Het is al 25 jaar geleden dat de Engelse zangeres Kirsty MacColl in tragische omstandigheden om het leven is gekomen.
Lees verder “Kirsty MacColl (1959-2000)”Categorie: biseksualiteit
“The Buddha of Suburbia” van Hanif Kureishi
The Buddha of Suburbia (1990) is een semi-autobiografische coming-of-age roman over Karim Amir, een Britse jongen met een Pakistaanse vader en een Engelse moeder. Hij groeit op in de Londense voorsteden in de jaren zeventig en probeert zijn plaats te vinden tussen twee culturen, twee sociale klassen en twee werelden: de suburb en de bruisende stad.
Lees verder ““The Buddha of Suburbia” van Hanif Kureishi”25 jaar geleden: cultuur in Gent (775)
Ook “Dansen op mijn graf” in NTG2-Minnemeers liep 25 jaar geleden af. Nadien kon men in het NTG zelf trouwens terecht voor de eindeseizoensfuif, terwijl ’s anderendaags Jan Rot met zijn optreden in Minnemeers nog een orgelpunt plaatste. Alhoewel in zijn nieuwste boek, “Niets is wat het lijkt”, opnieuw een jonge homo (biseksueel eigenlijk) ten tonele wordt gevoerd wil auteur Aidan Chambers niet dat “Dansen op mijn graf” als de “bijbel” van jonge homo’s wordt beschouwd. Nochtans is het met dat uitgangspunt dat Fabrice Delecluse aan de voorstelling is begonnen, dat wist Chambers ook wel. Het was dan ook eerder tegenspeler Maarten Claeyssens die hem over de streep trok om zijn toestemming te geven. Maarten spéélt zijn rol immers, terwijl Fabrice zijn best doet om zijn personage te zijn. Hiermee belichamen de twee ook de rel in het Antwerpse theateronderwijs. Jan Decleir wil zijn studenten immers leren spélen, terwijl de leden van de sekte van Dora Van der Groen op voorhand een test moeten afleggen om te zien of ze wel geschapen zijn naar haar beeld en gelijkenis. (RDS in HLN van 17/6/2000)
Ewan MacColl (1915-1989)
Vandaag is het al 35 jaar geleden dat de Engelse folksinger en liedjesschrijver Ewan MacColl is overleden…
Lees verder “Ewan MacColl (1915-1989)”Het Evangelie volgens de Lukas (32): Bowie the knife
Ik had het nooit gedacht, maar rechtse konservatieven in merg en been zoals de leden van de Amerikaanse Imaginative Conservative vinden moreel soelaas in het helse leven en naargeestige dood van David Bowie (1947-2016). Die geestelijke pirouette vond ik in een wonderlijk stuk dat Joseph Pearce schreef op 15 januari (nee, het gaat niet om onze Joseph Pearce, maar om de direkteur van het Center for Faith and Culture aan de Thomas van Aquino Hogeschool in Nashville die uitblinkt door boeken over katolieke bekeerlingen als G.K. Chesterton of Hilaire Belloc, zijn redaktie van de nog katoliekere St. Austin Review, en traktaten tegen het kommunisme – Solzjenitsin ! – en tegen homoseksualiteit; niet voor niets beroept de man zich op rabiate republikeinse traditionalisten als Russell Kirk en op Edmond Burke). Het heet wervend “Fate, Fashion, & Fascism: The Many Masks of David Bowie”.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (32): Bowie the knife”Vijf jaar geleden: première van “Le milieu de l’horizon”
Le Milieu de l’horizon is een Belgisch-Zwitserse speelfilm geregisseerd door Delphine Lehericey. Het is een bewerking van de gelijknamige roman van Roland Buti en werd uitgebracht op 2 oktober 2019.
Lees verder “Vijf jaar geleden: première van “Le milieu de l’horizon””Erica Jong wordt tachtig!
Vandaag wordt de Amerikaanse schrijfster Erica Jong uit New York tachtig jaar. Ik neem aan dat haar “zipless fucks” nu al een tijdje achter de rug liggen. Haar romandebuut “Fear of Flying” (1973) werd in het Nederlands commercieel maar toch min of meer terecht vertaald als “Het ritsloze nummer” naar een onderdeel van het boek dat de titel “The zipless fuck” meekreeg. Henry Miller, op dat moment al 83, schreef haar een brief waarin hij zei: “Ik kan me niet herinneren ooit een boek van een vrouw gelezen te hebben dat zo’n diepe indruk op me heeft gemaakt.” Eat your heart out, Anaïs Nin!
Lees verder “Erica Jong wordt tachtig!”





