Dehollander en Arne Sierens in première. De titel is « Napels », maar eerst was het « Dozen II » met een duidelijke referentie aan het verteltheater « Dozen » dat zij bij Blauwe Maandag creëerden. Dit was hun eerste echte samenwerking nadat daarvoor reeds Dehollander twee stukken van Sierens had geregisseerd: « Mouchette » en « Boste ». Het is vaak moeilijk om de inhoud van deze stukken in enkele regels te duiden. Ook bij « Napels » verwijzen we liever naar de uitspraak van Arne Sierens (foto) dat voor hem de Brugse Poort, de arbeidersbuurt waar hij opgroeide, een plek is « waar de condition humaine zichtbaar wordt. Er wonen geen goden, maar sukkelaars; je ziet er geen tragedies, maar melodrama. » * Kortom, verteltheater met een sociale dimensie en zo zou het ook passen in de cyclus van de vzw Littera, die echter uitgerekend vanavond zelf Jean-Marie Berckmans te gast heeft in de taverne Jan Van Gent (Annonciadenstraat). Maar geen nood, « Napels » loopt nog tot en met 31 mei. (HLN, 14/5/1997)
Het zal morgen al dertig jaar geleden zijn dat ik in Vooruit “Desire under the elms” (Het begeren onder de olmen) van Eugene O’Neill heb gezien, gespeeld door het Zuidelijk Toneel.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Desire under the elms” in Vooruit”
« De Sluipende Armoede » is een groep bestaande uit jonge mensen uit de « theaterwerken » die vinden dat ze niet genoeg aan de bak komen. Eerder artistiek dan financieel wellicht, want ondanks een aantal monetaire kunstgrepen denken we niet dat ze nu de jackpot hebben binnengehaald. Neen, dan nog liever spelen op de Lotto.
Lees verder “Veertig jaar geleden: De Sluipende Armoede”
In Gent kwam tijdens de gelijknamige Feesten in 1978 het eerste Vlaamse punktijdschrift van de pers. Het kreeg de naam “Poly Styrene” mee, naar de zangeres van X-Ray Spex. “The man with two brains” achter “Poly Styrene” was Eric Goeman en Arne Sierens. Het tijdschrift zelf hield het trouwens slechts twee edities uit, precies evenveel als “Tempo”, het andere tijdschrift van Goeman, dat vijftien jaar later zou verschijnen en waaraan ik ook zou meewerken. Poly Styrene zelf (met haar echte naam Marian Joan Elliott-Said, foto Uroica via Wikipedia) hield het wat langer uit, maar is tien jaar geleden toch op amper 53-jarige leeftijd aan borstkanker overleden.
Lees verder “Poly Styrene (1957-2011)”
GENT — Voor een blad dat uitpakt met een maandelijkse uitkrant is 11 april als verschijningsdatum wel erg laat. Maar de redactie had er blijkbaar rekening mee gehouden, want de agenda van Tempo nr.1 (eerste nummer was nulnummer) loopt maar vanaf 9 april en tot 5 mei. „Ik weet het”, zucht Eric Goeman, „maar onze drukker stoofde ons een peer. Op 11 maart verhoogde hij plotseling zijn prijs met 150.000 fr. Op 12 maart beslisten we een ander drukker te zoeken. Dat had allerlei organisatorische gevolgen.”
Lees verder “Dertig jaar geleden: Tempo nr.één nu pas op de markt”
dagelijks iets degelijks 