De schatkamer van Johan de Belie (68)

De schatkamer van Johan de Belie (68)

Van de negenentwintig verhalen die Stefan Zweig schreef vertaalde Ria van Hengel er achttien in de bundel ‘Fantastische nacht en andere verhalen’ (Van Oorschot, 2019). De eerste tekst werd geschreven in 1900, de laatste is het in deze blog reeds apart besproken meesterwerk ‘Schaaknovelle’ dat Zweig in zijn laatste levensjaar voltooide. In alle verhalen toont de auteur zich een echte verteller. Het zijn steevast meeslepende teksten, boeiend, intrigerend. Het hoeft ons dan ook niet te verwonderen dat hij zo succesrijk en veelgelezen was. De barokke taal, de wat gezwollen beelden, het kan ietwat gedateerd lijken maar het past best bij de couleur locale waar de auteur ons in meesleept: overwegend de mondaine wereld van Wenen, of de randen en ondergrond ervan..

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (68)”

De schatkamer van Johan de Belie (63)

De schatkamer van Johan de Belie (63)

In ‘Playing in the Dark; Whiteness and the Literary Imagination’ (Harvard University Press, 1992) (‘Spelen in het donker’; Bert Bakker, 1994) verzamelde Toni Morrison drie lezingen die zij hield in de Harvard University over de aanwezigheid van ‘de Afrikaan’ in de Amerikaanse literatuur.

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (63)”

120 jaar geleden: “Van oude mensen de dingen die voorbijgaan” (Louis Couperus)

120 jaar geleden: “Van oude mensen de dingen die voorbijgaan” (Louis Couperus)

Louis Couperus (1863-1923) kondigde op 6 november 1902 het plan voor een nieuwe roman aan in een brief aan zijn uitgever. Maar het duurde nog even eer hij de eerste zinnen zou schrijven. Dan ging het evenwel snel, in vier maanden voltooide hij ‘Van oude mensen de dingen die voorbijgaan’. In december 1904 was de roman klaar om in afleveringen te verschijnen in het tijdschrift Groot Nederland. Pas in 1906 volgde de publicatie in boekvorm. Het zou na ‘Eline Vere’ (1889) en ‘De boeken der kleine zielen’ (1901) ongetwijfeld het meest succesvolle, en ook meest beklijvende werk van de auteur worden. Tevens zeer bekend dankzij de televisiebewerking (Avro) in 1975 met coryfeeën als Josine van Dalsum, Ellen Vogel, Georgette Hagedoorn en Paul Steenbergen; inmiddels op dvd te vinden.

Lees verder “120 jaar geleden: “Van oude mensen de dingen die voorbijgaan” (Louis Couperus)”

De schatkamer van Johan de Belie (62)

De schatkamer van Johan de Belie (62)

In ‘L’herbe des nuits’ (2012) (‘Het gras van de nacht’; Querido, 2013) van Patrick Modiano tracht de zestigjarige Jean de gebeurtenissen van enkele maanden in zijn jeugd, in 1966, te reconstrueren. Met een notaboekje in de hand dwaalt hij door Parijs, herkent gevels, pauzeert in bekende cafés, rust op bankjes die vertrouwd zijn. Toen had hij geen idee waarom hij alles zo opschreef maar “nu begrijp ik het beter: ik had behoefte aan een soort houvast – huisnummers, namen van metrostations, stambomen van honden – alsof ik bang was dat mensen en dingen je plotseling zouden kunnen ontvallen en verdwijnen, zodat je tenminste een bewijs moest hebben dat ze hadden bestaan.”

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (62)”

De schatkamer van Johan de Belie (61)

De schatkamer van Johan de Belie (61)

Jean Bosmans is zestig jaar. Wat doet een man van die leeftijd in Parijs wanneer hij het hoofdpersonage, de verteller, is in een roman van Patrick Modiano (‘L’horizon’, 2011; ‘De horizon’, Querido, 2011)? Inderdaad, wandelen. Door de straten, de boulevards, flaneren langs de gevels, in de metro rijden, verpozen in bars en restaurants. En op zoek gaan naar herinneringen. Hij weet niet veel meer over wat er gebeurde toen hij twintig was. Zo lang geleden…

Lees verder “De schatkamer van Johan de Belie (61)”