Het is vandaag precies vijftig jaar geleden dat de eerste mens voet zette op de maan. Het was toen een zaterdag, net zoals vandaag, dus toen op maandag de kranten daar verslag over uitbrachten, werd de maanlanding in ons land overschaduwd door de eerste Touroverwinning van Eddy Merckx, bijna dertig jaar na Sylveer Maes (fotomontage Raymond Thielens), maar neem het van mij aan: de maanlanding was toch nog een ietsiepietsie belangrijker…

NASA; het ruimteprogramma van de Verenigde Staten onder leiding van de Duitse raketwetenschapper Werner von Braun, was verantwoordelijk voor de maanlanding van de Apollo 11 op 20 juli 1969. In Europa was het toen al de 21ste, het was namelijk vier voor drie ’s nachts. Ik herinner me dat ik me speciaal liet wekken. Mijn vader zat al voor de televisie. Ikzelf bleef een tijdje in de deuropening staan, maar ben toen opnieuw gaan slapen. Als zeventienjarige had ik uiteraard geen monsters verwacht en nog minder “maanmannekes”, maar uiteindelijk vond ik het toch een beetje saai. En alleszins werd, op de tijd dat ik daar stond, “Space oddity” van David Bowie zeker niet gedraaid!

De eerste man die voet zette op de maan was Neil Armstrong. De foto’s van zijn collega-astronaut Buzz Aldrin zijn wereldberoemd geworden. Michael Collins bleef achter in de Apollo-cabine. Aangekomen onderaan de ladder, zei Armstrong: “I’m going to step off the LEM now” (verwijzend naar de maanlander). Hij draaide zich om en zette zijn linkervoet op het maanoppervlak om vervolgens te zeggen: “That’s one small step for man, but one giant leap for mankind”, ofwel in het Nederlands: “Dit is een kleine stap voor een mens, maar een reuzensprong voor de mensheid”. Toen Armstrong zijn beroemde uitspraak deed, werden zijn woorden rechtstreeks uitgezonden via de Voice of America, BBC en talrijke andere televisie- en radiostations ter wereld. Geschat wordt dat 450 miljoen mensen zijn zin gehoord hebben, op een toenmalige wereldpopulatie van 3,631 miljard mensen. Uiteraard heeft hij dit zelf niet bedacht en zijn dit de woorden van een ghostwriter, maar wie dat precies is geweest, wordt nog steeds geheim gehouden.

Na Apollo 11 zijn nog vijf maal mensen op de maan geland (ook weer steeds twee per keer), alle in het kader van het Apolloprogramma, dat was ingesteld door de Amerikaanse president John F. Kennedy.

Hoewel de Sovjet-Unie aanvankelijk een voorhoederol speelde in de ontwikkeling van de ruimtevaart in de jaren vijftig en zestig (tenslotte was de Sovjet-Unie onder het Loena ruimtevaartprogramma verantwoordelijk voor de eerste onbemande maanlanding) en er een opdracht zou zijn verstrekt aan de nationale ruimtevaartpionier Korolev om de mogelijkheden te onderzoeken en ontwikkelen, hebben Sovjet-Unie en (later) Rusland geen enkele poging ondernomen een bemande maanlanding uit te voeren. Ook andere landen hebben tot nog toe niks in die richting gedaan. ^[Wikipedia]