Grote verrassing twintig jaar geleden op het televisiescherm: een documentaire over de populaire orkestleider Edmundo Ros, gedraaid door Michael Nyman, de goeroe van de minimalistische muziek. Edmundo Ros stierf morgen tien jaar geleden. Hij werd honderd jaar.
Lees verder “Edmundo Ros (1910-2011)”
De aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen is begonnen. Op dinsdag 18 oktober 2011, aan de vooravond van mijn zestigste verjaardag, nam burgemeester Luc De Ryck plaats op de praatstoel in de bibliotheek van Temse.
Lees verder “Tien jaar geleden: Luc De Ryck vertelt…”
Sedert de Norman Conquest in 1066 is de Engelse cultuur gedomineerd door de Franse invloed. Toch behield de middeleeuwse Engelse literatuur zijn eigen wortels, vermengd met Franse erfenissen (ook wel geïnspireerd door de Italiaanse vormen). Zo groeide ook de Engelse muziek verder tot het einde van de 14de eeuw tot een stijl welke een samenvloeiing is van Franse en Engelse kenmerken, en ook wel van Italiaanse. De term die men daarvoor gebruikte was “La contenance Angloise”.
Lees verder “De vroegste geschiedenis van de Engelse muziek”
Op dezelfde dag als Jan Mestdagh werd zijn Engelse confrater Tony Palmer geboren (foto Peperudi via Wikipedia). Op Wikipedia zwijgt men echter zedig over diens journalistieke verleden. Men legt er vooral de nadruk op zijn werk als regisseur: “His work includes over 100 films, ranging from early works with The Beatles, Cream, Jimi Hendrix and Rory Gallagher (Irish Tour ’74), to his classical portraits which include profiles of Maria Callas, Julian Lloyd Webber and Frank Zappa (200 Motels). He is also a stage director of theatre and opera.” (In Saint Petersburg, he directed the Russian premiere of Parsifal, conducted by Valery Gergiev, with Plácido Domingo and he became the first Western director ever to work at the Bolshoi in Moscow. On the West End stage he has directed the world premiere of John Osborne‘s Look Back in Anger Part Two, Déjà Vu.)
Lees verder “Tony Palmer wordt tachtig…”
Zesentwintig jaar geleden ben ik in het Filmmuseum naar “Häxan” gaan kijken, een “stomme” film uit 1922 van de Deen Benjamin Christensen. Deze film had een historisch belang omdat het de eerste niet-documentaire film was met volledig naakt, maar dan wel op de rug gefilmd en wegens de semi-documentaire aanpak (nagespeelde realiteit) ook totaal niet erotisch. Maar goed, de begeleider van dienst was de legendarische Brusselse pianist Fernand Schirren, die vandaag precies twintig jaar geleden is overleden.
Lees verder “Fernand Schirren (1920-2001)”
Het is al tien jaar geleden dat musicoloog Jan L. Broeckx is overleden. Toen ik mijn burgerdienst deed bij prof.Bolckmans, liep ik geregeld langs in zijn seminarie, waar ik dan boeken over muziekgeschiedenis ontleende.
Lees verder “Jan L.Broeckx (1920-2006)”
Born in Victoria, B.C., in 1964, as the younger sister of film director Atom Egoyan, pianist Eve Egoyan has been specializing in interpreting new works since 1994. She has performed the world première of many works by mainly Canadian composers. She has appeared as a solo recitalist throughout the world and has released eight critically acclaimed solo discs, of course mainly by contemporary composers, but also one disc of works by Erik Satie. Eve trained in standard repertoire at the Victoria Conservatory of Music with Anne Brayshaw and Winifred Scott Wood, followed by master classes at the Hochschule der Künste in West Berlin with Georg Sava and the Royal Academy of Music in London with Hamish Milne (Commonwealth Scholarship).
Vandaag is het veertig jaar geleden dat Elcker-Ik Antwerpen mij vroeg om ook bij hen de cursus “Muziek en maatschappij” te komen geven, nadat ik dit in Elcker-Ik Gent had gedaan. Alhoewel ik dit uiteraard wel graag wilde doen, is het toch nooit doorgegaan. Ik vermoed dat dit te maken had met de nasleep van mijn recente echtscheiding.
Lees verder “Veertig jaar geleden: muziek en maatschappij”
Dat de Gentse violist Rudolf Werthen een prima musicus is, dat staat als een paal boven water en eigenlijk zou je dat dus niet meer moeten herhalen (“Elke repetitie met Werthen kon bijna een masterclass genoemd worden,” zegt b.v. violist Eric Baeten). Toch moet je dat wél doen, want het eerste wat opvalt als je met de man praat, is dat je met een zakenman te doen hebt. Dat is eigenlijk niet zo verwonderlijk, als je weet dat Rudolf Werthen afkomstig is uit de kleine middenstand. Over die afstamming deden allerlei geruchten de ronde maar dankzij reacties van echtgenote France Springuel en dochter Samantha is een en ander nu rechtgezet.
Lees verder “Rudolf Werthen wordt 75…”
De Franse contratenor Gérard Lesne viert vandaag zijn 65ste verjaardag.
Lees verder “Gérard Lesne wordt 65…”