Vandaag is het al 65 jaar geleden dat Elvis Presley op zijne velo sprong toen hij hoorde dat hij dankzij de secretaresse van Sam Phillips een nieuwe kans kreeg bij Sun Records.
Lees verder “65 jaar geleden: Elvis Presley neemt “That’s allright, mama” op”
Op de website “Elvis, echoes from the past” kan je tientallen foto’s vinden van het korte bezoek dat G.I.Elvis Presley aan Parijs bracht. De foto die ikzelf heb gekozen, is afkomstig van de website van Nancy Holloway. De andere man op de foto is de Italiaanse zanger Rocco Torrebruno (1933-1998), mij totaal onbekend (*), maar toch “tête d’affiche” in die periode in de Moulin Rouge, waar Elvis een kijkje kwam nemen.
(*) Op zijn Italiaanse Wikipedia-pagina verneem ik dat hij is doorgebroken in 1958 met een Italiaans gezongen versie van het instrumentale succes van The Champs. Zijn laatste single dateert al uit 1964.
Op 12 april 1954 nam Bill Haley met zijn band The Comets in New York het nummer Rock around the clock op en tegelijk ook reeds Shake, rattle and roll (*). Dit wordt over het algemeen door het grote publiek aanvaard als het begin van de hele rock’n’roll-geschiedenis, al zijn kenners het daarmee absoluut niet eens (**).
Lees verder “65 jaar geleden: Bill Haley neemt “Rock around the clock” op”
Morgen zal het precies zestig jaar geleden zijn dat de Wereldtentoonstelling in Brussel werd afgesloten met een optreden van Bill Haley and his Comets, dat rechtstreeks werd uitgezonden op televisie. Ik weet dit nog heel goed, aangezien dit bij de allereerste televisiebeelden die ik me herinner behoort (*). Ongetwijfeld had het er ook mee te maken dat ik die avond mijn zevende verjaardag vierde en wat later mocht opblijven. Er was ook familie op bezoek, herinner ik me, waarbij alleszins mijn tante Nelly en nonkel Roger, die mijn nichtje Jenny bij hadden, die eveneens die dag jarig was. Zij werd vier jaar. Zij zal het zich wellicht dan ook niet meer herinneren. Guy Mortier nog wel. Die zegt er het volgende over: “Het fameuze optreden van Bill Haley op de Wereldtentoonstelling staat helemaal buiten de muzikale evolutie in België. Trouwens, dat bewijst ook dat ze er niet veel van snapten, want wat is Bill Haley in godsnaam? Een datum en een plaat die veel verkocht heeft, maar muzikaal helemaal ernààst.” (**)
Lees verder “Bill Haley sluit Expo 58 af”
Het is vandaag al veertig jaar geleden dat de Amerikaanse jazz-zanger en trompettist Louis Prima is overleden na een langdurige ziekte. De Duitse platenfirma ABC (Ariola) had nog maar net een elpee van hem uitgebracht in een goedkope (200 fr/stuk) reeks. Hierover had ik een artikel geschreven voor Tliedboek en op aandringen van Jan Mestdagh, net als ik een grote fan van Prima, heb dat ik dit artikel bewerkt tot een in memoriam in De Rode Vaan. Hieronder tracht ik beide artikels te combineren en ik heb er nog een stukje van het internet aan toegevoegd (dat bestond uiteraard nog niet in die tijd).
Lees verder “Louis Prima (1910-1978)”
Het is vandaag ook zestig jaar geleden dat Gladys Love Smith, de moeder van Elvis Presley, is gestorven.
Lees verder “Gladys Presley (1912-1958)”
Zestig jaar geleden is het vakblad Billboard gestopt met een hitparade, gebaseerd op de meest gespeelde platen door disc-jockeys en de Top 100, waarin deze gegevens ook verrekend waren. De week daarop verscheen de eerste aflevering van de Billboard Hot 100. Deze lijst was eveneens gebaseerd op een combinatie van airplay- en verkoopgegevens, maar de gegevens over “airplay” (hoeveel keer gespeeld op de radio) werden dus niet meer bij de d.j’s gehaald. Volgens mij had dit te maken met het zogenaamde Payola-schandaal dat op dat moment volop in de belangstelling stond (d.j.’s die betaald werden om bepaalde platen te promoten), maar ik geef toe dat ik dit niet kan bewijzen. Raymond Thielens b.v. is het daarmee niet eens, maar uit deze discussie is wel onderstaand artikel voortgekomen, waarvoor ik hem dank verschuldigd ben.
Lees verder “Alan Freed, fraudeur of slachtoffer van een samenzwering?”
