Op 20 november 1985 kopte Georges Grün de Rode Duivels in een kouwelijke Rotterdamse Kuip naar het WK in Mexico. De Belgische kwalificatie hing op dat moment aan een zijden draadje. Oranje leidde in de terugmatch van het barrageduel immers met 2-0 na goals van Peter Houtman en Rob de Wit. De Duivels hadden de heenmatch met 1-0 gewonnen en moesten dus scoren om Mexico te halen. Vijf minuten voor affluiten bezorgde de mee opgerukte Georges Grün de Belgische fans een delirium. Het ontlokte de legendarische tv-commentator Rik De Saedeleer de woorden “Daar is ‘m! Daar is ‘m! Ik weet zelfs niet wie het is, maar we zijn alweer op weg naar Mexico! Het is Georges Grün!” Ikzelf zat die avond in het Gentse Arcatheater, waar regisseur Pol Dehert helemaal niet kon scoren met zijn versie van “Het huis van Bernarda Alba”…
Lees verder “Veertig jaar geleden: Georges Grün scoort, Pol Dehert niet”Tag: Pol Dehert
Karlijn Sileghem wordt zestig…
De in Gent geboren actrice Karlijn Sileghem viert vandaag ook al haar zestigste verjaardag! (Mijn god, waar gaat dat eindigen?)
Lees verder “Karlijn Sileghem wordt zestig…”Veertig jaar geleden: “Nora of een poppenhuis” door Hendrik Ibsen in Arca
Op 27/04/1985 zag ik “Nora of een poppenhuis” door Hendrik Ibsen in Arca in een regie van Pol Dehert en een decor van Luc D’Hooghe & Rose Werckx. Met Carmen Jonckheere (Nora), Jappe Claes (Torvald Helmer), Netty Vangheel (Kristine), Herman Gilis (Dr.Rank) en Mark Verstraete (Krogstad).
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Nora of een poppenhuis” door Hendrik Ibsen in Arca”35 jaar geleden: “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing
Op 17 maart 1990 was er in Arca “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing. Van Marc Cnops had ik al mooiere aankledingen gezien, net als spectaculairder regies van Gilis en Verbist.
Lees verder “35 jaar geleden: “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing”Vijftien jaar geleden: “I’m having a strange postmodern moment here”
Leuke scène in de fijne televisieserie “Lost in Austen”: nadat Darcy zijn liefde voor Amanda Price heeft bekend (hij noemt haar “she who must be loved” en, verdorie, hij heeft nog gelijk ook: Amanda is een gerundium – of een gerundivum, ik heb die twee nooit goed uit elkaar kunnen houden – eigenlijk zou dit dus ook een goede naam geweest zijn voor Ayesha, “she who must be obeyed”), vraagt zij hem om een gunst. Zij wil hem namelijk de fameuze scène uit “Pride and prejudice” laten overdoen, waarbij Colin Firth (als Darcy) uit het water stapt (foto). “Haar” verliefde Darcy (gespeeld door Elliot Cowan) kan dat natuurlijk niet weigeren en op dat moment spreekt Price de historische woorden: “I’m having a strange postmodern moment here”. Maar wat is dat dan eigenlijk “a postmodern moment”?
Lees verder “Vijftien jaar geleden: “I’m having a strange postmodern moment here””Veertig jaar geleden: zes personages vinden twee regisseurs
Vandaag is het veertig jaar geleden dat ik in Arca naar de première van « Zes personages op zoek naar een auteur » (1921) van Luigi Pirandello (1867-1936) ging kijken.
Lees verder “Veertig jaar geleden: zes personages vinden twee regisseurs”575 jaar geleden: oprichting van “De Fonteine”, de oudste rederijkerskamer van Gent
Rob Ehrenstein laat zijn “theatergeschiedenis der Nederlanden” starten in Gent, in de elfde eeuw. Het betreft namelijk het kerstspel “Ordo stellae” dat wordt toegeschreven aan ene Theodoricus uit de Sint-Pietersabdij (later zou hij abt worden in Sint-Truiden). Het is echter pas in de 15de eeuw dat met het ontstaan van de rederijkerskamers er ook eerste gespecialiseerde schouwburgen komen. Zo ook in Gent, waar de Loofblomme, Iverige Jonckheit, Jhesus met der Balsemblomme, Mariën Theeren, De Fonteine en Broedermin en Taelyver (later bekend onder de meer populaire naam De Melomanen) actief zijn. In het Schepenhuis hadden de achtbare heren schepenen toen immers een ontspanningszaal ingericht die ze de naam “Comediante Caemere” meegaven. Na verloop van tijd mochten ook andere burgers (maar dan toch “burgers”) van het spektakel komen genieten.
Lees verder “575 jaar geleden: oprichting van “De Fonteine”, de oudste rederijkerskamer van Gent”Arca-NET in 82-83
De persvoorstelling van het programma van het seizoen 1982-83 bij het Nationaal Eigentijds Teater (NET) dat zijn tenten heeft opgeslagen in de nieuwe Arca-schouwburg aan de Sint-Widostraat nr.14 in Gent lag al een tijdje achter de rug, maar ik had gedacht ze aan de lezers van De Rode Vaan voor te schotelen in combinatie met de première van « De Biezenstekker » naar Cyriel Buysse. Voor een tweede maal is deze première echter uitgesteld. Net zoals een Gentse streekkrant had ik dan ook ernstige vermoedens dat deze verdaging weinig te maken heeft met de « ziekte » van Greetje Van Langendonck, maar eerder met de afdanking van drie acteurs, waaronder Greetje, die ondanks hun conflict met de Arca-directie (Jo Decaluwe) nog werden verondersteld in deze productie het beste van zichzelf te geven. (*)
Lees verder “Arca-NET in 82-83”Georg Büchner (1813-1837)
Morgen zal het al 185 jaar geleden zijn dat de Duitse schrijver Georg Büchner is gestorven op amper 23-jarige leeftijd. Hij is vooral gekend met toneelstukken als “Woyzeck” en “Danton’s Tod”, die ook hier in Gent meermaals werden opgevoerd. Hieronder vindt u een bespreking van “Woyzeck” in Arca en hier kunt u klikken voor “Danton’s dood” in het NTG.
Lees verder “Georg Büchner (1813-1837)”Van Toneelstudio ’50 naar het Arcatheater en terug naar af
Op 10 oktober 1950 werd door Dré Poppe (op de foto samen met Luce Premer in “Het geiteneiland”) en enkele anderen van de Gentse Koninklijke Toneelschool Toneelstudio ’50 gesticht. Op 14 november 1951 werd hun eerste stuk opgevoerd, namelijk “Polukrates” van Herwig Hensen.
Lees verder “Van Toneelstudio ’50 naar het Arcatheater en terug naar af”








