Het is ook alweer vijftien jaar geleden dat acteur/regisseur Eric De Volder is overleden. Bij die gelegenheid schreef Frans Redant op mijn blog een in memoriam “op 29 november 2010, de dag na het heengaan van Eric de Volder, drijvende kracht in olijke tijden achter het onvoorstelbare Parisiana“.
Lees verder “Eric de Volder (1946-2010)”
Het is al vijftien jaar geleden dat Manu Verreth is overleden. Bij het grote publiek is hij vooral bekend als Jomme Dockx en als presentator van de hilarische “Pak de Poen”-show, maar ik heb hem in de jaren tachtig leren kennen als directeur van het Mechels Miniatuur Theater, waar ik gedurende een hele tijd toch kind aan huis was. Akkoord, ik had er meer contact met zijn tweelingbroer René, met Nora Tilley, Tessie Moerenhout, Tuur De Weert, Jaak Van Assche of zelfs Jacques Vermeire, maar toch bewaar ik een goede herinnering aan de man.
Lees verder “Manu Verreth (1940-2009)”
Het is vandaag al dertig jaar geleden dat acteur Rudi Van Vlaenderen (links op bovenstaande foto van Jo Clauwaert in het Brusselse Goudblommeke van Papier). De vzw Dacob, het archief en bibliotheek van de studie van het communisme, heeft nog niet zo lang geleden zijn archief ontsloten.
Lees verder “Rudi van Vlaenderen (1930-1994)”
In de KVS regisseerde directeur Franz Marijnen zelf dertig jaar geleden de bewerking door Hugo Claus uit 1971 van Seneca’s “Oedipus” (“In wezen is het de ‘Kwik’ en de ‘Story’ van zijn tijd, maar met grotere thema’s” aldus Claus in de Schouwburgkrant).
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Oedipus” in de KVS”
“Hoe zou het nog met Jan Cremer zijn?” vroeg ik me af toen de man tachtig jaar werd. En ik antwoordde mezelf met: “De man heeft ongetwijfeld nog weinig van doen met de jonge branieschopper uit Jan Cremer I en Jan Cremer II, twee boeken die ik plichtsbewust in mijn boekenkast heb, maar die ik nu nog altijd niet heb gelezen.” En nu meldt Raymond Thielens mij dat de man vandaag is overleden. Ik vrees dat ook zijn overlijden mij niet tot lectuur van zijn oeuvre zal aanzetten…
Lees verder “Jan Cremer (1940-2024)”
Vandaag zou de Zweedse toneelauteur Lars Norén tachtig jaar geworden zijn (foto Michiel Hendrickx, afkomstig van Wikipedia), maar ik zie nu dat hij reeds op 26 januari 2021 is overleden. Hij wordt beschouwd als de meest prominente hedendaagse Zweedse schrijver. Hij staat wereldwijd zelfs bekend als dé opvolger van Ibsen en Strindberg. Nadat hij debuteerde met gedichten, schreef Norén aan een razend tempo een reeks theaterstukken die ontwrichte familiale relaties blootleggen.
Lees verder “Lars Norén (1944-2021)”
De Mechelse theatercoryfee Franz Marijnen zou vandaag tachtig jaar geworden zijn, maar ik zie nu dat hij reeds op 3 augustus 2022 in het bijzijn van zijn kinderen in familiale sfeer te Bonheiden is overleden.
Lees verder “Franz Marijnen (1943-2022)”
Het is vandaag veertig jaar geleden dat de Amerikaanse filmregisseur Burr Jerger is gestorven.
Lees verder “Burr Jerger (1917-1982)”
Wanneer Lear, koning van Brittannië, op hoge leeftijd besluit zijn machtige rijk te verdelen onder zijn drie dochters, betekent dat het begin van een donkere en angstaanjagende tijd. Belust op macht vleien Goneril en Regan, de twee oudste dochters, hun vader met listige tongen. Maar Cordelia, tot dan toe de lieveling van haar vader, weigert hieraan mee te doen en tracht haar gevoelens oprecht uit te drukken. Dit bevalt Lear echter niet. Hij wordt kwaad, onterft Cordelia, verdeelt zijn rijk en beslist afwisselend bij zijn beide dochters te verblijven. Pas wanneer Cordelia, samen met de koning van Frankrijk het Kanaal is overgestoken, worden hem de ogen geopend. Nu zij de macht in handen hebben laten Regan en Goneril hun vader immers categoriek vallen. Razend en met nog slechts de nar als gezel, vlucht Lear naar de heide. Daar doet een onweer de waanzin die in hem sluimert losbarsten. Lear zint op wraak…
Lees verder “35 jaar geleden: “King Lear” in het NTG”
Vijftien jaar geleden overleed de Franse actrice Claude Jade op 58-jarige leeftijd aan de gevolgen van leverkanker.
Lees verder “Claude Jade (1948-2006)”
dagelijks iets degelijks 