De Gentenaar Stefan Hertmans, die zes jaar geleden de AKO Literatuurprijs heeft gewonnen voor zijn boek ‘Oorlog en terpentijn’, gebaseerd op de cahiers van zijn grootvader (zie bovenstaande foto), viert vandaag zijn zeventigste verjaardag. Ter gelegenheid daarvan zou ik een oproep willen lanceren: wie heeft er nog foto’s van Stefan (of Stef zoals we hem toen noemden) uit de tijd van de Germaanse?
Lees verder “Stefan Hertmans wordt zeventig…”
De Turnhoutse schrijver Walter Van den Broeck viert vandaag zijn tachtigste verjaardag. Maar die gaat wel opvallend stil voorbij, vind ik…
Lees verder “Walter Van den Broeck wordt tachtig…”
Het was vrij laat dat ik het debuut van Loekie Zvonik (°17.1.1935) ‘Hoe heette de hoedenmaker’ (1975), over haar relatie met de auteur Dirk De Witte, ontdekte en enthousiast (in januari 1988) recenseerde. Deze roman kende terecht een herdruk en een hernieuwd positief onthaal in 2018. Daarna publiceerde zij nog naast enkele verhalen ‘Duizend jaar Thomas’ en de roman die nu voor mij ligt: ‘De eerbied en de angst van Uri en Ima Bosch’ (1983). Zvonik zou gaan lijden aan jongdementie en overleed op 10.8.2000.
Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (12)”
Het leven kan soms raar zijn. Zo stel ik vast dat op het moment dat de arme Jempi Monseré het leven liet, ikzelf aan de universiteit een verhandeling over “Menuet” van Louis Paul Boon heb geschreven. Die werd destijds nogal goed onthaald, zodat ik ze hierbij nog even de revue laat passeren…
Lees verder “Menuet (L.P.Boon)”
Ann De Craemer (Tielt, 1981) is een Vlaams schrijfster.
Lees verder “Ann De Craemer wordt veertig…”
Het smelt, het debuut van Lize Spit (foto YouTube) is echt een hype, en ik heb me laten meegaan om die klepper van bijna 500 blz. te lezen. Het boek komt heel traag op gang, gaat lang over banale verhalen en spelletjes van drie jonge pubers, met Eva als hoofdpersoon, in de zomer van 2002. Geleidelijk aan wordt duidelijker dat Eva opgroeit in een veeleer dysfunctioneel gezin, met een moeder die aan drank is en een zusje dat autistische trekken vertoont. Tenslotte lopen de seksuele spelletjes van Pim, Laurens en Eva in de zomer van 2002 uit de hand in een verschrikkelijke verkrachtingsscène.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 100)”
Er is op dit moment heel wat te doen over het feit dat het handschrift van “Bezette Stad” van de Antwerpse dichter Paul van Ostaijen (links op de foto naast Floris en Oscar Jespers) door de Vlaamse regering is aangekocht. En terecht! De aankoop bedoel ik én de heisa errond. Zou dat overigens allemaal toevallig samenvallen met het feit dat het morgen al 125 jaar geleden zal zijn dat de rebelse auteur werd geboren? Hierbij een schematisch overzicht van zijn werk.
Lees verder “Paul van Ostaijen (1896-1928)”
In het boek Het onverwachte antwoord van Patricia De Martelaere krijgen we de stemmen van vijf vrouwen, die alle een bepaalde relatie hebben met de man Godfried H., een dichter en professor. In de verschillende hoofdstukken komen deze vrouwen een na een aan het woord: eerst Esther, die een portret van hem tekent, dan Clara, een genetica en zijn minnares, dan Anna, een psychoanalytica en zijn vrouw, dan Sibylle een manisch-depressieve patiënte van Anna (en ook minnares van Godfried?) en ten slotte S., zijn dochter.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 96)”
Ik heb de klassieker Het Dwaallicht van Willem Elsschot herlezen, in de editie met een toelichting van Peter de Bruijn en een stadswandeling van Eric Rinckhout gebaseerd op de plaatsen uit deze novelle. De wandeling heb ik (nog) niet gedaan (*) maar het boek staat nog altijd recht als een paal boven water.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 89)”
0m z’n dertigste verjaardag te vieren pakte het Nederlands Toneel Gent 25 jaar geleden uit met een 100% Nederlandstalig repertorium, waaronder de creatie van Blankenberge, het eerste stuk van Tom Lanoye sedert De Canadese Muur.
