Het is vandaag 55 jaar geleden dat de Amerikaanse acteur Montgomery Clift is overleden. Ik had er oorspronkelijk geen aandacht aan besteed wegens tijdsgebrek, maar toen ik nog eens naar de film “A star is born” uit 1954 gekeken had, heb ik – alhoewel Montgomery Clift hier niet in meespeelt – toch beslist alsnog een artikel aan hem te wijden. De reden waarom lees je hieronder…
Lees verder “Montgomery Clift (1920-1966)”
Wie is er bang van de islam? is geschreven door Selahattin Koçak, een Turkse Belg, Limburger en moslim en actief binnen de SP.a. Het dateert van 2010 (wat voor sommige passages wel van belang is). De auteur probeert zoals hij zelf aangeeft een aantal clichés en vooroordelen van autochtone Vlamingen over moslims en de islam te beantwoorden door informatie te geven over zijn godsdienst. Zo is dit boek ook een beetje een kennismaking met de islam en zijn geschiedenis.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 190)”
Weg met Eddy Bellegueule is een autobiografisch roman (vertaald uit het Frans) van de 21-jarige Edouard Louis. Eddy Bellegueule is eigenlijk zijn echte naam en dit debuut is een afrekening met zijn verleden, meer bepaald zijn jeugd in een dorpje in Picardië. Hij werd geboren in 1992 in een arm arbeidersgezin en groeit op in een grofgebekt, machistisch milieu: vaders die veel drinken, vrouwen die hun mannetje staan, vechtpartijen en verheerlijking van vechtersbazen.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 188)”
Het is al tien jaar geleden dat in Beveren de Sint-Niklase charmezanger Bob Benny is overleden. Zijn echte naam was Emiel Wagemans.
Lees verder “Bob Benny (1926-2011)”
Rusland, negentiende eeuw. Kolja is een dove, achtjarige jongen die door zijn ouders verwaarloosd wordt. Modest Tsjaikovski (broer van de componist Pjotr Iljitsj) krijgt de opdracht om zijn leraar te worden. Met veel moeite en hard werk lukt hem om Kolja te leren spreken en liplezen, ook dankzij een Franse methode. Gedurende jaren reizen ze (samen met de gouvernante) rond in Europa (vooral Frankrijk, Italië), zo leert hij ook de componist goed kennen. Tot Kolja’s vader sterft en hij de erfenis (een landgoed in Oekraïne) krijgt.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 125)”
Richard Francis Burton (uiteraard niet te verwarren met de acteur Richard Burton van een eeuw later) was een Brits consul, ontdekkingsreiziger, vertaler en oriëntalist. Hij was bekend, volgens zijn tijdgenoten eerder berucht, om zijn opvliegend karakter en zijn nonconformisme met de victoriaanse moraal. Hij werd vandaag 200 jaar geleden geboren.
Lees verder “Richard Burton (1821-1890)”
Het zal morgen al zeventig jaar geleden zijn dat Ivor Novello, één van de grootste Britse vedetten uit de eerste helft van de twintigste eeuw, is overleden.
Lees verder “Ivor Novello (1893-1951)”
Het is vandaag ook al twintig jaar geleden dat Glenn Hughes, de “leather biker” en de bas-zanger van de groep The Village People, in zijn geboortestad New York is overleden aan de gevolgen van longkanker. Omwille van zijn ziekte had hij reeds in 1996 de groep verlaten.
Lees verder “Glenn Hughes (1950-2001)”
Het is vandaag precies vijftig jaar geleden dat Death in Venice (Italiaans: Morte a Venezia) een film van de Italiaanse regisseur Luchino Visconti in première is gegaan. De film is gebaseerd op de novelle Der Tod in Venedig van de Duitse auteur Thomas Mann. In Nederland en België werd de film destijds uitgebracht als Dood in Venetië.
Lees verder “Vijftig jaar geleden: première van “Death in Venice””
Met levende fauna in mijn onmiddellijke nabijheid bezit ik niet zo’n dwingende band. Niet meer sedert lang. Ooit huisde er in mijn onmiddellijke omgeving een varken. Ondanks de totaal ongeschikte behuizing van het gezin van mijn ouders, ik was vijf jaar denk ik, het betrof een nieuw gebouwd rijtjeshuis, hadden ze het onzalige idee zo’n spek- en worstenleverancier op te kweken op hun terrein. Mijn herinnering eraan is nihil. Verdrongen? Schaamte? Angst? Dat beest diende dag na dag, uur na uur, centimeter per centimeter ronder te worden en zat daartoe zijn leven uit te zitten in wat bedoeld was als een bezemhok, etend, slobberend. Toen hem op het voor hem zeer ongeschikte moment euthanasie opgedrongen werd door een daartoe ter hulp geroepen deskundige beul trok de ganse familie zich wenend terug; ‘varken wordt huisvriend’, melodrama in één bedrijf. Ze hebben niet één kotelet, niet één worst, niet één schelletje ham van hem geconsumeerd. Ze waren vleeseters, geen kannibalen.
Lees verder “Het hoekje van Opa Adhemar (64)”