Tag: Jan Mestdagh

35 jaar geleden: Jef Turf ontslagen als politiek directeur

35 jaar geleden: Jef Turf ontslagen als politiek directeur

Het is vandaag 35 jaar geleden dat Jef Turf door het partijbestuur van de Communistische Partij werd ontslagen als politiek directeur van De Rode Vaan. Daarop nam Jef ontslag, waarbij hij werd gevolgd door de voltallige redactie. Evenwel niet in één keer omdat sommigen (waaronder ikzelf) eerst op zoek gingen naar ander werk. Bij mij werd dat dan woordvoerder van minister De Batselier, een rampzalige beslissing. Een maand na mij trok de laatste redacteur, Jan Mestdagh, de deur achter zich dicht. Hij ging naar de Centrale voor Socialistisch Cultuurbeleid, waar ik een vijftal jaren later me bij hem zou voegen. Alweer een rampzalige beslissing!

Lees verder “35 jaar geleden: Jef Turf ontslagen als politiek directeur” →

1987 cultureel en sportief jaaroverzicht

1987 cultureel en sportief jaaroverzicht

Het Europaliafestival dat zopas zijn deuren sloot — een bezoek van het staatshoofd van het gastland werd zoals men weet deze keer minder opportuun geacht — heeft meer dan één miljoen bezoekers over de vloer gehad. En wie geneigd zou zijn dit soort festivals weg te wuiven als veelkleurige doekjes voor het bloeden, kan men erop wijzen dat amper enkele maanden nadat in december van vorig jaar Oostende een knappend vers Provinciaal Museum voor Moderne Kunst (foto) kreeg toegewezen, het de beurt aan Antwerpen was om een niet minder nieuw Museum voor Hedendaagse Kunst te verwelkomen.

Lees verder “1987 cultureel en sportief jaaroverzicht” →

25 jaar geleden: de “ongehoorde gedichten” van Renaat Ramon

25 jaar geleden: de “ongehoorde gedichten” van Renaat Ramon

“Mijn schilderijen en plastieken copiëren niets, stileren niets, abstraheren niets. Ze zijn iets.” Deze boude affirmatie komt uit de mond van Renaat Ramon, die nu al vier jaar decennia de strenge kunst der geometrische abstractie beoefent. Maar bevat ook de grootste ascese niet haar moment van speelsheid? Renaat Ramon mag dan al de antipode zijn van de media- en trendgevoelige “bekende Vlaming”, in de kunstwereld is zijn zestigste verjaardag niet onopgemerkt voorbijgegaan.

Lees verder “25 jaar geleden: de “ongehoorde gedichten” van Renaat Ramon” →

Veertig jaar geleden: Jan Melicaen en de Gentse opera

Veertig jaar geleden: Jan Melicaen en de Gentse opera

Ik ben in de Gentse opera terecht gekomen als opvolger van Jan Melicaen. Deze Jan Melicaen was een merkwaardig figuur. Hij moet naar verluidt ooit nog lid geweest zijn van het operakoor, maar tegen de tijd dat ik op de redactie verscheen, was hij al stokoud. Toch was zijn bijdrage een topprioriteit op De Rode Vaan…

Lees verder “Veertig jaar geleden: Jan Melicaen en de Gentse opera” →

45 jaar geleden: de Oktoberklub op het Feest van de Rode Vaan

45 jaar geleden: de Oktoberklub op het Feest van de Rode Vaan

Op het Feest van De Rode Vaan in 1977 was er ook een optreden van de Oktoberklub uit Oost-Berlijn. Er werd mij gevraagd die mensen te interviewen, maar dat was nu eens een onderwerp waar ik helemaal niet van afwist (vergeet niet dat ik nog moest beginnen op De Rode Vaan, hé!). Daarom kreeg ik na veel smeken en aandringen van Jan Mestdagh gedaan dat hij mij terzijde zou staan. Bovendien bood ook Kris De Paepe aan om in te staan voor een vertaling als het Pfaff-Duits van Jan of mij ontoereikend zou blijken te zijn.

Lees verder “45 jaar geleden: de Oktoberklub op het Feest van de Rode Vaan” →

Miriam Van Hee wordt zeventig…

Miriam Van Hee wordt zeventig…

In maart 2014 stelde Miriam nog haar bundel Ook daar valt het licht voor in de vergaderzaal van het Academiegebouw van de Koninklijke Academie als “Miriam Van hee”, maar voor zover ik weet is dat een recent “folietje”. Ik heb haar altijd gekend als Van Hee en ik ben er ook vrij zeker van dat althans haar eerste dichtbundels ook onder die naam zijn verschenen.

Lees verder “Miriam Van Hee wordt zeventig…” →

75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan

75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan

Ja, ik geef het toe. De titel “75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan” is te kort door de bocht. Zoals Lode (rechts op de foto) zelf uitlegt in het interview dat Jan Mestdagh en ik van hem afnamen ter gelegenheid van zijn pensionering, begon hij als “depannage-element” omdat op de redactie een viertal mensen moesten verdwijnen, waaronder Louis Paul Boon. Maar Lode, die op dat moment vooral een sportjournalist was, stapte niet echt in de voetsporen van Louis. Dat deed eerder zijn collega Maarten Thijs, links op de foto.

Lees verder “75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan” →

Veertig jaar geleden: dichtbundel van Geert van Istendael

Veertig jaar geleden: dichtbundel van Geert van Istendael

Veertig jaar geleden stelde confrater Jan Mestdagh in De Rode Vaan de bundel “Vlaanderen” van Geert van Istendael voor. Zoals het toen – en nu nog altijd – de gewoonte was, vormde dit de aanleiding om met het Vlaamse volk te spotten. De slogan “eigen volk eerst” moest nog worden uitgevonden, maar “eigen volk laatst” werd ook toen reeds gretig in praktijk gebracht.

Lees verder “Veertig jaar geleden: dichtbundel van Geert van Istendael” →

Hoe zou het nog zijn met… ? (47) Bea de Longie

Hoe zou het nog zijn met… ? (47) Bea de Longie



De tweede bundel van Bea de Longie, « Chariot », bevat 21 korte, losbladig uitgegeven gedichten, die elk op zichzelf staan maar toch ook onderling voortdurend naar elkaar verwijzen. De titel, aldus leert ons de flaptekst, verwijst naar de zevende hoofdkaart van de Tarot, waar we de « Minnaar » van de zesde plaat terugvinden, iets ouder en gekroond om te tonen dat hij zijn ambivalentie overwon, zijn conflicten oploste. Dit kaartspel wordt dan voorgesteld als « evenzeer een voorwendsel als een verhaal over de zoektocht naar die chariot ».

Lees verder “Hoe zou het nog zijn met… ? (47) Bea de Longie” →