Verjongen is de boodschap en dat gebeurt vooral met een “tweede plateau”, wat bij de Vieze Gasten de benaming “DVG De Storm” meekreeg. Op 27 november 1998 stelden zij “Lui zweet” voor in een regie van Vincent van den Elshout, de nieuwe artistieke leider.
Lees verder “Twintig jaar geleden: “Lui zweet” bij de Vieze Gasten”
De Vlaamse acteur Jakob Beks wordt vandaag 65 jaar.
Lees verder “Jakob Beks wordt 65…”
Bij het begin van de Gentse Feesten mocht Mong Rosseel uit handen van zijn geliefde burgervader Daniël Termont de Walter De Buck-prijs in ontvangst nemen. Nu, als er iemand die prijs verdient, dan is hij het wel, dus tot zo ver is er geen vuiltje aan de lucht. Ik viel echter wel steil achterover toen Mong tijdens een interview op de lokale zender AVS zowaar meende deze prijs te moeten aangrijpen om geradicaliseerde moslims te moeten goedpraten! “Men heeft het nu voortdurend over geradicaliseerde moslimjongeren,” aldus een wel erg Vuile Mong, “maar destijds in Leuven was ik eigenlijk ook een geradicaliseerde jongere.” En in eenzelfde elan ging hij verder: “Radicaliseren is altijd goed!” (hierin overigens bijgetreden door interviewer Wim Claeys, maar dit terzijde) en hij verwees daarbij naar uitspraken van Martin Luther King en Nelson Mandela. Zou de man die 35 jaar geleden eigenhandig het Vlaams Progressief Zangfeest in de kiem smoorde, dat dan ook vinden van “geradicaliseerde Vlamingen” (zoals mij)? Ik heb zo’n lichtbruin vermoeden van niet… Maar geradicaliseerde moslims zijn dus wel o.k. voor hem die in vorige eeuw (terecht) nog een gesel was voor alle nonkel paters en tante nonnekes…
Lees verder “Mong Rosseel krijgt de Walter De Buck-prijs”
Op dezelfde dag dat een 13-jarige jongen zich in Wetteren een kogel door het hoofd schoot bij een “spelletje” Russische roulette, begaf ik mij ook naar deze Oost-Vlaamse gemeente in gezelschap van Vuile Mong en zijn Vieze Gasten die er op het Instituut Mariagaard een voorstelling van “Een klein kasteeltje” gingen verzorgen.
Lees verder “Twintig jaar geleden: Mong Rosseel in Mariagaard”
Herwig De Weerdt ken ik reeds sedert mijn studententijd en dan vooral in de tijd dat ik mijn burgerdienst deed bij prof.Bolckmans. Toen had Herwig zich zowat opgeworpen als de studentenleider van de Germaanse. Herwig zelf deed zijn burgerdienst bij Vuile Mong (foto), maar had daarvóór reeds een eigen theater gesticht, Stekelbees, waarbij ik ook Daan Hugaert en Laurette Muylaert (later vervangen door Katrien Devos) terugvond, net als een aantal muzikanten, waaronder ook Jef Lefève, die als “Zwozze” nog met mij op kot had gezeten in de Brugsepoortstraat.
Ik heb Herwig dan ook herhaalde keren “geïnterviewd”, maar dat was meestal informeel. De meest “officiële” keer (en daardoor de ruggengraat van onderstaande tekst) was in een periode toen zijn toenmalige eega Helga Demeyere in een stuk in Arca iets met slangen deed en opdat die beesten aan haar zouden kunnen wennen, had ze die bij haar in huis genomen. Aangezien ik een vreselijke slangenfobie heb, deed ik hem dan ook zweren op het hoofd van al zijn echte en onechte kinderen dat de slangen in geen geval in mijn buurt zouden komen. Hij heeft woord gehouden. Brave jongen. (*)
Lees verder “Herwig De Weerdt wordt zestig…”
« Voor een theoretische benadering van het onderwerp was gezien de omstandigheden al helemaal geen tijd. En achteraf gezien is dat misschien maar goed ook: met theorieën is niemand geholpen die ver van zijn eigen land wacht en hoopt en de dagen moet doorkomen. » Aan het woord is Suzanne van Lohuizen, de schrijfster van « Schemerstad », het nieuwste stuk van De Vieze Gasten, en de « omstandigheden » waarover ze het heeft, kent u al : de oorspronkelijke idee van een stuk over de politieke vluchteling Juan Carbon komt van Pierre Platteau, maar die liet het een paar maanden voor de première afweten. Niet alleen is het ongelooflijk wat Suzanne van Lohuizen op die korte tijd nog heeft gepresteerd, maar ook De Vieze Gasten zelf verdienen alle lof en niet in het minst natuurlijk regisseur Rik Hancké die hen nog heeft kunnen opzwepen tot wellicht de beste acteursprestatie die ze ooit hebben afgeleverd.
Lees verder “En we gaan nog niet naar huis…”
