Veertig jaar geleden: zonde van de moeite

Veertig jaar geleden: zonde van de moeite

Het is al veertig jaar geleden dat ik naar « ’t Es zonde, zei ze… » ben gaan kijken in het Gents Amusements Theater. Dat gaf aanleiding tot een conflict met Eddy Daese dat ondertussen is bijgelegd, zodat het misschien stom is van mij om het opnieuw op te rakelen, maar ik ben nogal “autistisch” wat mijn systeem met verjaardagen betreft: verjaardag is verjaardag en daarmee basta!

Lees verder “Veertig jaar geleden: zonde van de moeite”

Erna Palsterman wordt zeventig…

Erna Palsterman wordt zeventig…

De Gentse actrice Erna Palsterman viert vandaag haar zeventigste verjaardag. Ik herinner me dat ik haar een twintigtal jaren geleden heb geïnterviewd voor Het Laatste Nieuws en de eindredactie zette daar toen al de titel “Erna Palsterman voelt het wegen der jaren” boven. Daar was ze vermoedelijk toen niet erg blij om, maar ik heb haar sindsdien niet meer teruggezien om haar uit te leggen dat ik geen schuld trof in deze onheuse bejegening. Dat interview zelf heb ik ondertussen ook nog niet teruggevonden, men zal het dus met een telefonisch interview moeten doen van nog eens vijftien jaar daarvóór…

Lees verder “Erna Palsterman wordt zeventig…”

Koreaan Taehan Kim wint Koningin Elisabethwedstrijd 2023

Koreaan Taehan Kim wint Koningin Elisabethwedstrijd 2023

Als de Koreaan Taehan Kim de Koningin Elisabethwedstrijd voor Zang 2023 heeft gewonnen, waarom staat hierboven dan een fotootje van de Australische Fleuranne Brockway, die niet eens bij de zes eerste laureaten werd gerangschikt? Treed binnen in het cenakel van de wedstrijd en verneem er alles over!

Lees verder “Koreaan Taehan Kim wint Koningin Elisabethwedstrijd 2023”

25 jaar geleden: cultuur in Gent (321)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (321)

Dat Bach niet meer het monopolie heeft op de passietijd, hebben we gisteren reeds bewezen met het passieverhaal van Gentenaar Norbert Rosseau. Maar ook « Die sieben letzle Worte des Erlösers am Kreuze » van Joseph Haydn beginnen een vaste plaats op het programma te krijgen. 25 jaar geleden kregen we de oratoriumversie te horen (er is ook nog een orkestversie, een strijkkwartet en een piano-reductie) door II Fondamento in de Bijloke ★ Een heel ander soort passie spreidde Chris Lomme (foto YouTube) ten toon in « Masterclass » in het NTG. Zij was de gast van Freek Neirynck in de foyer; terwijl maandagavond « Carmen » werd vertoond met Julia Migenes-Johnson in de titelrol en Placido Domingo als Don José. Dat deed mij eraan denken dat Gentenaar Herwig De Weerdt in een garage in Berchem een eigentijdse versie van dit stuk regisseerde in opdracht van het jeugdtheater Het Paleis ★ Ook die andere jonge Gentse regisseur Frank Van Laecke was op dat moment op locatie in Antwerpen bedrijvig. In Cinema Tokio regisseerde hij voor de KNS « Equus » van Peter Shaffer. (HLN, 4/4/1998)

175 jaar geleden: “Pruuke” Dossche zwemt de Leie over

175 jaar geleden: “Pruuke” Dossche zwemt de Leie over

Op 24 februari 1848 barstte in Parijs een revolutie los en de republiek werd uitgeroepen. Deze had zowel een sterk liberaal als sociaal karakter. Angst heerste er dat de revolutionaire wind ook naar België zou overwaaien en op 28 februari lieten fabrikanten hun arbeiders tot 22 uur werken. Er was namelijk door het “Democratisch Genootschap”, de Gentse afdeling van de “Association Démocratique”, aangekondigd dat er ‘s avonds een grote vergadering op de Vrijdagmarkt zou plaats vinden. Deze ging uiteindelijk niet door wegens te slecht weer, maar de dag nadien begaven zich grote groepen arbeiders naar de Kouter. Op 14 maart kreeg Constant Dossche, een invloedrijk industrieel met orangistische sympathieën, bezoek van de politie, maar besloot te vluchten. Over de vlucht van Constant Dossche voor de politie vermeldt Willem Rogghé in zijn “Gedenkbladen” (1898) dat hij ontkwam door aan ’t Patijntje de Leie over te zwemmen en zich daar ergens schuil te houden.

Lees verder “175 jaar geleden: “Pruuke” Dossche zwemt de Leie over”

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (253)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (253)

Frank Van Laecke (foto Cobra.be) is een Gentenaar om aan je boezem te drukken. Niet alleen omdat hij zo’n hoog knuffelgehalte heeft, maar ook omdat hij een duizendpoot is in het theater en al die poten (opera, musical, massaspektakels…) ook nog goed gebruikt. Eigenlijk kan men zich zelfs afvragen of het uurtje dat Freek Neirynck zondagmiddag tussen 11.30 en 12.30 uur in de foyer van het NTG ter zijner beschikking heeft wel voldoende zal zijn om alles te kunnen behandelen. We geven slechts een greep uit de mogelijkheden: er is op de eerste plaats natuurlijk « Music Hall », de organisatie waarvan Frank directeur is en onder wier auspiciën hij pas onlangs een gesmaakte « La Bohème » regisseerde in Vorst-Nationaal. Er is de musical « Jekyll & Hyde » van het Ballet van Vlaanderen, zopas nog te zien in de Gentse opera. Binnenkort is er zijn regie van « Equus » van Peter Shaffer in KNS-Antwerpen, wellicht wordt bij deze gelegenheid ook herinnerd aan zijn uitstekend werk met de amateurs van de Melomanen. Er zijn de massa-ensceneringen in Overmere-Donk, enzovoort, enzovoort ! (HLN, 27/12/1997)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (250)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (250)

Als de musical « Jekyll & Hyde» ook maar half zo leuk is als het gelijknamige café in de Sint–Pietersnieuwstraat waar wij destijds menig uur hebben gesleten, dan kan hij al niet meer stuk. Nee, alle gekheid op een stokje, het zal ons benieuwen hoe deze productie van de musicalafdeling van het Ballet van Vlaanderen, die op heel wat bijval mocht rekenen en die het hele weekend, tot en met maandag, in de opera kampeert, het oeroude thema van de scheiding van goed en kwaad in beeld zal brengen. Verandert Dr.Jekyll al zingend in Hyde ? Nu, met een regisseur als Frank Van Laecke (foto Radio 2) en een belichter als Jaak Van de Velde (enorm belangrijk in dit stuk) kan er eigenlijk al niet veel fout gaan. * Bij « Hansje en Grietje » wordt het kwaad gepersonifieerd door de heks, al zien sommige Freudianen ook dat als een afsplitsing van het eigen ik. In de muziek van Engelbert Humperdinck (de échte, niet die met zijn bakkebaarden) moet men echter niet naar diepgang zoeken. Tenzij Frank Shipway er met zijn BRT–orkest zondagnamiddag in de Bijlokehal weer « heavy » tegenaan gaat. (HLN, 20/12/1997)