115 jaar geleden: Baden-Powell publiceert “Scouting for boys”

115 jaar geleden: Baden-Powell publiceert “Scouting for boys”

Het is vandaag 115 jaar geleden dat de Britse militair Robert Baden-Powell, gebaseerd op ervaringen en ideeën van zichzelf en anderen in het Britse leger in India en Afrika, een jeugdspel ontwierp dat verscheen als het boek Scouting for Boys. Terwijl hij dit schreef, testte hij zijn ideeën en methodes tijdens een kamp op Brownsea Island dat op 1 augustus 1907 begon en vandaag de dag wordt gezien als het begin van scouting. Believe it or not but forty years ago I wrote some articles about scouting in “De Rode Vaan”…

Lees verder “115 jaar geleden: Baden-Powell publiceert “Scouting for boys””

Leg wat in zijn schoentje

Leg wat in zijn schoentje

« Sinterklaas kapoentje, leg wat in mijn schoentje, leg wat in mijn laarsje, dank u Sinterklaasje ». Een schlager uit het gouden hitverleden, die nu stilaan een plaatsje mag krijgen in één of ander museum. Als kinderen immers nog geloven in Sinterklaas dan vinden zij hem zeker niet langer een « kapoentje », wegens bezuinigingen kunnen schoen en laars niet meer beide worden gevuld maar dienen er prioriteiten vastgelegd en een bedankje kan er dan ook nauwelijks nog af.

Lees verder “Leg wat in zijn schoentje”

Zestig jaar jeugdhuizen

Zestig jaar jeugdhuizen

De Dag van de Jeugdhuizen werd tien jaar geleden voor het eerst gevierd. Een bijzonder feest was het, want de jeugdhuizen in Vlaanderen bestonden toen officieel vijftig jaar. Dat verklaarde de (in mijn ogen ongelukkige) titel van de grootse viering: Don’t Hype. Jeugdhuizen zijn immers geen hype, geen bevlieging van korte duur. Integendeel. In die vijftig jaar zijn ze alleen maar in aantal toegenomen. Er zijn er nu 409.

Lees verder “Zestig jaar jeugdhuizen”

Veertig jaar geleden: Popelektron

Veertig jaar geleden: Popelektron

« Elektron » was een jongerenprogramma waarin popmuziek en populaire wetenschap met elkaar in verband werden gebracht. In « de zoon van Elektron », meer bepaald Popelektron was er echter van die wetenschap niet veel meer te merken. Tenzij de « hoezenschilder » daar in de aflevering van 26-10 moest voor doorgaan. Toch kreeg dit programma onze zegen omdat het voor één keer geen aaneenrijgen van commerciële videoclips is (er zat er maar één in, een fragment uit « Grease 2 », waarom in godsnaam ?). Neen, het ziet er naar uit dat de BRT meer en meer vertrouwd raakt met het popidioom. Vanuit televisiestandpunt bekeken was het optreden van en interview met The Au Pairs op het Pallieterpopfestival te Lier dan ook interessant. Inhoudelijk was het maar zo en zo. Daar staat dan echter de aanwezigheid van De Kreuners in de studio tegenover die vlot in beeld werd gebracht en interessante gespreksstof opleverde. De rol van presentator Bart Peeters (foto Jo Clauwaert) mag hier wel eens onderlijnd. Hij geeft het programma een zekere schwung zonder al te modieus te gaan doen.

Lees verder “Veertig jaar geleden: Popelektron”

Veertig jaar geleden: “Het Veenmysterie”

Veertig jaar geleden: “Het Veenmysterie”

Misschien dat de laatste afleveringen alles plotseling veel duidelijker zullen maken of misschien dat men bij de BRT oordeelt dat kinderen een heel eigen denkwereld hebben en dat de normale logica bijgevolg niet dient gevolgd, maar na vijf afleveringen van Het Veenmysterie (9-10) is het voor ons nog steeds een.. mysterie hoe deze serie in elkaar zit. Bovendien werd vooraf aangekondigd dat de speciale taal en de daarbijhorende gebaren van de « veenmensen » bij de jeugd zouden aanslaan. Daar twijfelen wij ten zeerste aan, o.m. omdat deze taal amper te verstaan is. En de houterige gebaren geven alvast deze acteurs een excuus voor het zoutloze spel. De anderen die dit niet hebben, kunnen misschien inroepen dat er wegens bezuinigingen niet genoeg « takes » konden worden genomen ? En tot slot krijgt de rijkswacht een toch wel heel nadrukkelijke rol opgespeld. Met als onderliggende moraal voor de kinderen: de rijkswacht, uw vriend ? (De Rode Vaan nr.42 van 1982)

Prof.Verhellen (4): “Leeftijd is geen criterium om te discrimineren”

Prof.Verhellen (4): “Leeftijd is geen criterium om te discrimineren”

Jongeren zijn niet de rijkdom van morgen, zoals men wel eens zegt, ze zijn enkel wat ze nu zijn. Het is dan ook ons aller opdracht de jongeren terug in de maatschappij te brengen“. Zo besloot Prof. Eugeen Verhellen onze korte reeks over het hooliganisme in België, ongeveer exact een jaar geleden (r.v. nummers 47-48). De gave om in de toekomst te kijken bezaten we toen nog niet (nu evenmin trouwens) en daarom konden we niet vermoeden dat hij hiermee reeds anticipeerde op het totaalgebeuren rond kinderrechten dat in Gent zou plaatsvinden.

