Ja, ik geef het toe. De titel “75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan” is te kort door de bocht. Zoals Lode (rechts op de foto) zelf uitlegt in het interview dat Jan Mestdagh en ik van hem afnamen ter gelegenheid van zijn pensionering, begon hij als “depannage-element” omdat op de redactie een viertal mensen moesten verdwijnen, waaronder Louis Paul Boon. Maar Lode, die op dat moment vooral een sportjournalist was, stapte niet echt in de voetsporen van Louis. Dat deed eerder zijn collega Maarten Thijs, links op de foto.
Lees verder “75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan”Tag: Jan Mestdagh
Veertig jaar geleden: dichtbundel van Geert van Istendael
Veertig jaar geleden stelde confrater Jan Mestdagh in De Rode Vaan de bundel “Vlaanderen” van Geert van Istendael voor. Zoals het toen – en nu nog altijd – de gewoonte was, vormde dit de aanleiding om met het Vlaamse volk te spotten. De slogan “eigen volk eerst” moest nog worden uitgevonden, maar “eigen volk laatst” werd ook toen reeds gretig in praktijk gebracht.
Lees verder “Veertig jaar geleden: dichtbundel van Geert van Istendael”Hoe zou het nog zijn met… ? (47) Bea de Longie
De tweede bundel van Bea de Longie, « Chariot », bevat 21 korte, losbladig uitgegeven gedichten, die elk op zichzelf staan maar toch ook onderling voortdurend naar elkaar verwijzen. De titel, aldus leert ons de flaptekst, verwijst naar de zevende hoofdkaart van de Tarot, waar we de « Minnaar » van de zesde plaat terugvinden, iets ouder en gekroond om te tonen dat hij zijn ambivalentie overwon, zijn conflicten oploste. Dit kaartspel wordt dan voorgesteld als « evenzeer een voorwendsel als een verhaal over de zoektocht naar die chariot ».
Herman De Coninck (1944-1997)
Het is al 25 jaar geleden dat Herman De Coninck in Lissabon is overleden. Om hem te herdenken, een interview van nog tien jaar eerder, afgenomen in de “donkere tijden rond Kerstmis”…
Lees verder “Herman De Coninck (1944-1997)”Jaaroverzicht 1986
1986 zal de geschiedenis ingaan als het jaar dat rockmuziek opnieuw sociaalvoelend werd. En dan hebben we het niet zozeer over de trend van de singer-songwriters die opnieuw de kop opsteekt (Suzanne Vega b.v.), maar wel over manifestaties en benefietplaten ten voordele van allerlei acties.
Lees verder “Jaaroverzicht 1986”Veertig jaar geleden: van prinsen en prinsessen tot hasjies en Dario Fo
Er was eens… een tijd dat kinderen nog onmondige wezens waren, kleine potjes met grote oren, kleine volwassenen zonder eigen wereld, zonder eigen bewustzijn. Het was de tijd dat ik mijn eerste seksuele fantasieën kreeg bij het lezen over Roodkapje in het bos, de tijd dat Eric Hulsens met rode oortjes over Hans en Grietje hoorde vertellen, de tijd dat er nog opstellen werden gemaakt over « De Herfst » en niet over « De atoomdreiging in het Westen », de tijd dat een kind nog niet aan zijn ouders vroeg in welke mate de Marxistische leerstellingen van toepassing zijn op « Piet Fluwijn en Bolleke », de tijd dat een baby van acht maanden nog niet rondkroop met een sticker « Atoomenergie ? Nee bedankt » op zijn luier. En toen kwam… Jeugd en Theater, later herdoopt in het Brialmonttheater. Hulsens schrijft ingewikkelde theorieën over hoe moeilijk het is voor een kind om kind te zijn, mijn schedel is gaan kalen onder het probleem volwassen te worden, en jeugdliteratuur behandelt nu de krakersproblematiek, het terrorisme, verkrachting en pedofilie.
Lees verder “Veertig jaar geleden: van prinsen en prinsessen tot hasjies en Dario Fo”Jan Theys (1934-1996)
Morgen zal het ook al 25 jaar geleden zijn dat Jan Theys is overleden. In de jaren zeventig, toen ik deelnam aan de filmquiz “Retroscoop”, is hij nog bij ons thuis in Ledeberg geweest, samen met een fotograaf om onderstaande “calicot” samen te stellen. Een “calicot” is zo’n enorm doek aan de gevel van bioscopen vroeger en van alle kandidaten werd er zo één gemaakt. Die mochten we nadien ook mee naar huis nemen, maar niemand deed dat natuurlijk omdat die zo reusachtig groot waren. Maar goed, Jan Theys kwam mij enkele vraagjes stellen over mijn beroep, hobby’s enz., waarbij de fotograaf dan telkens een passende foto maakte. Die foto’s dienden dan later als basis voor de schilder om onderstaand doek te maken…
Lees verder “Jan Theys (1934-1996)”Pietro Aretino (1492-1556)
Wist u dat de auteur van bovenstaand sonnet ook vier boeken over het leven van Christus op zijn naam staan heeft? En dat hij op een blauwe maandag bijkans door een paus tot kardinaal werd benoemd? Morgen zal het alvast 565 jaar geleden zijn dat Pietro Aretino is gestorven.
Lees verder “Pietro Aretino (1492-1556)”Jef Lambrecht (1948-2016)
Het zal morgen al vijf jaar geleden zijn dat journalist Jef Lambrecht in Antwerpen is gestorven.
Lees verder “Jef Lambrecht (1948-2016)”Allen daargeen!
Tien jaar geleden, juist wanneer de wereld op z’n kop staat wegens het West-Vlaams in de nieuwe VRT-serie “Het goddelijke monster” (foto), vind ik hier in een oude Rode Vaan een stukje van mijzelf over de reisbrochure « Ontdek West-Vlaanderen ». Alhoewel ik het voor de rest vrij droog houd, heb ik als titel “Allen daargeen!” gekozen. Wat u echter niet kan zien, dat is dat er aan die titel “geprutst” is. En met name tussen de “r” en de “g”. Het zetten gebeurde in die tijd (kort na Gutenberg) nog in lood en blijkbaar had de “linotypist” (zoals een zetter ook nog wordt genoemd) gedacht dat ik mij had vergist. Hij had er dus alsnog “daarheen” van gemaakt, maar op mijn verzoek werd deze “fout” weer rechtgezet…
Lees verder “Allen daargeen!”