35 jaar geleden, na mijn ontslag bij De Batselier, solliciteerde ik als gek. Ik denk dat ik wel ieder dag- en weekblad in Vlaanderen heb aangeschreven. Meestal kreeg ik zelfs nog geen antwoord. Daarom was ik – ondanks de afwijzing – toch in mijn nopjes met deze brief van Paul Goossens, de toenmalige hoofdredacteur van De Morgen.
Lees verder “35 jaar geleden: brief van Paul Goossens”
Het is vandaag al 35 jaar geleden dat ik ben begonnen als perschef van Norbert De Batselier, die toen ondervoorzitter van de Vlaamse regering was (een soort van vice-president zeg maar) en minister van economie. Op papier moest dit de bekroning van mijn professionele carrière worden, in werkelijkheid werden het de drie zwartste maanden uit mijn leven. Ik weet nog heel goed dat ik op een woensdag ben begonnen en dat ik op zaterdag een fuif gaf in de Grote Avond om mijn nieuwe job te vieren. Maar er viel toen al helemaal niets te vieren. Er heerste een begrafenisstemming. Ik herinner me nog dat een vriendin me met de beste bedoelingen een nieuwe das had gekocht en dat ik samen met Vuile Mong daar droefgeestig zijn meezinger “Ze noemen mij Gerard Plastron” (op de wijze van “Juul Kabas”) heb aangeheven. Of ik gehuild heb, weet ik niet meer, wellicht heb ik me “sterk gehouden”, zoals dat dan heet, maar, ach Mong, het huilen stond me veel nader dan het lachen…
Lees verder “35 jaar geleden: perschef bij minister De Batselier”
In mijn Rode Vaan-tijd was mijn hoop in bange dagen: Liesbeth Walckiers. Wanneer de persconferenties weer vreselijk saai waren en de whisky verschaald op de tong lag, was deze radiojournaliste het geschikte toevluchtsoord voor een onderhoudende babbel en een intelligente en soms wat ondeugende blik. Waarvan u overigens verstoken blijft, waarde lezer, want u moet het stellen met haar, trouwens uitstekende, stem.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Liesbeth Walckiers over haar vakantie…”
Met « De grote staking bij Beernaerts, Wetteren 1907 », verscheen in 1986 de tweede bijdrage in de reeks Socialistische Kronieken. Een jaar eerder werd met « De opkomst van het socialisme in het arrondissement Dendermonde, tot 1919 » de basis gelegd van de historiografie van het socialisme in het Dendermondse. Onder impuls van haar voorzitter Norbert De Batselier is de v.z.w. Socialistische Studie- en Informatiecentrum » namelijk begonnen met een systematische studie van de geschiedenis van het socialisme in dit arrondissement.
Lees verder “115 jaar geleden: de grote staking bij Beernaerts, Wetteren”
Deze keer is het Fons Mariën die mij ervan op de hoogte heeft gebracht dat Dree Peremans (rechts op de foto) is overleden, in Portugal dan nog wel, alhoewel hij al enige tijd in Frankrijk woonde. Fons heeft ooit nog meegewerkt aan het programma “Het Einde van de Wereld” dat Dree voor Radio 1 produceerde.
Lees verder “Dree Peremans (1949-2022)”
Dirk Musschoot brengt mij ervan op de hoogte dat Hugo Morrens, de vroegere woordvoerder van de BRT, op 14 januari is overleden. Een doodsoorzaak heb ik niet kunnen terugvinden. Ik kwam goed overeen met “de Morrens” zoals hij door Lode De Pooter werd genoemd (zie verder), en zo heb ik destijds een artikel geschreven dat nogal in humor is gedrenkt (o.a. over zijn trompetspelende verleden). Dat lijkt in de huidige omstandigheden misschien ongepast, maar wanneer het leed van het heengaan stilaan is gaan slijten, zal deze tekst nog altijd overeind blijven en zo wil ik me Hugo ook blijven herinneren…
Lees verder “Hugo Morrens (1940-2022)”
Voor vele progressieven in Vlaanderen is de oproep van Volksunie voorman Maurits Coppieters (1920-2005) en SP- boegbeeld Norbert De Batselier (1948) in 1996, om de progressieve krachten in Vlaanderen te bundelen, verdwenen in het rijk der nevelen van de geschiedenis. De oproep werd Het Sienjaal genoemd naar de titel van een dichtbundel (1919) van Paul Van Ostaijen. Vraag: wat is er van Het Sienjaal overgebleven? “Naar mijn weten,” schrijft Miel Dullaert, “is er één publicatie die er een heel dossier van 90 blz. aan besteed heeft, met name het theoretisch maandblad van de SP.a, Sampol.”
Lees verder “Het Sienjaal: 25 jaar later”
Radio- en televisiepresentator René Van der Speeten is vijf jaar geleden op 73-jarige leeftijd in het UZ Gent overleden aan de gevolgen van kanker. Hij was destijds mijn opvolger als perswoordvoerder van Norbert De Batselier, op dat moment vice-minister-president van de Vlaamse regering.
Lees verder “René Van der Speeten (1942-2016)”
Het zal morgen al 25 jaar geleden zijn dat Maurits Coppieters (foto Michiel Hendryckx via Wikipedia) de feestrede hield ter gelegenheid van het 25-jarige bestaan van het Masereelfonds. Dat was in de tijd dat linkse progressieven nog Vlaamsgezind waren.
Lees verder “Het Masereelfonds bestaat vijftig jaar…”
Zoals beloofd heeft mijn vroegere collega Miel Dullaert een in memoriam geschreven over ons beider vriend Joost Vandommele, die onlangs is overleden. Dit in memoriam is eveneens te vinden op de blog van Miel.
Lees verder “In memoriam Joost Vandommele: inspirerende herinneringen”
dagelijks iets degelijks 