21 april 1968
Van Damme reeds twee dagen afwezig. We zijn naar het park geweest met de transistorradio. Ron nodigde Annemieke uit om mee naar het park te gaan maar deze weigerde. Zijn dan bij Red naar onze bandopname gaan luisteren en hebben naar de Waalse Pijl gekeken, die gewonnen werd door Rik Van Looy (foto). ’s Avonds gaan wandelen zonder Steve.
Erik Westerlinck
Lees verder “Uit het Blommenkindersdagboek (43)”
Ik heb het er nog maar pas enkele dagen geleden over gehad t.g.v. zijn tachtigste verjaardag, maar vijf jaar eerder hadden de Blommenkinders (of althans toch Erik en ikzelf, want Willy en Etienne waren toen nog niet in the picture) evenmin geluk in de Helleklassieker, want ons idool Rik Van Looy werd toen in de sprint verslagen door Emile Daems. Maar zoals enkele dagen geleden reeds gezegd: voor mij was het gevoel dubbel, want ik was tegelijk ook een supporter van Mieleke…
Lees verder “55 jaar geleden: Emile Daems klopt Rik Van Looy in Parijs-Roubaix”
Klein van gestalte, maar ontzettend taai, reed deze Brusselaar, geboren in Genval, in een korte periode een mooi palmares bij elkaar.
Lees verder “Emile Daems wordt tachtig…”
27 februari 1968
Ken afwezig. Naar het Sportpaleis in Antwerpen. Terwijl de bus een half uur (!) vertraging had, schreef Etienne de mop van de dag op zijn naam: toen de lach van agent De Cleen ten hemel steeg, zei hij “er weent iemand”. In het Sportpaleis was alles zeer duur (dit tot spijt van Etienne die zich moest intomen) en we moesten steeds recht staan op het middenplein. Voor de rest: de schilders doen goede zaken bij de Antwerpse meisjes. Red had reeds honger, dadelijk toen hij binnenkwam (ongelooflijk). Peter Post en Rik Van Looy verloren beiden hun dernyreeks tegen Theo Verschueren. Ron Baensch kende Ron Dovan nog en beiden voerden een kort gesprek, waarbij Dovan Baensch vroeg om toch nog te blijven rijden, maar Baensch weerde het lachend af. Rons moeder ging bij de cabine van Van Looy en ook deze kende haar nog (*). Erik en Roger De Vlaeminck reden een ereronde. Om half één ging men naar huis. Veel te vroeg, zeiden de Blommenkinders, maar Rons ouders waren vermoeid door het lange staan. (Erik Westerlinck)
Lees verder “Uit het Blommenkindersdagboek (32)”
Als Van Looy-supporter zou ik blij moeten zijn met elk boek over mijn idool, maar ik weet niet goed wat ik over onderstaand boek moet denken. Dat Van Looy in 1963 en 1964 met diverse tegenspoed te maken had, valt niet te ontkennen, maar hij werd in 1963 toch maar kampioen van België en won vier ritten én het puntenklassement in de Tour. Met een tiende plaats in het eindklassement was het overigens zijn beste prestatie in La Grande Boucle. En in 1965 zou hij opnieuw een prachtig seizoen rijden met een overwinning in Parijs-Roubaix, twee etappes in de Tour en niet minder dan acht ritzeges in de Ronde van Spanje, waarin hij uiteraard ook weer het puntenklassement binnenrijfde. Met een derde plaats in de eindstand evenaarde hij zijn prestatie uit 1959. Ik weet niet meer hoeveel overwinningen hij dat jaar in totaal heeft behaald, maar ik herinner mij nog wel een grote kop in een Waalse krant van dat jaar: “X victoires et ce ne serait plus le grand Van Looy?” Maar goed, laten we ervan uitgaan dat Groene Leeuw-fans (daar zit het ‘m natuurlijk) Jan De Smet en Patrick Feyaerts zich aan de feiten hebben gehouden en dus wil ik toch wel enige publiciteit maken voor dit nieuwe boek.
Lees verder “Nieuw boek over Rik Van Looy”
Morgen zal het zestig jaar geleden zijn dat Rik Van Steenbergen voor een derde keer wereldkampioen werd. Deze keer gebeurde dat in Waregem onder het goedkeurend oog van Boudewijn, koning der Belgen, maar ook van de prins van de Nederlandse Letteren, een nog jonge Hugo Claus, die samen met Cees Nooteboom naar West-Vlaanderen was afgezakt…
Lees verder “Zestig jaar geleden: Rik Van Steenbergen voor een derde keer wereldkampioen”
Morgen zal het ook al 65 jaar geleden zijn dat André Noyelle Olympisch kampioen werd in Helsinki. De Belgische ploeg deed het overigens in zijn geheel uitstekend: zij veroverden ook de gouden medaille per ploeg. De enige Belg die ontgoochelde was grote favoriet Rik Van Looy… Het zou overigens tot vorig jaar in Rio duren vooraleer André Noyelle een opvolger kreeg in de persoon van Greg Van Avermaet.
Lees verder “André Noyelle (1931-2003)”
