Vandaag viert de Italiaanse wielrenner Maurizio Fondriest zijn 55ste verjaardag. In 1988 heb ik nog in de wagen van organisator Herman Schueremans achter hem gereden in de afsluitende tijdrit van de eerste Torhout-Werchter Classic (de vernieuwde Ronde van België) die hij trouwens op zijn naam zou schrijven. Maar helaas heb ik daar geen foto van. De twee volgende jaren heeft mijn zoon Roddy hem wel twee keer kunnen fotograferen bij de start van Gent-Wevelgem, dat zijn dan ook de twee foto’s die ik hierbij heb afgedrukt. (Bovenstaande foto is van YouTube)
De Duitse wielrenner Dietrich “Didi” Thurau viert vandaag zijn 65ste verjaardag (bovenstaande foto’s de Wielersite). Hij komt op Facebook geregeld naar mijn foto’s kijken en heeft er ook soms commentaar op. Dus mogen we deze verjaardag zeker niet ongemerkt laten voorbijgaan… Lees verder “Didi Thurau wordt 65…”→
José De Cauwer wordt zeventig vandaag. Dat zal hem wel op enkele flessen wijn komen te staan, want een dergelijke gelegenheid laat Michel Wuyts niet aan zich voorbijgaan en Renaat Schotte maakte er (in afwezigheid van Wuyts?) ook al allusies op.
Gisteren wees ik er nog op dat ik “enkele dagen na de dood van Bert Oosterbosch” zijn vroegere ploegmaat Eddy Planckaert ging interviewen. Wel uiteindelijk blijkt het zelfs gewoon de dag erna geweest te zijn. Dat interview (waarbij ook mijn kinderen aanwezig waren, zoals men op de foto kan zien) vond plaats n.a.v. het boek dat toen uitkwam en dat Ivan Heylen over hem had geschreven. Enerzijds vond het artikel zijn weg naar The Bulletin, anderzijds was dit het eerste artikel van mij dat opnieuw in De Rode Vaan werd opgenomen sinds ik de redactie had verlaten, een goed half jaar eerder.
Vandaag is het precies dertig jaar geleden dat Greg LeMond de Tour de France won met acht seconden voorsprong op Laurent Fignon.
Greg Lemond was in 1987 slachtoffer geworden van een zwaar jachtongeval. In 1988 sloot hij aan bij het Nederlandse PDM, maar werd met een ontsteking aan het scheenbeen alweer uitgeschakeld. In 1989 kwam hij terecht bij het Belgische ADR. Hij reed een barslechte Giro, waarin hij pas op het einde in de laatste tijdrit boven water kwam. Sportdirecteur José De Cauwer tekende op die dag dan ook de legendarisch geworden kreet « I am back » op. Greg Lemond won op de vijfde dag vrij verrassend de 73 kilometer lange chrono-race in Rennes en werd meteen gele-truidrager. Heel de Tour door zou één haasje over worden met de Amerikaan en Laurent Fignon als de stoere helden. Op de tiende dag, in Superbagnères, nam de Fransman de leiding over. In de tijdrit bergop, in Orcières-Merlette (gewonnen door Rooks) kwam Lemond weer in de spits. Op L’Alpe d’Huez werd het dan opnieuw de beurt aan Fignon, die in de korte etappe naar Vilard de Lans (18de dag) zijn voorsprong opdreef tot 50 seconden. In de onvergetelijke tijdrit van Parijs-Champs-Elysées klopte Lemond zijn rivaal met 58 seconden, om zijn tweede Ronde te winnen met acht wijzertikken bonus. Van in de chrono-etappe van Rennes bleek Lemond dus weer helemaal de oude. Hoewel hij toch iets zwakker dan voordien in de bergen presteerde. In de etappe van Villard de Lans had hij zelfs de hulp van Delgado nodig om de schade te beperken. Tegenover Fignon, uitstekend op dreef en eerder al winnaar van de Giro, legde hij dan weer een overwicht aan de dag in de tijdritten. De essentie van zijn succes zat hem echter wel in het feit dat hij, ondanks zijn toch gevoelige achterstand, bleef geloven in de goede afloop, in het zo besproken duel op de Champs Elysées EINDSTAND 1. Greg Lemond (VSA) 87.38.35 2. Laurent Fignon (F) 0.08 3. Pedro Delgado (Sp) 3.34 4. Gertjan Theunisse (Ned) 7.30 5. Marino Lejaretta (Sp) 9.39 6. Charly Mottet (F) 10,06 7. Steven Rooks (Ned) 11.10 8. Raul Alcala (Mex) 14.21 9. Sean Kelly (Ier) 18.25 10. Robert Millar (Sch) 18.46 De Tour die mijn kinderen speelden, kende echter een heel ander verloop:
