Het is vandaag al twintig jaar geleden dat de Palme d’Or in Cannes werd uitgereikt aan “Dancer in the dark” van Lars von Trier.
Lees verder “Twintig jaar geleden: Palme d’Or voor “Dancer in the dark””
Op twee dagen tijd heb ik naar twee films van Joshua Logan gekeken (foto IMDb). Het betrof telkens een musical. Eerst was er “South Pacific” en gisteren “Paint your wagon”.
Lees verder “Joshua Logan (1908-1988)”
Het is vandaag ook al tien jaar geleden dat de Amerikaanse musicalster Lena Horne is overleden.
Lees verder “Lena Horne (1917-2010)”
In deze corona-tijden is “You’ll never walk alone” van Gerry & the Pacemakers een nieuw leven beginnen leiden. Daarom is het toch wel interessant om aan te stippen dat de musical waaruit dit nummer afkomstig is, vandaag precies 75 jaar geleden in première is gegaan op Broadway.
Lees verder “75 jaar geleden: première van “Carousel””
Het is vandaag ook 55 jaar geleden dat “My fair lady”, de film van George Cukor met in de hoofdrol Audrey Hepburn, de meeste oscars wegkaapte op het jaarlijkse oscargala. Eigenlijk was het opvallender dat Audrey Hepburn naast een oscar greep dan dat er één was weggelegd voor Cukor, voor Rex Harrison (als mannelijke hoofdrol) en natuurlijk ook als beste film. De oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol ging naar een andere prestatie in een musical: Julie Andrews in “Mary Poppins”. Misschien vormde het feit dat Julie zelf zingt, terwijl Audrey zich liet doubleren door Marni Dixon, hiervoor een doorslaggevend argument?
Lees verder “55 jaar geleden: “My fair lady” triomfeert bij de oscaruitreiking”
Vandaag viert Linda Lepomme, de vroegere directrice van de musical-afdeling van het Ballet van Vlaanderen, haar 65ste verjaardag.
Lees verder “Linda Lepomme wordt 65…”
The Sound of Music is een op de gelijknamige musical van Rodgers en Hammerstein gebaseerde musicalfilm uit 1965 van Robert Wise, met Julie Andrews in de hoofdrol. Het is een gedramatiseerd verhaal over de familie Von Trapp die in de oorlog Oostenrijk wil ontvluchten. In 2001 werd de film vanwege zijn “cultureel, esthetisch en historisch belang” door de Amerikaanse Library of Congress opgenomen in de National Film Registry.
Lees verder “55 jaar geleden: première van “The Sound of Music””
Het is vandaag 85 jaar geleden dat de film “The Little Colonel” in première ging. De film is vooral van belang omdat er de “eerste interraciale dans” in te zien is (!). Maar we zijn nog maar aan het begin van een lange weg: het gaat immers over een komische trappendans van de zwarte danslegende Bill “Bojangles” Robinson met het blanke kindsterretje Shirley Temple. Blijkbaar bestaat er ook een ingekleurde versie van, getuige bovenstaande foto van YouTube.
Lees verder “85 jaar geleden: eerste interraciale dans”
Morgen wordt de Gentse componist Dirk Brossé zestig jaar…
Lees verder “Dirk Brossé wordt zestig…”
Het is vandaag al veertig jaar geleden dat één van de grootste Amerikaanse musicalcomponisten is overleden, namelijk Richard Rodgers (links op de foto).
Rodgers was de zoon van een amateurpianist en begon zelf pianolessen te volgen op zesjarige leeftijd. Zijn muziekstudies zette hij verder aan de Columbia-universiteit in New York City (van 1919 tot 1921) en daarna aan het Institute of Musical Arts, de voorganger van de Juilliard School of Music (van 1921 tot 1923). Hij werd beïnvloed door de operettes van Victor Herbert en de vroege musicals van Jerome Kern en al vroeg werd zijn talent voor het scheppen van eenvoudige en populaire melodieën herkend (de orkestratie werd, zoals bij de meeste Broadway-componisten, door arrangeurs gedaan).
Richard Rodgers leerde op 16-jarige leeftijd de tekstdichter en librettist Lorenz Hart (rechts op de foto) kennen, met wie hij 25 jaar zou samenwerken. Hart wilde het niveau van de liedteksten verhogen en schreef vaak ondoorgrondelijke maar humoristische teksten, soms ook sarcastische verzen. Hun eerste gezamenlijke werk was het lied Any old place with you (1919). Naast de musical Poor little Ritz Girl kwamen er ook revues tot stand, onder andere Garrick Gaieties (1925). Tot het overlijden van Hart in 1943 ontstonden ongeveer dertig musicals, waaronder Babes in Arms (1937), Dearest Enemy (1925), The Girl Friend (1926), Peggy-Ann (1926), A Connecticut Yankee (1927) en Present Arms (1928).
Tijdens de Grote Depressie werkte het duo met succes in Hollywood. Zo ontstonden onder andere de muziek voor films als Love me tonight (1932), The Phantom President (1932), Hallelujah, I’m a Bum (1933) en Mississippi (1935).
Daarna keerden zij weer terug naar de Broadway-theaters met onder andere Jumbo (1935), On Your Toes (1936, inclusief het ballet “Slaughter on Tenth Avenue” met als choreograaf George Balanchine), Babes in Arms (1937) met een reeks van heel bekende liederen zoals “I wish I were in love again”, “My funny Valentine” en “The Lady is a Tramp”, I Married an Angel (1938), The Boys from Syracuse (1938), Pal Joey (1940), in het Gentse Theater Arena geregisseerd door Jaak Van De Velde, en hun laatste coproductie By Jupiter (1942).
Hart is immers zoals gezegd in 1943 overleden en dus had Rodgers een nieuwe partner nodig. Die vond hij in Oscar Hammerstein II, die overigens ook al een indrukwekkend palmares met zich meedroeg. Hij was immers de librettist van “Showboat”! Samen schreven ze “Caroussel” (1945), “South Pacific” (1949), “The King and I “(1951) en “The Sound of Music” (1959). Als Hart zijn teksten meestal op gecomponeerde melodieën van Rodgers schreef, werkte het duo Rodgers en Hammerstein omgekeerd – en werd ermee richtinggevend voor de volgende generaties. De samenwerking kwam aan z’n eind door het overlijden van Oscar Hammerstein II in 1960. Daarna werkte Rodgers met diverse partners (o.a. Stephen Sondheim) maar zonder nog grote successen op zijn naam te schrijven.