Lees verder “Prof.Verhellen (4): “Leeftijd is geen criterium om te discrimineren””

Prof.Verhellen (3): “De jeugd als slachtoffer”

Prof.Verhellen (3): “De jeugd als slachtoffer”

Twee afleveringen van ons uitvoerige gesprek met Dr.Eugeen Verhellen, werkleider bij het Seminarie voor Jeugdwelzijn en Volwassenvorming van de Rijksuniversiteit van Gent zijn reeds gepubliceerd. En telkens hij een voorbeeld geeft van crimineel gedrag bij jongeren (wat volgens hem niet gestegen is en waartegen de geplande maatregelen van Gol hoegenaamd geen dam vormen), dan heeft hij het over het roven van “sjakosjkes” van oudere dames, oude vrouwtjes die zich bedreigd voelen… Jeugddelinquentie wordt met andere woorden steeds als een soort van generatieconflict voorgesteld. Daar waar Prof. Van Outryve in een bekend radio- en TV-blad stelde dat de grootste slachtoffers juist zelf jongeren zijn. Vandaar dat wij in onze functie van advocaat van de duivel, of van Gol om precies te zijn, Prof.Verhellen voor de voeten werpen: als Gol stelt “ik wil de maatschappij beschermen”, kan men dan niet zeggen dat hij op die manier ook de jongeren zelf beschermt?

Lees verder “Prof.Verhellen (3): “De jeugd als slachtoffer””

Prof.Verhellen (2): “Kunnen blikken meer kwetsen dan een vuistslag?”

Prof.Verhellen (2): “Kunnen blikken meer kwetsen dan een vuistslag?”

In het gesprek dat we hadden met Dr.Eugeen Verhellen (werkleider bij het Seminarie voor Jeugdwelzijn en Volwassenenvorming van de Rijksuniversiteit van Gent) en waarvan we gisteren het eerste deel publiceerden, hebben we reeds korte metten gemaakt met de jongste voorstellen tot wetswijziging van minister van Justitie Gol. De man wil gewoon meer repressief gaan optreden – wat niets uithaalt, zoals de geschiedenis ons leert – en in zijn visie is geen enkel gecoördineerd beleid terug te vinden. Bovendien is er geen sprake van een geïntegreerde aanpak in samenwerking met andere departementen, al is het duidelijk dat de manier waarop de regering bijvoorbeeld de jeugdwerkloosheid wil bekampen de delinquentie of althans de mogelijkheid tot delinquent gedrag van de jongeren verhoogt.

Lees verder “Prof.Verhellen (2): “Kunnen blikken meer kwetsen dan een vuistslag?””

Eugeen Verhellen (1941-2017)

Eugeen Verhellen (1941-2017)

Naar aanleiding van de twintigste verjaardag van het kinderrechtencommissariaat, hoorde ik vijf jaar geleden op Radio 2 vermelden dat de twee kinderrechtencommissarissen die Vlaanderen tot nu toe heeft gekend (Ankie Vandekerckhove werd na twee mandaten opgevolgd door Bruno Vanobbergen, die op 11 februari 2015 van het Vlaams Parlement het licht op groen kreeg voor een tweede mandaat voor zes jaar) allebei gevormd werden door dezelfde professor, Eugeen Verhellen. Maar het strafste was nog dat men zo tussendoor vermeldde dat prof.Verhellen was overleden! Daar wist ik niks van. Ik heb in de jaren tachtig prof.Verhellen nochtans een aantal keren geïnterviewd voor De Rode Vaan en daar had ik toch een soort van vriendschappelijke band aan overgehouden (*). Al zag ik de professor wel niet vaak meer terug, zodanig zelfs dat de laatste keer ik hem niet meer herkende. Dat kwam ook wel omdat het in mijn geboortedorp Temse was en ik hem daar absoluut nooit had verwacht. Maar ter gelegenheid van zijn overlijden, zie ik nu dat hij geboren is in Sint-Gillis-Waas, opgegroeid in Stekene en naar school is gegaan in Sint-Niklaas, zodat het toch niet zo vreemd is. Waaraan prof.Verhellen is overleden, ben ik niet te weten gekomen, maar ik heb tot mijn verbazing wel vastgesteld dat hij kerkelijk werd begraven. Hoe dan ook, om prof.Verhellen postuum te eren, publiceer ik hierbij nogmaals de reeks interviews van destijds.

Lees verder “Eugeen Verhellen (1941-2017)”