Het is vandaag al tien jaar geleden dat de Amerikaanse zanger Scott McKenzie is overleden. Bij het grote publiek is hij enkel gekend wegens zijn wereldhit “San Francisco”, zowat de hymne van de fameuze Summer of Love (“if you’re going to San Francisco, be sure to wear some flowers in your hair“).
Lees verder “Scott McKenzie (1939-2012)”
Het zal morgen al zestig jaar geleden zijn dat “Love me warm and tender” de Amerikaanse hitparade binnenkwam. Dat was niet enkel belangrijk voor Paul Anka, de Canadese zanger van Libanese komaf, omdat die pas naar een nieuwe platenfirma was overgestapt en het dan toch altijd afwachten is of het succes zal aanhouden. Maar ook voor mezelf was dit belangrijk, want “Love me warm and tender” is mijn lievelingsnummer van hem en stond in die beginjaren zestig ook steevast in mijn top tien aller tijden.
Lees verder “Zestig jaar geleden: “Love me warm and tender” komt de hitparade binnen”
Het is al twintig jaar geleden dat een andere Britse zanger met buitenlandse roots (in zijn geval: Ierse) om het leven is gekomen: David McWilliams (*) was geen eendagsvlieg als Peter Sarstedt, want hij heeft in een tijdsspanne van twee jaar (1967-69) toch een drietal hitjes gehad. Het laatste was “Can I get there by candlelight” (als “Zet een kaars voor je raam vannacht” vertaald door Lennaert Nijgh en gezongen door Rob De Nijs). De eerste twee kwamen destijds (juni 2018) ter sprake in de tweede aflevering van de rubriek “Plaatjes draaien”, die gewijd was aan b-kantjes…
Lees verder “David McWilliams (1945-2002)”
Roger Williams, the pianist whose lush versions of familiar tunes made their way to the book that Joseph Lanza wrote in 1994 (“Elevator Music”), died ten years ago at his home in Los Angeles. He was 87. Seven singles by Mr. Williams made it onto the Billboard Top 40, perhaps the best known of which — and the one that brought him stardom — was “Autumn Leaves” in 1955. His other Top 40 hits were “Wanting You” (1956); “La Mer” or “Beyond the Sea” (1956); “Almost Paradise” (1957); “Till” (1957); “Near You” (1958) and “Born Free” in 1966. Over his long career he recorded more than 100 albums. But the main reason why he will be remembered by me is that “Till” was the first single that I ever bought. The first in a long series…
Lees verder “Roger Williams (1924-2011)”
“I had a dream last night, what a lovely dream it was.” Dat zong John Sebastian destijds op het Woodstock-festival en dat is precies wat me vannacht is overkomen. Ik heb namelijk gedroomd over de ontstaansgeschiedenis van het nummer “Green green grass of home” dat vooral bekend is geworden in de versie van Tom Jones.
Lees verder “Plaatjes draaien (5): “Green green grass of home””
Morgen zal het al twintig jaar geleden zijn dat de Engelse zangeres Kirsty MacColl in tragische omstandigheden om het leven is gekomen.
Lees verder “Kirsty MacColl (1959-2000)”
Het zal morgen 55 jaar geleden zijn dat “From the bottom of my heart” van The Moody Blues werd uitgebracht. Dat herinnert mij aan die ene keer in mijn leven dat ik een plaat daadwerkelijk opnieuw van de hand heb moeten doen omdat mijn vader ze niet meer in huis wou.
Lees verder “55 jaar geleden: “From the bottom of my heart” (The Moody Blues)”
Vandaag wordt de Welshe gitarist en zanger Spencer Davis tachtig jaar. We kennen hem natuurlijk vooral van The Spencer Davis Group, maar vergis u niet: alle successen van deze groep kunnen op rekening worden geschreven van Steve Winwood, die zich toen terecht nog Stevie liet noemen, want hij was pas zestien à zeventien jaar. Ook het kenmerkende stemgeluid is dat van Steve/Stevie, men kan zich dus afvragen: wat valt er eigenlijk te vieren bij deze verjaardag, tenzij dan misschien dat Spencer Davis een neus had voor jong talent?
Wel nee, Spencer Davis is méér dan enkel maar de ontdekker van Steve Winwood en dat wordt bewezen door bovenstaande CD die ik me een tiental jaren geleden heb aangeschaft. Wellicht werd ik aangelokt door de vermelding van “I’m a man”, maar in dat opzicht kwam ik bedrogen uit: dit is wel degelijk een CD van Spencer Davis en niet van The Spencer Davis Group. Maar bedrogen? Ook dat zeker niet! Deze CD is namelijk zeer goed. Een ontdekking van wie Spencer Davis echt is. En dus een aanrader. Happy birthday, mate!
Hoe het samengaan van trad jazz en Amerikaanse folk uiteindelijk tot de Britse beat boom heeft geleid, leg ik uit in mijn bijdrage over skiffle (zie elders op deze blog), maar wordt ook goed geïllustreerd door de manier waarop The Spencer Davis Group tot stand is gekomen. Lawrence Winwood had namelijk eveneens een trad jazz combo, waarin ook zijn zonen Muff en Steve speelden, ook al was Steve toen amper de korte broek ontgroeid.
Steve Winwood: “Muff and I would go along with our dad and play on some of the dance sections with him. They used to do the fox-trot, the waltz, the quickstep and a rock’n’roll jive section with popular numbers by the Shadows and Duane Eddy. We’d play along on all of that stuff.”
Later stichtte de oudste zoon Muff zijn eigen trad bandje The Muff Woody Jazz Band, uiteraard met zijn broertje Steve. Toen ze in 1963 in The Golden Eagle in Birmingham optraden, zat er in het voorprogramma een folkgitarist, Spencer Davis, die o.a. nummers van Big Bill Broonzy en Leadbelly zong. Davis zag wel iets in een vermenging van trad jazz en folk en overhaalde de Winwood-brothers om samen een rhythm’n’blues-groepje te stichten: The Spencer Davis Group!
Morgen zal het al vijftig jaar geleden zijn (wel heel erg kort na de dood van Brian Jones overigens) dat The Rolling Stones de single “Honky tonk women” uitbrachten (al zingen ze wel degelijk over een “honky tonk woman”, enkelvoud) met de al even schitterende B-kant “You can’t always get what you want”.
Lees verder “Vijftig jaar geleden: release van “Honky tonk women””
Vandaag viert de Franse zanger (die al jaren in zelf gekozen ballingschap leeft in Los Angeles) Michel Polnareff zijn 75ste verjaardag (foto YouTube). Dat mag ik zeker niet laten voorbijgaan, want ik was vanaf de release van “La poupée qui fait non” (26 mei 1966) een fan.
Lees verder “Michel Polnareff wordt 75…”
dagelijks iets degelijks 