Begin 2012 verscheen van Bart Plouvier “Genezijde”, een verzameling van negen korte verhalen over de dood. Dat was meteen zijn 25ste boek (*) in een schrijverscarrière die precies 25 jaar omspant, dus vond Kris Vanmarsenille heel terecht dat hij Bart aan een diepgravend interview kon onderwerpen in de Gazet van Antwerpen.
Lees verder “Bart Plouvier wordt zeventig…”
Frans Cools (1923-1983) heeft een 15-tal toneelstukken, enkele radiospelen en een televisiespel geschreven. Zijn eerste werk “Niets dan de waarheid” werd in 1961 bekroond met de prijs van de provincie Antwerpen. Tot zijn bekendste toneelstukken behoren “Diagnose genezen” dat in 1965 de prijs van de Stad Brussel kreeg en door K.V.S. Brussel werd opgevoerd. In 1971 behaalde “Een harlekijn voor Flip” de Prijs van het Noordstarfonds. In datzelfde jaar zag ik een opvoering van dit stuk door Sint-Genesius met o.a. Johan de Belie, Josée Verbeke en Marcel Van Brussel.
Lees verder “Frans Cools (1923-1983)”
Woesten is het debuut van Kris Van Steenberge uit 2013, dat ook bekroond is met de Bronzen Uil 2014 en de Bronzen Uil publieksprijs 2014. Het verhaal speelt zich af in een West-Vlaams dorp, voor, tijdens en na de WO I. Het draait rond het gezin van Elisabeth en haar man, docteur Duponselle, en hun tweeling: Valentijn en Nameloos. Het tweede kind is mismaakt en krijgt daarom van de vader geen naam en geen erkenning. Dramatische gebeurtenissen treffen dit gezin en dat niet alleen ten gevolge van de wereldoorlog. Van Steenberge heeft dit boek heel goed opgebouwd, met verschillende delen die telkens het perspectief van een ander personage weergeven. Een uitstekend debuut en goede literatuur!
Fons Mariën, 30/01/2016
Wil is het eerste boek van Jeroen Olyslaegers dat ik gelezen heb. Meteen een voltreffer, een boek dat genomineerd werd voor twee literaire prijzen. Wil gaat over Wilfried Wils of liever gezegd wordt zogenaamd door hem geschreven voor zijn achterkleinkind. Hij schrijft in een volkse, Antwerps klinkende taal over zijn jaren als jonge politieagent in Antwerpen tijdens WO II. En in die functie heeft hij moeten deelnemen aan razzia’s om joden op te pakken. Wils is een ambivalent figuur die niet goed een kant kan kiezen. Enerzijds is hij bevriend met Lode, een collega die duidelijker de kant van de joden kiest, en anderzijds met Nijdig Baardje, een halve poëet die duidelijk collaboreert met de bezetter.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 193)”
De Vlaamse toneelauteur Pieter de Prins zou vandaag zijn 95ste verjaardag vieren, maar ik kan daarvan nergens een bevestiging vinden. Meer zelfs, hij is ook weer zo iemand die door het internet is vergeten en daarom moet u het helaas zonder foto stellen…
Lees verder “Pieter de Prins wordt 95…”
Vele hemels boven de zevende is het literair debuut van columniste Griet Op de Beeck. In korte hoofdstukken kiest ze telkens het perspectief van een personage, waarvan de meeste een familiaal verband hebben: Eva is zus van Elsie, die is de moeder van de puber Lou, Jos is de vader van de zussen en Casper tenslotte is de minnaar van Elsie.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 180)”
De Vlaamse schrijver Dirk van Babylon (alias dokter Peter van Breusegem uit Asse) viert vandaag zijn 65ste verjaardag…
Lees verder “Dirk van Babylon wordt 65…”
Twintig jaar geleden overleed dichter en essayist Herman de Coninck onverwachts in Lissabon. Zijn weduwe, schrijfster Kristien Hemmerechts, schreef een jaar later ‘Taal zonder mij’. Ze schetst in dit boekje een portret van Herman als dichter en schrijver en als man/echtgenoot. Dat doet ze aan de hand van anekdotes en herinneringen, maar vooral aan de hand van citaten uit zijn poëzie en brieven. Tegelijk vertelt ze het aandoenlijke verhaal van zijn dood, dat het gevolg was van zijn ongezonde levenswijze. Ook probeert ze aan te geven hoe ze met het gegeven en zijn nalatenschap zal omgaan en hoe ze haar leven kan verder zetten. Twintig jaar nadien is dit boekje nog heel leesbaar en interessant als inkijk in leven en werk van Vlaanderens bekende dichter.
Fons Mariën, 06/06/2017
Sprakeloos is een autobiografische boek van Tom Lanoye over zijn moeder die op leeftijd enkele beroertes kreeg en aftakelde. Maar het hele gezin komt erin aanbod, en het verhaal dat heel anekdotisch is, blijft niet beperkt tot die laatste levensfase. Veel anekdoten schetsen een beeld van het gezin en het milieu waaruit de auteur stamt: een kleinburgerlijk beenhouwersgezin in Sint-Niklaas. Boeiend, maar ik had er meer van verwacht omdat het zo geroemd wordt.
Fons Mariën, 05/10/2012
De flaptekst van Spoo Pee Doo van Dimitri Verhulst (155 blz.) vat het samen: Europa staat in brand, maar onverschillig bestellen we nog een glas. Verdedigen we onze vrijheden, of verdedigen we onze leegte? Over de botsing tussen godsdienstfanatisme en vrijheden, van wat dan ook.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 167)”