Vandaag is het 75 jaar geleden dat Albert Schilders politiecommissaris werd in Temse, maar wat nog belangrijker is: op dezelfde dag werd Gerard Van Moerkerke de nieuwe hoofdredacteur van De Rode Vaan.
Lees verder “75 jaar geleden: Gerard Van Moerkerke wordt hoofdredacteur bij De Rode Vaan”
Op het Feest van De Rode Vaan in 1977 was er ook een optreden van de Oktoberklub uit Oost-Berlijn. Er werd mij gevraagd die mensen te interviewen, maar dat was nu eens een onderwerp waar ik helemaal niet van afwist (vergeet niet dat ik nog moest beginnen op De Rode Vaan, hé!). Daarom kreeg ik na veel smeken en aandringen van Jan Mestdagh gedaan dat hij mij terzijde zou staan. Bovendien bood ook Kris De Paepe aan om in te staan voor een vertaling als het Pfaff-Duits van Jan of mij ontoereikend zou blijken te zijn.
Lees verder “45 jaar geleden: de Oktoberklub op het Feest van de Rode Vaan”
Dat ik op de redactie van De Rode Vaan alles eens moest uitproberen, blijkt ook uit onderstaande tekst. Dat was de eerste (en enige) keer dat ik zowaar het editoriaal mocht/moest schrijven. Dat was nog in de tijd dat de editorialen elke dag werden samengevat op de radio. En zo herinner ik me dat, toen ik het perron van het Sint-Pietersstation opstapte, ik door iemand begroet werd met de woorden: “Ik heb je gehoord op de radio, hoor!” Wie had het ook weer over the fifteen minutes of fame?
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Deze vlieger gaat… niet op!””
Vandaag viert Piet Lampaert, de man waarvoor ik maar liefst drie keer heb gewerkt, zijn zeventigste verjaardag.
Lees verder “Piet Lampaert wordt zeventig…”
45 jaar geleden ben ik voor het eerst naar de redactie van De Rode Vaan geweest. De Tour passeerde immers door Brussel en dus kon ik die twee zaken combineren.
Lees verder “45 jaar geleden: Patrick Sercu wint in Charleroi”
Ja, ik geef het toe. De titel “75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan” is te kort door de bocht. Zoals Lode (rechts op de foto) zelf uitlegt in het interview dat Jan Mestdagh en ik van hem afnamen ter gelegenheid van zijn pensionering, begon hij als “depannage-element” omdat op de redactie een viertal mensen moesten verdwijnen, waaronder Louis Paul Boon. Maar Lode, die op dat moment vooral een sportjournalist was, stapte niet echt in de voetsporen van Louis. Dat deed eerder zijn collega Maarten Thijs, links op de foto.
Lees verder “75 jaar geleden: Lode De Pooter vervangt Louis Paul Boon op De Rode Vaan”
Toen de formule van de Minibrokjes versleten was, schakelden we bij De Rode Vaan over op de Snippertjes, nog kortere, nog puntigere, nog meer politieke “grapjes”. Vooral omwille van dat laatste kreeg ik dan toch gedaan dat hoofdredacteur Piet Lampaert deze voor zijn rekening zou nemen.
Lees verder “Veertig jaar geleden: begin van de rubriek “Aan het lijntje””
Het is vandaag 45 jaar geleden dat “Meisjes” van Raymond Van het Groenewoud werd uitgebracht. Voor mij de belangrijkste datum uit de Vlaamse rockgeschiedenis, maar niemand (zelfs Raymond of zijn manager Johan Kerkhofs niet) kende de exacte datum nog, tot Arthur Praet hem ging opzoeken in zijn IBC-archieven, ook al was hij het helemaal niet eens met mijn stelling.
Lees verder “45 jaar geleden: release van “Meisjes” door Raymond Van het Groenewoud”
Zoals ik enige tijd geleden al schreef: met zijn nota over De Rode Vaan had Ludo Loose de aanval op het blad ingezet. Zijn voornaamste doelwit was daarbij politiek directeur Jef Turf (een functie die op een ander blad niet bestond, maar je kunt wel stellen dat deze nog boven de hoofdredacteur stond). Toen het Vlaams Bureau van de KP 35 jaar geleden naar de Sleepstraat in Gent afzakte voor een onderhoud met de redactie, stonden een aantal KP-militanten klaar om Jef te verdedigen. Het mocht niet zijn: op 22 januari 1988 werd hij uit zijn functie ontheven, waarbij hij werd gevolgd door de voltallige redactie. Evenwel niet in één keer omdat sommigen (waaronder ikzelf) eerst op zoek gingen naar ander werk.
Ronny De Schepper
Nog niet zo lang geleden hebben we nog even in herinnering gebracht dat 35 jaar geleden Ludo Loose met een nota over De Rode Vaan een wig dreef tussen de redactie en de partijleiding, waardoor het blad op een hellend vlak terecht kwam, waaruit het niet meer zou recht krabbelen. Nadat in 1990 het Nederlandse “zusterblad” De Waarheid reeds was opgedoekt, moest op 6 maart 1992 dan ook De Rode Vaan de boeken sluiten – ondanks de woorden van Piet Lampaert dus wel degelijk na zeventig jaar (*). Op 8 mei 1992 verscheen weliswaar nog het eerste nummer van de niet-partijgebonden opvolger Markant.
Lees verder “Dertig jaar geleden: het eerste nummer van Markant”
dagelijks iets degelijks 