Tien jaar geleden hoorde ik op de radio dat Sue Townsend, de geestelijke moeder van Adrian Mole, was overleden (foto YouTube). In de jaren tachtig, toen de Adrian Mole-hype hoge toppen scheerde, ontmoette ik haar in de Gentse FNAC, waar ze naartoe gelokt was door Eva Bal van het Speeltheater, dat in die tijd een toneelversie van het populaire boek bracht.
Lees verder “Sue Townsend (1946-2014)”
Veertig jaar geleden stelde ik bij het begin van het toneelseizoen vast dat “het teksttheater enorm aan belang had gewonnen”. Dat lijkt eigenlijk voor de hand liggend, maar vergeten we niet dat in die tijd het zogenaamde “regisseurstheater” hoogtij vierde! Om dat te illustreren ging ik eerst een half jaar terug naar “De fetisjist” een voorstelling met Jakob Beks (foto) in een regie van André Vermaerke…
Lees verder “Veertig jaar geleden: de fetisjist”
De derde tienerproductie (12-16 j.) van het Gentse Speeltheater week enigszins af van de twee vorige (« Pas maar op » en « Soort zoekt soort »). Niet zozeer omdat er voor het eerst een andere cast was (want het blijft de verhouding tussen twee jongens-één meisje), maar omdat de realiteit hier werd ingeruild door de fantasie.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Hoogtevrees” (Speeltheater)”
25 jaar geleden werd het Nieuwpoorttheater een maand lang geteisterd door de broers Geboers, een familie die met de vuisten spreekt en met het hart denkt – voor zover er sowieso al gedacht wordt. Aha! zegt de kenner, dit moet een stuk van Arne Sierens zijn en, jawel, zelfs de regie is opnieuw in handen van Johan Dehollander. Theater zoals het te verwachten en te voorzien is? Wie zal het zeggen? Vader Jakob Beks misschien of Didier De Neck, Wim Opbrouck of Wim Willaert, samen de broers Geboers. Maar wellicht heeft Ann Miller, de vrouwelijke katalysator in het gezelschap, het antwoord. ★ Ik heb zo het gevoel dat de broers Geboers van boogie-woogie zouden kunnen houden. Waarmee ik niets kwaads wil zeggen over boogie-woogie. Integendeel, « when you ‘re down and out », is dit muziek die je er weer bovenop kan helpen. In de Hotsy Totsy speelde 25 jaar geleden Joey’s Boogie Woogie, een reïncarnatie van Filiep Ketels van The Chevy’s. ★ « Cross-over » jazz was er dan weer in de Gele Zaal met de voorstelling van de nieuwe CD van Jeroen Van Herzeele en Peter Hertmans. En als gast « rapper » M.C.Sword. (HLN, 29/4/1998)
De Vlaamse acteur Jakob Beks wordt vandaag zeventig jaar.
« Is dat waar dat iedereen hier met de poepers zit ? » vraagt een verloren gelopen Jakob Beks op een bepaald ogenblik aan een collega die eveneens per ongeluk in de Malpertuis-versie van Shakespeares « Richard III » is terecht gekomen (het is een veenmysterie wat Jakob hier te zoeken had) en deze antwoordt : « Dat is altijd zo in tijden van crisis ». Als we het programmaboekje mogen geloven, dan zouden deze gevleugelde woorden uit de pen van Willy Courteaux komen, maar we gokken er met vrij grote zekerheid op dat het hier een « bewerking »„ van regisseur Jo Gevers betreft.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Richard in crisis”
Misschien dat de laatste afleveringen alles plotseling veel duidelijker zullen maken of misschien dat men bij de BRT oordeelt dat kinderen een heel eigen denkwereld hebben en dat de normale logica bijgevolg niet dient gevolgd, maar na vijf afleveringen van Het Veenmysterie (9-10) is het voor ons nog steeds een.. mysterie hoe deze serie in elkaar zit. Bovendien werd vooraf aangekondigd dat de speciale taal en de daarbijhorende gebaren van de « veenmensen » bij de jeugd zouden aanslaan. Daar twijfelen wij ten zeerste aan, o.m. omdat deze taal amper te verstaan is. En de houterige gebaren geven alvast deze acteurs een excuus voor het zoutloze spel. De anderen die dit niet hebben, kunnen misschien inroepen dat er wegens bezuinigingen niet genoeg « takes » konden worden genomen ? En tot slot krijgt de rijkswacht een toch wel heel nadrukkelijke rol opgespeld. Met als onderliggende moraal voor de kinderen: de rijkswacht, uw vriend ? (De Rode Vaan nr.42 van 1982)
De voorverkoop van « Enfantillages » van Raymond Cousse liep als een trein, maar dat was dan vooral op basis van de (terechte) naambekendheid van het trio dat ervan aan de wieg stond : Jakob Beks (acteur), André Vermaerke (regisseur) en het Speeltheater (productie). Na de eigenlijke première was het enthousiasme echter reeds grotendeels geluwd… behalve bij ons alweer. Zodanig zelfs dat we ons beginnen afvragen wat er scheelt.
Lees verder “35 jaar geleden: « Enfantillages » van Raymond Cousse”
Vijftien jaar lang hebben De Vieze Gasten zelf hun teksten geschreven. Ze brachten sketches, grappen, clownerie, imitatienummers en liedjes in de lijn van het vormingstheater. But times they are a’changing. In 1986 werd voor de productie van «Schemerstad» een tekstschrijver en een regisseur aangetrokken. Voor hun nieuwe productie «Vuil spel» die in Gent tijdens de Gentse feesten te zien is, werd logischerwijze dezelfde weg ingeslagen. Deze keer schreef Luk Wijns de tekst en Mitta Van der Maat regisseert.
Lees verder “35 jaar geleden: “Vuil spel” van de Vieze Gasten”
Een jaar geleden schreven we reeds met veel lof over het tienerstuk « Pas maar op… of anders » dat Luk De Koninck, Jakob Beks en Brie Leloup onder de leiding van André Vermaerke (Speeltheater) hadden opgezet. Voor de nieuwste productie, « Soort zoekt soort », vinden we dezelfde namen terug, alleen is er als actrice nog Arlette Weygers bijgekomen. En dat was ook wel noodzakelijk, want deze keer wordt er geen « rechtlijnig » stuk opgezet, maar een in elkaar grijpen van verschillende taferelen die alle iets met vakantie en paarvorming (soort zoekt soort, weetjewel) te maken hebben. Vierentwintig personages passeren de revue en het is voor de acteurs dan ook « travakken » geblazen…
Lees verder “Veertig jaar geleden: van de goede soort…”
dagelijks iets degelijks 