Bing Crosby (1903-1977)

Bing Crosby (1903-1977)

Het is vandaag al 45 jaar geleden dat de Amerikaanse zanger Bing Crosby is gestorven. Op bovenstaande foto staat hij rechts naast zijn grote rivaal Frank Sinatra. Ik heb deze foto uit de film “High Society” (1956) opzettelijk gekozen omdat hierin als het ware de “machtsoverdracht” plaatsvindt. In de Cole Porter-song “What a swell party this is” zingen ze samen immers o.a. “Oh we sing so rare, like old camembert, like baba au rhum!”, waarna Bing Crosby nog een paar bababa’s laat volgen. Daarop zegt Sinatra: “Don’t dig that kind of crooning chum!”, waarop Crosby dan weer repliceert: “You must be one of the newer fellows”.

Lees verder “Bing Crosby (1903-1977)”

Tachtig jaar geleden: Frank Sinatra stelt zijn opvolger voor

Tachtig jaar geleden: Frank Sinatra stelt zijn opvolger voor

Het is vandaag precies tachtig jaar geleden dat Frank Sinatra op de radio zijn opvolger als leadzanger van het orkest van Tommy Dorsey voorstelde. Dick Haymes (1918-1980) mag bij ons dan niet zo bekend zijn, in de jaren veertig en de vroege jaren vijftig was hij een van de populairste zangers van Amerika.

Lees verder “Tachtig jaar geleden: Frank Sinatra stelt zijn opvolger voor”

Tachtig jaar geleden: ontstaan van Sinatramania

Tachtig jaar geleden: ontstaan van Sinatramania

Vandaag is het precies tachtig jaar geleden dat het orkest van Tommy Dorsey een reeks optredens verzorgde in het Paramount Theatre van New York. Als zanger was de nu legendarische, maar toen nog piepjonge crooner Frank Sinatra van de partij. De optredens veroorzaakten zoveel ophef dat men van dan af sprak van “Sinatramania”.

Lees verder “Tachtig jaar geleden: ontstaan van Sinatramania”

25 jaar geleden: “De geruchten” van Hugo Claus

25 jaar geleden: “De geruchten” van Hugo Claus

In 1994 werden de verzamelde gedichten 1948‑1993 van Hugo Claus uitgegeven (De Bezige Bij, Amsterdam 1994). Daarin o.m.
“Kent gij het oei‑oei‑vogeltje,
Het heeft korte pootjes en het zegt oei‑oei
Omdat het over de vloer sleept met zijn klootjes.”

(Hugo Claus, fragment uit BRIEF)
Dat jaar sterft ook Herman de Coninck, terwijl hij met Claus de straten van Lissabon afschuimt. Claus wordt gelast het trieste nieuws door te bellen naar Kristien Hemmerechts, maar hij is daar echt niet goed in (Jan Decleir in Humo van 30/3/2004: “Hugo gaat nooit naar begrafenissen, maar hij zit in het café ertegenover.”) en na afloop van het telefoongesprek heeft Hemmerechts nog steeds niet door dat haar man dood is…
Begin 1995 kreeg Hugo Claus in Amsterdam officieel de titel “Meester” toegekend als eerste Vlaming. Vóór hem mochten enkel Jacobus van Looy, P.C.Boutens, Simon Vestdijk, Henriëtte Roland-Holst en Ida Gerhardt deze titel dragen, al veronderstel ik wel dat de laatste twee eigenlijk “meesteressen” zijn…
In 1996 verscheen dan de roman “De Geruchten”, die volgens bepaalde geruchten opnieuw het niveau van “Het verdriet van België” zou halen.

Lees verder “25 jaar geleden: “De geruchten” van Hugo Claus”