Vandaag wordt Werner Stoffelen, beter gekend als Stoy Stoffelen, 65 jaar. Ik (en zowat iedereen van mijn leeftijd, denk ik) ken hem het best als drummer bij de Centimeters van Raymond Van het Groenewoud. In die tijd heb ik hem ook eens geïnterviewd voor de “Sloebergazet”, het blad van de Pionierkes, en is daarom vooral op zijn jeugd gericht…
Lees verder “Stoy Stoffelen wordt 65…”
Dertig jaar geleden regisseerde Luc Perceval, die toen al de leiding in handen had van de Blauwe Maandag Cie, in het NTG het stuk “Pinokkio” naar het bekende verhaal van Carlo Collodi.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Pinokkio” in het NTG”
Het is vandaag al veertig jaar geleden dat in de Gentse Vooruit de live-elpee van Raymond van het Groenewoud, “Kamiel in België”, werd opgenomen. Uiteraard was ik daarbij, want in die tijd liep ik als een hondje (Kamiel?) achter Raymond en zijn Centimeters aan. En ik begon mijn recensie in De Rode Vaan dan ook met een krachtige openingszin…
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Kamiel in België””
Er zijn zo van die zaken die zo alledaags zijn dat we er niet meer bij stil staan dat ze ooit “nieuw” moeten zijn geweest. De banaan b.v. Vandaag is het 385 jaar geleden dat ze voor het eerst door een botanist te koop werden aangeboden in Londen. En wellicht stelden de mensen zich toen al onmiddellijk de vraag: “Waarom zijn de bananen krom?” Op zoek naar een illustratie voor deze fundamentele levensvraag kwam ik op YouTube reeds in 1931 een lied tegen van Willy Derby met deze titel. Ik dacht: tiens, zou Tony Corsari dààr de mosterd hebben gehaald? Maar nee, bij beluistering blijkt het lied van Willy Derby een aangepaste vertaling te zijn van “Yes, we have no bananas!” En precies onder deze titel schreef Ray Setterfield op On this day een stuk om de introductie van de banaan in Europa te gedenken.
Lees verder “385 jaar geleden: waarom zijn de bananen krom?”
Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat Raymond van het Groenewoud te gast was in de stadsschouwburg van Sint-Niklaas. Dat was in de periode dat “Meisjes” bovenaan de hitlijsten prijkte, zodat de Chiromeisjes krijsten alsof het The Beatles zelf waren. Mijn vrouw is op dat moment hoogzwanger en bassist Mich Verbelen moet door het gekrijs zozeer te keer gaat, dat John bijna een maand te vroeg wordt geboren. Roddy is er in zijn kinderwagen bij, ook als ik Raymond na afloop voor het eerst interview in de “kerkers” van de stadsschouwburg. Het was een “diepte-interview” dat in mijn herinnering urenlang duurde en waarbij Raymond voor één keer eens het achterste van zijn tong liet zien. Het was dus een goed interview, al zeg ik het zelf, maar het werd misschien ook wel “bewezen” door het feit dat Raymond ons daarna uitnodigde om champagne te gaan drinken in Jeugdhuis Het Centrum, omdat dit voor hem het laatste optreden was, zo zei hij, maar eigenlijk vooral omdat hij Danielle Delcart nog maar pas had ontmoet en hij wilde haar op allerlei manieren het hof maken. De uitbater dreigde even de sfeer te verpesten door hem te vragen om iets te zingen (met nota bene een dixieland-orkestje dat daar stond te spelen!), maar uiteindelijk liep alles toch nog goed af.
Lees verder “Veertig jaar geleden: champagne met Raymond in Sint-Niklaas”
Het is ook alweer tien jaar geleden dat de Oostenrijkse jazzmusicus Joe Zawinul in zijn geboortestad Wenen aan een zeldzame vorm van huidkanker is overleden. Zijn echtgenote was amper een paar weken eerder overleden. Het paar had drie zoons.
Lees verder “Joe Zawinul (1932-2007)”
Het is vandaag tachtig jaar geleden dat de Schotse schrijver James Matthew Barrie, de geestelijke vader van Peter Pan, is overleden.
Lees verder “James Matthew Barrie (1860-1937)”
