De Amerikaanse actrice Tippi Hedren viert vandaag haar negentigste verjaardag. Ze is vooral bekend als hoofdvertolkster in de Hitchcock-films “The Birds” en “Marnie”. Hedren is ook de moeder van actrice Melanie Griffith.
Lees verder “Tippi Hedren wordt negentig…”
Morgen zal het al tien jaar geleden zijn dat Kate McGarrigle (links) is overleden. Samen met haar zus Anna had ze in 1975 een wereldhit met “Complainte pour Sainte Catherine”. Zij speelde accordeon en verborg op die manier dat ze zwanger was van Rufus Wainwright. Later zou ook nog Martha geboren worden. Haar relatie met de vader Loudun Wainwright III liep slechter af zoals Leo Blokhuis t.g.v. de top 2000 heeft verteld. Dirk Musschoot wijst erop dat Emmylou Harris aan haar overleden vriendin een liedje heeft opgedragen (“Darlin’ Kate”) en Peter Cnop voegt eraan toe dat Emmylou vaak voor het pensioen van de zussen heeft gezorgd door hun nummers te zingen, opdrachten te geven, ze uit te nodigen op sessies enz.
De Noord-Ierse acteur James Nesbitt (foto YouTube) viert vandaag zijn 55ste verjaardag. Ik ken (en apprecieer) hem vooral uit de televisieserie “Cold feet”.
Lees verder “James Nesbitt wordt 55…”
Het zwanenmeer is een klassiek ballet in vier bedrijven, dat eigenlijk in première ging op 4 maart 1877 in het Bolsjoitheater te Moskou. Over wie het libretto schreef, bestaat er onzekerheid. Vermoedelijk waren Vladimir Begitsjev en Vasily Geltser de auteurs. Het verhaal toont gelijkenissen met verschillende sprookjes, maar tochvoornamelijk De gestolen sluier van de Duitse schrijver Johann Musäus. De transformatie van vrouwen in zwanen lijkt dan weer op de handeling van het Russische sprookje De witte eend. De oorspronkelijke choreografie was van Julius Reisinger. Peter Tsjaikovski componeerde de muziek.
Lees verder “125 jaar geleden: nieuwe choreografie voor "Het Zwanenmeer"”
Jan M. Meier (pseud. van Jean-Marie Maes), Evelien Sergeant & Uitgeverij P nodigen u en uw vrienden uit op zaterdag 15 februari 2020 om 16 uur in Poëziecentrum, Vrijdagmarkt 36 te Gent, op de voorstelling van de bundel “Grote Gevoelens”.
Lees verder “Uitnodiging presentatie bundel "Grote Gevoelens"”
Vandaag viert de Italiaanse wielrenner Maurizio Fondriest zijn 55ste verjaardag. In 1988 heb ik nog in de wagen van organisator Herman Schueremans achter hem gereden in de afsluitende tijdrit van de eerste Torhout-Werchter Classic (de vernieuwde Ronde van België) die hij trouwens op zijn naam zou schrijven. Maar helaas heb ik daar geen foto van. De twee volgende jaren heeft mijn zoon Roddy hem wel twee keer kunnen fotograferen bij de start van Gent-Wevelgem, dat zijn dan ook de twee foto’s die ik hierbij heb afgedrukt. (Bovenstaande foto is van YouTube)
Lees verder “Maurizio Fondriest wordt 55…”
Het zal morgen al 55 jaar geleden zijn dat “Tired of waiting” van The Kinks werd uitgebracht. Ik moet toegeven dat dit het nummer was dat mij tot fan maakte en dus niet het veel hardere “You really got me”. Ik vrees dat ik altijd nogal een softe jongen ben geweest…
Versta me niet verkeerd: ik vond en vind “You really got me” nog altijd een dijk van een nummer, maar die punk-achtige Kinks (denk ook nog aan “All day and all of the night”) lagen me als jong knaapje minder goed, ook al vind ik deze nummers nu (op de dag van vandaag dus) toch beter dan het lijzige trio dat daarna kwam (na “Tired” waren er immers ook nog “Set me free” en “See my friends”). De eerste single van hen die ikzelf heb gekocht was echter “A well respected man”, dat alweer een heel ander genre inluidde: dat van de fijn geborstelde portretjes zoals “Dedicated follower of fashion”, “Dandy” of “Mr.Pleasant”. Ray Davies kon zich overigens ook uitleven in een soort van “landschapsschilderijtjes” zoals “Sunny afternoon”, “Dead end street”, “Waterloo sunset” en “Autumn almanac”. Daarna begon hij (begonnen zij?) de nadruk te leggen op het elpeewerk en werden de singles iets minder, het glorieuze “Lola” natuurlijk uitgezonderd. (Alhoewel, onlangs hoorde ik nog eens “Days” op een afscheidsceremonie en dat was toch wel pakkend.)
