“Dulce et decorum est…” om een Nacht van de Canon te houden, precies op mijn verjaardag (19 oktober). Ik ben immers een grote voorstander van de canon om te beletten dat nieuwlichters genre “moeten we echt werken lezen van iemand die nooit van de grond is gegaan?” (Jane Austen) het voor het zeggen krijgen en onze aandacht willen toespitsen op éénbenige lesbische zwarte schrijfsters.
Lees verder “De Nacht van de Canon”
Ik was destijds een trouwe kijker van zijn televisieprogramma’s, ik heb al verscheidene boeken van hem gelezen (*) en ik ben zelfs eens een namiddag met hem op stap geweest (**). Hoog tijd dus dat Jef Rademakers een eigen lemma krijgt op mijn blog!
Jef Rademakers werd geboren in Roosendaal en groeide op in een rooms-katholiek gezin. Zoals hij zegt in Humo van 21/9/2010: “De kerk heeft mensen veel verdriet gedaan, in al hun arrogantie hebben ze de kleine jongetjes niet alleen in hun broek gezeten maar ook in hun hersenpan, en dat is nog het ergst.”
Remco Campert (foto Eric Koch via Wikipedia), de zoon van de dichter Jan Campert die in 1943 omkwam in het concentratiekamp van Neuengamme, kende ik oorspronkelijk omwille van een paar pikante romannetjes, zoals “Het leven is verrukkuluk” (1961) of “Tjeempie of Liesje in luiletterland” (1968). In 1979 kreeg hij de P.C.Hooftprijs uit de handen van Joop Den Uyl, waarmee hij wel een goede band had. Die had hij ook met de dichteres Fritzi ten Harmsen van der Beek, want hij is er nog een tijdje mee getrouwd geweest. Leuker moeten echter de orgies geweest zijn, waarmee ze zich in het kraakpand Jagtlust (1954!) vermaakten. Alhoewel, als dat er o.m. in bestond dat Gerard Reve zijn eigen pis uitdronk, dan laat ik die beker toch alweer liever aan mij voorbijgaan.
Het is vandaag al twintig jaar geleden dat prof.Antonin Van Elslander is overleden, die ons destijds wegwijs maakte in de Nederlandse literatuur. Hij heeft bijna dertien jaar van zijn emeritaat (zeg maar: pensioen) kunnen genieten. Bij die gelegenheid (33 jaar geleden dus) heb ik hem geïnterviewd voor De Rode Vaan. Ik herinner me nog dat ik met een lading Rode Vanen op die viering toekwam en dat iedere aanwezige gretig toetastte. Een gek zicht: een deftige professor die gehuldigd wordt en alle aanwezigen met een Rode Vaan in de hand om de viering luister bij te zetten. Eén van die onvergetelijke momenten uit mijn leven.
Lees verder “Antonin Van Elslander (1921-1999)”
Het is vandaag vijftig jaar geleden dat de Nederlandse dichter Jan Hanlo (foto YouTube) is gestorven n.a.v. een verkeersongeval. Hij is vooral bekend van het klankgedicht “Oote oote boe”.
Lees verder “Jan Hanlo (1912-1969)”
Morgen zal het al 25 jaar geleden zijn dat de Nederlandse schrijver en plastisch kunstenaar Lucebert is overleden. Eén van zijn bekendste dichtregels (“Alles van waarde is weerloos”) hangt als een neonreclame boven café Trefpunt in Gent.
Lees verder “Lucebert (1924-1994)”
Het is al vijftien jaar geleden dat de Nederlandse jeugdschrijfster Thea Beckman is overleden. Ze is uiteraard vooral bekend voor haar boek “Kruistocht in spijkerbroek”. Op bovenstaande foto van Rob Mieremet via Wikipedia krijgt Thea samen met Jaap ter Haar hiervoor de Gouden Griffel van 1974.
Lees verder “Thea Beckman (1923-2004)”
