Vijf jaar geleden: Wouter Vloebergh gekroond voor stadsgedicht over Sint-Niklaas

Vijf jaar geleden: Wouter Vloebergh gekroond voor stadsgedicht over Sint-Niklaas

Met het gedicht “Van Putifar tot pittabar” (zie onderaan) won de vroegere hoofdredacteur van het weekblad De Voorpost, Wouter Vloebergh (op bovenstaande foto in het midden tussen twee Voorpost-medewerkers: Luc De Ryck, nu burgemeester van Temse, en fotograaf Raoul De Graeve) vijf jaar geleden de prijs van Culturele Centrale Boontje (Sint-Niklaas) voor het beste stadsgedicht (literatuurwedstrijd). Deze creatie kadert in de viering van het 800-jarig bestaan van (de stad) Sint-Niklaas.

Lees verder “Vijf jaar geleden: Wouter Vloebergh gekroond voor stadsgedicht over Sint-Niklaas”

Wouter Vloebergh wordt 75…

Wouter Vloebergh wordt 75…

Gisteren is Wouter Vloebergh, mijn vroegere hoofdredacteur bij De Voorpost, 75 jaar geworden. Hoe kon ik dit over het hoofd zien?!?! Laat ik dit maar gauw goedmaken. (Op bovenstaande foto, genomen t.g.v. de voorstelling van de film “Boys” in Temse, staat hij uiterst rechts. Naast hem staat regisseur Jan Verheyen, daarnaast burgemeester Luc De Ryck en ikzelf sta uiterst links. Ook Verheyen en De Ryck waren medewerkers van De Voorpost.)

Lees verder “Wouter Vloebergh wordt 75…”

Hebjetgezien? (1)

Hebjetgezien? (1)

Morgen zal het al 35 jaar geleden zijn dat ik als lid werd aanvaard door de Vereniging van Vlaamse Televisie- en Radiopers (*). Dat was dan op basis van mijn werk op De Rode Vaan, waar de televisierubriek eigenlijk in handen was van Lode De Pooter, maar ik moest soms inspringen als er b.v. voetbal was, want dat wilde Lode voor geen geld missen. En natuurlijk ook voor televisieprogramma’s die met mijn “pop & pap“-rubriek te maken hadden.

Lees verder “Hebjetgezien? (1)”

Veertig jaar geleden: première van "De Witte"

Veertig jaar geleden: première van "De Witte"

Ik dacht dat ik geen enkele bijdrage van Jan Verheyen in “De Voorpost” meer in huis had, maar – verrassing! – ik vind hier in mijn paperassen nog een tamelijk groot overzichtstuk over de Belgische filmsituatie in 1980, getoetst aan de release van Robbe de Herts “De Witte”. Ik hoop dat Jan er geen bezwaar tegen heeft dat ik het hier afdruk, want ik heb heel wat tijd gestoken in het corrigeren van de scan die allesbehalve eenvoudig was…

Lees verder “Veertig jaar geleden: première van "De Witte"”

De Voorpost (1975-1989)

De Voorpost (1975-1989)

Het is al dertig jaar geleden dat het regionale weekblad “De Voorpost”, waarvoor ik eind van de jaren zeventig graag heb geschreven, opging in de grote concurrent “Het Vrije Waasland”, wat eigenlijk het einde betekende van het blad. Het ergste is dat ook hier weer het internet zwaar in gebreke blijft. Ik heb b.v. nergens kunnen vinden wanneer De Voorpost werd opgericht. Over de Aalsterse editie heb ik gevonden dat deze van 1973 tot 1992 liep en daarom had ik oorspronkelijk die “geboortedatum” maar overgenomen, al is dit allerminst vanzelfsprekend. De drie edities van De Voorpost (er was er ook nog één in Dendermonde) bestonden namelijk los van elkaar (al verschenen mijn muziek- en televisierubriek wel in de drie edities) en kunnen dus ook heel makkelijk in verschillende jaren tot stand gekomen zijn. En dat klopt ook want hoofdredacteur Wouter Vloebergh wist me te vertellen dat de editie Waasland eind januari 1975 is begonnen…
Lees verder “De Voorpost (1975-1989)”

Veertig jaar geleden: “Er zijn geen happenings meer”

Veertig jaar geleden: “Er zijn geen happenings meer”

Eilaas, bovenstaande gevleugelde woorden zijn niet van mij, maar van de gekende miskende dichter Van Bieskul, die op de “poëziehappening” van Vers in de Sint-Niklase Normaalschool op 12 oktober 1979 achteraan in de zaal alweer miskend zat te wezen (dus dat zat weer snor, zoals de foto uit de beeldbank van de stad Sint-Niklaas – zelfs van veertig jaar later – bewijst). Inderdaad bezorgde het ook mij gekrulde tenen toen de “happening” werd ingezet door drie heren in witte kiel (waarvan één op de fiets) die uit een ijskast een exemplaar van de eerste aflevering van “Vers” haalden onder het motto “Vers houdt het hoofd koel”.
Gelukkig werd er verder geen poging in deze “ludieke” richting ondernomen, althans niet tijdens het eerste deel, want het tweede deel liet ik zonder veel hartepijn over aan een collega, die van bovenaf ook de opdracht had gekregen die avond in poëtische stemming door te brengen.

Lees verder “Veertig jaar geleden: “Er zijn geen happenings meer””