Veertig jaar geleden werd de lijkkist van Charlie Chaplin gestolen uit de begraafplaats van Corsier-sur-Vevey in Zwitserland.
Lees verder “Veertig jaar geleden: het lijk van Charlie Chaplin gestolen”
U wil na een jaar hard labeur, languitgestrekt in de sofa, even uw hersenen pijnigen met een korte retrospectieve van het voorbije jaar? Wij kunnen u daarbij een handje helpen. Een stukje Hollywood binnenste buiten.
Lees verder “Filmjaar 1995: sweet memories”
De Zweedse actrice Britt Ekland wordt vandaag niet minder dan 75 jaar. Bij elke verjaardag rijzen mijn haren mij ten berge, maar ik probeer mijn afgrijzen toch zoveel mogelijk voor mezelf te houden. Soms loopt mijn hartje echter toch over. Zoals nu, en niet toevallig natuurlijk bij iemand met wie mijn grote idool Rod Stewart nog van bil is gegaan… En toch, en toch gaan onze gedachten bij deze 75ste verjaardag even terug naar een periode dat Britt Ekland “in hare pure“, zoals dat heden ten dage heet, voor de camera stond, want…
Lees verder “Britt Ekland wordt 75…”
Het is vandaag negentig jaar geleden dat de eerste gesproken – en meteen ook gezongen – film “The jazz singer” in première ging. In deze film van Alan Crosland naar de Broadway-musical van Samson Raphaelson pakt Al Jolson (1886-1950) met absolute tearjerkers uit (zoals “Mammy”, “Swanee” en “Sonny boy”). De film “The Jazz Singer” was eigenlijk een draak, het sensationele zat ‘m enkel in de bijgeluiden (applaus, een voorbijrijdende trein enz.) en een paar monologen van Al Jolson (*), af en toe onderbroken door een tussenwerpsel van zijn “moeder” Eugenie Besserer. Dat de film desondanks geschiedenisboeken haalde is dan ook enkel te wijten aan het feit dat het de eerste klankfilm was…
Lees verder “Negentig jaar geleden: première van “The Jazz Singer””
Vandaag dertig jaar geleden ging op het Tokyo Film Festival “The last emperor” in première, de film van Bernardo Bertolucci.
Lees verder “Dertig jaar geleden: première van “The last emperor””
Zogenaamde “courtroom dramas” of films waarvan een groot gedeelte zich afspeelt in een gerechtszaal verschillen in zoverre van andere films dat zij het dichtst van al bij de notie “verfilmd toneel” komen. Deze uitdrukking heeft een negatieve bijklank omdat dergelijke films zich vaak beperken tot het registreren van een (al dan niet gefingeerde) “toneelopvoering”. De actie is dus erg beperkt, de nadruk ligt volledig op het woord. Het gevaar van verveling loert dus om de hoek. Om dit tegen te gaan is timing het sleutelwoord. Een goed courtroom drama onderscheidt zich van de andere door een verrassende wending op het juiste moment. Daarbij mag die wending toch niet uit de lucht komen vallen en moet de kijker de indruk krijgen van “Natuurlijk! Waarom had ik daar niet eerder aan gedacht?”
Lees verder ““Legal Eagles” op het witte doek”
Na zijn film ‘Pasen’ in 2014 was het een tijdlang stil rond de Deinse filmmaker, regisseur en acteur Peter De Kemel. Maar vanaf 21 september staan De Kemel en zijn productiehuis DK Entertainment opnieuw volop in de aandacht met de nieuwe film ‘’t Zit hem in een kleinigheid’.
Lees verder “Peter De Kemel Superstar”
