Door toevallige omstandigheden had ik de première van « Uitverkocht », het nieuwste stuk van Kindertheater Stekelbees, gemist en zo bij de confraters kunnen vernemen dat dit stuk erg zou tegenvallen. Bij de pauze kon dit nog enige verwondering wekken, maar na een toch wel heel erg zwak tweede deel (er gebeurt zo goed als niks) is een dergelijke totaalindruk al begrijpelijker (foto Micheline Veys).
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Uitverkocht” (Stekelbees)”Categorie: theater stekelbees
35 jaar geleden: “Baron von Münchhausen” door Oud Huis Stekelbees
35 jaar geleden viel er alweer een première te beleven en ook opnieuw van een bewerking van een prachtig kinderboek, namelijk « Baron von Münchhausen » door Oud Huis Stekelbees (typisch : pas dan bedolven de aanwezige recensenten « Pinokkio » met lof, niemand had spontaan positief gereageerd, men had er a.h.w. eens een nachtje moeten over slapen om toch maar argumenten te vinden). Nu heeft Oud Huis Stekelbees ons recent dezelfde geïrriteerde (en wellicht voor sommigen ook irriterende) bedenkingen ontlokt, maar deze « Baron » is daar zeker vrij van. Ja, dat menen we, ook al ging het verliefdheidsthema vooral bij de jongsten compleet de mist in.
Lees verder “35 jaar geleden: “Baron von Münchhausen” door Oud Huis Stekelbees”Veertig jaar geleden: moet er nog iets plezant zijn?
Het Gentse kindertheater Stekelbees kon de jongste twee jaar steeds rekenen — ook van onzentwege — op positieve kritieken. Het zal voor het gezelschap dan ook wel verrassend aangekomen zijn dat zij voor hun nieuw stuk « Plezant is verboden » (« en verboden is niet plezant ») nogal wat klappen moesten incasseren. Zo werd — uitgerekend op het moment dat Stekelbees over de Moerdijk gluurde, in casu door een beroep te doen op teksten van Jaap van de Merwe — er nogal wat kritiek uitgeoefend op het taalgebruik en ook op de chaotische toestanden die nogal eens ontstaan wanneer de kinderen bij het spel worden betrokken.
Lees verder “Veertig jaar geleden: moet er nog iets plezant zijn?”35 jaar geleden: “King Lear” in het NTG
Wanneer Lear, koning van Brittannië, op hoge leeftijd besluit zijn machtige rijk te verdelen onder zijn drie dochters, betekent dat het begin van een donkere en angstaanjagende tijd. Belust op macht vleien Goneril en Regan, de twee oudste dochters, hun vader met listige tongen. Maar Cordelia, tot dan toe de lieveling van haar vader, weigert hieraan mee te doen en tracht haar gevoelens oprecht uit te drukken. Dit bevalt Lear echter niet. Hij wordt kwaad, onterft Cordelia, verdeelt zijn rijk en beslist afwisselend bij zijn beide dochters te verblijven. Pas wanneer Cordelia, samen met de koning van Frankrijk het Kanaal is overgestoken, worden hem de ogen geopend. Nu zij de macht in handen hebben laten Regan en Goneril hun vader immers categoriek vallen. Razend en met nog slechts de nar als gezel, vlucht Lear naar de heide. Daar doet een onweer de waanzin die in hem sluimert losbarsten. Lear zint op wraak…
Lees verder “35 jaar geleden: “King Lear” in het NTG”35 jaar geleden: Stef Ampe aan het lijntje
Waar zouden we in Vlaanderen staan, zonder De Rode Vaan ? Het is een karamellenvers dat zich opdringt als men vaststelt dat zelfs een mastodont als de BRT niet aan iedereen een gespreksforum kan bieden. Wegens tijdnood, zoals dat dan heet, werd ene « mijnheer Stef Ampe uit Gent » door Guido Depraetere in « Mike » de mond gesnoerd, net op het moment dat hij aan de centrale gast, minister Wathelet van het Waalse gewest, een niet onbelangrijke vraag wou stellen. Maar, zoals gezegd, gelukkig is er nog Jan Draad om met zijn lijn deze man vooralsnog op te vissen.
Lees verder “35 jaar geleden: Stef Ampe aan het lijntje”Veertig jaar geleden: Stekelbees wil ook de grootste zijn…
“lk wil de grootste zijn” is niet langer de gepriviligieerde wens van Raymond van het Groenewoud, Stekelbees heeft dit thema nu ook tot onderwerp (en titel) gekozen voor hun derde productie.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Stekelbees wil ook de grootste zijn…”Dertig jaar geleden: yuppies in hun blootje
Op filmgebied was 1991 het jaar van Kevin Costner, dat zal wel zonder meer duidelijk zijn. Met zijn regiedebuut “Dances with Wolves” won deze Amerikaanse filmacteur zowat alles wat er te winnen viel wat oscars betreft en bovendien was het ook een groot kassucces, dat misschien enkel overtroffen werd door “Robin Hood”, de film van Kevin Reynolds, waarin alweer Kevin Costner de hoofdrol vertolkte. Aangezien we het dit jaar echter reeds tweemaal uitgebreid over deze beide films hebben gehad, hebben we dit jaaroverzicht vanuit een andere hoek benaderd, met name de tegenwind die de yuppies mochten ondervinden.
Lees verder “Dertig jaar geleden: yuppies in hun blootje”
Veertig jaar geleden: ondersteboven van de Luchtkastelen van Stekelbees
“Het geleid bezoek aan de luchtkastelen van B.”, de nieuwste productie van kindertheater Stekelbees is hun fantasierijkste, grappigste en verrassendste tot nu toe geworden. Hopelijk wordt het langdradige begin (de officiële opening van de tentoonstelling) eruit gehaald en dan wordt het meteen ook hun gaafste productie.
Lees verder “Veertig jaar geleden: ondersteboven van de Luchtkastelen van Stekelbees”Wim De Wulf (1956-2016)
Bijna drie jaar geleden was ik op zoek naar een foto van Wim De Wulf en zo kwam ik tot mijn verbijstering te weten dat hij al twee jaar eerder was overleden! Op 25 augustus 2016 schreef Roger Arteel een in memoriam waaruit ik hieronder enkele passages bloemlees, maar ik weet niet hoeveel tijd er tussen dit in memoriam en het eigenlijke overlijden ligt. Het blijkt uiteindelijk op 29 juli te zijn. Hij “was al een tijdje ziek” zeggen sommige overlijdensberichten, dan weet je al hoe laat het is…
Lees verder “Wim De Wulf (1956-2016)”Brokkelige Blokken
Ondanks de rode kaart voor theater Poëzien (die met het puur visuele « De feen van Niks » nochtans heeft geprobeerd de kritiek « onvoldoende dramatisering van de gebrachte teksten » in extremis nog te ondervangen) en de ongunstige beoordeling van de KJT-mastodont heeft de Raad van Advies voor Toneelkunst (RAT) zich, zoals enkele weken geleden reeds aangestipt, onverwacht positief uitgelaten over het kinder- en jeugdtheater in Vlaanderen. Dit duidelijk als illustratie van de zegswijze « beter laat dan nooit » want alhoewel het Speeltheater en Stekelbees (beide uit Gent) zeker deze late erkenning verdienen, is het toch de vraag waaraan ze die eer precies nu te danken hebben, nu beide theaters zich juist zijn gaan bezinnen over hun taak en functie, omdat ze zelf inzagen dat ze aan dringend vernieuwing toe waren.
Lees verder “Brokkelige Blokken”