In april 2021 las ik “Eenvoudige genoegens” (“Plain pleasures”) van Jane Bowles, die vandaag een halve eeuw geleden is overleden. Het betreft een bundel verhalen, geschreven tussen 1946 en 1966, die in 1985 door De Bezige Bij in het Nederlands werd uitgegeven.
Lees verder “Jane Bowles (1917-1973)”
Vandaag is het al 25 jaar geleden dat de Franse journaliste Anne Desclos is overleden. Als romanschrijfster gebruikte ze de pseudoniemen Dominique Aury en Pauline Réage. Als zodanig is ze bekend geworden als de auteur van “Histoire d’O”.
Lees verder “Pauline Réage (1907-1998)”
De Franse schrijfster en kunstcritica Catherine Millet (foto Marc Bervillé via Wikipedia) viert vandaag haar 75ste verjaardag. Het is twijfelachtig of ze op deze leeftijd nog altijd de seksclubs bezoekt die ze beschrijft in “La vie sexuelle de Catherine M.”
Lees verder “Catherine Millet wordt 75…”
Vandaag is het veertig jaar geleden dat de Britse schrijfster Rebecca West is overleden.
Lees verder “Rebecca West (1892-1983)”
Het is vandaag 185 jaar geleden dat de Franse schrijfster Félicité de Choiseul-Meuse in Parijs is overleden. Weinig is helaas geweten over haar privé-leven, maar ze liet ons wel 22 boeken na, meestal erotisch van aard, wat uiteraard in die tijd merkwaardig is.
Lees verder “Félicité de Choiseul-Meuse (1767-1838)”
Het is vandaag 210 jaar geleden dat “Pride and Prejudice” is verschenen, de beroemde roman van de Engelse schrijfster Jane Austen.
Lees verder “210 jaar geleden: publicatie van “Pride and Prejudice””
“Is eenzaamheid dan de drijfveer voor onze daden, mijn vriend? Is dat de ware motivatie van de ‘kunstenaar’? Een bestaanskreet uiten. Sommigen gaan misschien letterlijk krijsen, of brengen het melodieuzer over, anderen drinken of schrijven en nog anderen denken aan zelfmoord als het ultieme middel om de aandacht op zich te vestigen… Hoe pijnlijk bewust zijn wij er ons van dat de mens niet in staat blijkt in werkelijke communicatie te treden met een ander… Wij kiezen niet, mijn vriend, wij worden gedreven; wij nemen geen verstandige beslissingen en als we dat zouden doen is de enige verstandige beslissing die we moeten nemen, daar vooral een eind aan te maken.” (p.5) Zo begint Anne Riemeers het verhaal van haar scheiding, maar vooral van haar huwelijk, het verhaal van haar leven, maar vooral van haar niet-leven. Een verhaal van “Liedjes zingen op de fiets”, maar vooral van huilen op de fiets.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Liedjes zingen op de fiets” van Anne Riemeers”
De “willekeurige woordenzoeker” heeft in de zomar van 2021 een vreemde keuze op mijn leestafel te voorschijn gegoocheld (of is dat ondertussen “gegoogeld” geworden?): Carla Walschap. Met mijn excuses aan de betrokkene: mijn eerste verrassing was dat ze nog steeds in leven was. En ten tweede blijkt het onfrisse exemplaar dat uit mijn bibliotheek te voorschijn komt, haar debuut te zijn, “met twaalf pentekeningen” van haar vader Gerard Walschap…
Lees verder “Carla Walschap wordt negentig”
Vandaag is het al 65 jaar geleden dat de Engelse schrijfster Dorothy Sayers is overleden. (Bronze statue of Dorothy L. Sayers by John Doubleday. The statue is across the road from her home at 24 Newland Street, Witham, Essex. Foto: General Johnson Jameson.)
Lees verder “Dorothy Sayers (1893-1957)”
“In afwachting van iedereen te tonen dat ze niet zomaar het eerste het beste kleine meisje was, speelde ze als alle kleine meisjes met haar poppen, droomde van succes en applaus en pronkte voorlopig met het beroep van haar vader. Het woord ‘journalist’ ontlokte bij meningeen bewonderende blikken, die omsloegen in verschrikking als ze bij de volgende onvermijdelijke vraag ‘Rode Vaan’ of ‘Drapeau Rouge’ antwoordde. Eerlijk duurt dan wel het langst had ze op zedenleer geleerd, maar soms was liegen leuker en ‘Laatste Nieuws’ of ‘Le Soir’ maakte een veel gunstigere indruk, ‘haha, zozo’, zodat Lena regelmatig het fijne gevoel smaakte om dankzij een leugentje voor vol genomen te worden omwille van een vader, van wie ze had gewild dat hij zijn beroep elders zou hebben uitgevoerd.” (Dolores Thijs, Drüben is het gras groener, Antwerpen/Amsterdam, Manteau, p.23).
Lees verder “Veertig jaar geleden: de diverse fantasmen van Dolores Thijs”
dagelijks iets degelijks 