Vandaag is het al 225 jaar geleden dat Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais is overleden. Hij is vooral bekend als een satirisch auteur, maar hij heeft zelf ook een avontuurlijke levenswandel gekend…
Lees verder “Pierre Beaumarchais (1732-1799)”
Het is vandaag ook al 160 jaar geleden dat de Duitse componist Jakob Liebmann Meyer Beer, beter gekend als Giacomo Meyerbeer, is gestorven. Hij was een van de succesvolste operacomponisten uit de 19e eeuw en de voornaamste vertegenwoordiger van de “grand opéra”.Maar Meyerbeer was artistiek gezien tot meer in staat dan wat het grote publiek kon waarderen. Dat hij zich niettemin aan de smaak van het publiek aanpaste, kunnen we hem moeilijk kwalijk nemen. Het gevolg van deze concessie is wel geweest, dat de belangstelling voor zijn werken in de twintigste eeuw vrijwel volledig verdwenen is en Meyerbeer alleen nog als een historische figuur beschouwd werd. Wellicht is het tijd voor een herontdekking.
Lees verder “Giacomo Meyerbeer (1791-1864)”
Men verwijt de hedendaagse muziek soms wel eens terecht dat ze zichzelf veel te ernstig neemt. Doch op 1 april 1994 bewees Logos dat het ook anders kan. De Nederlandse sopraan Djoke Winkler Prins zong dan immers nieuwe muziek met een knipoog.
Lees verder “Dertig jaar geleden: Djoke Winkler Prins in Logos”
25 jaar geleden was Cecilia Bartoli te gast op de uitreiking van de jaarlijkse Caeciliaprijzen van de Muziekpers in de lokalen van sponsor Royale Belge in Vorst. Ze had toen haar been gebroken en ik kan me dan ook niet herinneren dat ze die avond ook heeft gezongen, maar gewoon haar aanwezigheid was al een gebeurtenis!
Lees verder “25 jaar geleden: ontmoeting met Cecilia Bartoli”
Het is al 165 jaar geleden dat in het Parijse Théâtre Lyrique Gounods “Faust” in première ging. Zelf besteed ik op mijn blog aandacht aan “Faust” bij Goethe en bij Charles Gounod, maar hieronder besteed ik even speciaal aandacht aan de rol van de duivel.
Lees verder “165 jaar geleden: “Ze herkende Satan in Mefistofeles””
Het is vandaag 45 jaar geleden dat de Italiaanse tenor Giacomo Lauri-Volpi is overleden. Ik kende hem niet en toch staat hij in mijn database. Waarom? Misschien omdat hij het idool van Benito Mussolini was? Daar kon hij bij wijze van spreken zelf natuurlijk niets aan doen, maar het is toch opvallend dat hij na de Tweede Wereldoorlog in het Spanje van Franco ging wonen…
Lees verder “Giacomo Lauri-Volpi (1892-1979)”
De coloratuursopraan Aga Winska werd geboren op 13 maart 1964 onder de naam Agata Winnicka. Haar vader speelde fagot in de opera en daar heeft hij haar moeder leren kennen die daar hobo en piano combineerde en ook zong, maar later werd ze lerares fysica. Agata kreeg een opleiding als fluitiste, pianiste en zelfs als balletdanseres. Ze nam deel aan ECOV 1987 en werd datzelfde jaar winnares van de Elisabethwedstrijd, waarover ik destijds verslag uitbracht in De Rode Vaan…
Lees verder “Aga Winska wordt zestig…”
Het is ook al tien jaar geleden dat de Gentse opera-goeroe Gerard Mortier is overleden.
Lees verder “Gerard Mortier (1943-2014)”
Het is ook al 155 jaar geleden dat de Franse componist Hector Berlioz is overleden.
Lees verder “Hector Berlioz (1803-1869)”
De Nieuw-Zeelandse operazangeres Kiri Te Kanawa heet eigenlijk Claire May Teresa Rawstron en is geboren op °6/3/1944 uit een occasionele relatie van een Maori-vader (Tieki “Jack” Wawatai) en een Europese moeder (Noeleen Rawstron). Ze werd in Nieuw-Zeeland door pleegouders opgevoed, aangezien ze werd achtergelaten toen ze amper tien dagen oud was. Deze pleegouders waren ook van gemengd ras: Atama “Tom” Te Kanawa was een succesrijk bedrijfsleider en zijn blanke vrouw Nell leidde een hotelletje. Deze vrouw was heel autoritair en drukte haar stempel op Kiri’s jeugd, die dus – ondanks de weelde waarin ze nu werd grootgebracht – allesbehalve gelukkig was. Ze was b.v. heel timide en wilde helemaal niet zingen in het openbaar. Maar moeders wil was wet.
Lees verder “Kiri Te Kanawa wordt tachtig…”
dagelijks iets degelijks 