Soms bakte ik het toch nogal bruin. Zoals in deze aflevering van Hebjetgezien. Naar aanleiding van de film “Het leven van een clown” van Charlie Rivel (foto GaHetNa via Wikipedia) vond ik er namelijk niks beters op dan mijn eigen zoontje Roddy te interviewen…
Lees verder “45 jaar geleden: het leven van een clown”
Middagpauze. Tijd om pinten te pakken met « de collega’s », schuine moppen te vertellen, opmerkingen te maken over meisjes in het café en natuurlijk ook tijd om over politiek te discussiëren, dat spreekt voor zich. Maar naar theater gaan ? Ik denk er niet aan. Een paar keer heb ik me laten vangen aan « middagen van de poëzie », want, nou ja, een middagdutje is óók nooit weg, maar theater ?
Lees verder “Veertig jaar geleden: tijdens de lunch bloeien de anjers in het theater”
« Met de nieuwe productie “Moeder, er zit een vriend in mijn soep!” blijft Theater Stekelbees opteren voor vormend en experimenteel muziektheater voor kinderen. Vormend, omdat Theater Stekelbees kiest voor inhoudelijke zinvolle producties. Zonder daarom in langdradig gemoraliseer of pedagogisch betweterij te vervallen. Experimenteel, omdat zoveel mogelijk theatrale middelen onderzocht en aangewend worden voor een boeiend en kleurrijk spektakel. Zonder een waarde-oordeel te vellen over collega-theatermakers moet vastgesteld dat Theater Stekelbees een (voor Vlaanderen) unieke theatervorm en -inhoud nastreeft ».
Lees verder “Veertig jaar geleden: niet veel soeps…”
Rob Ehrenstein laat zijn “theatergeschiedenis der Nederlanden” starten in Gent, in de elfde eeuw. Het betreft namelijk het kerstspel “Ordo stellae” dat wordt toegeschreven aan ene Theodoricus uit de Sint-Pietersabdij (later zou hij abt worden in Sint-Truiden). Het is echter pas in de 15de eeuw dat met het ontstaan van de rederijkerskamers er ook eerste gespecialiseerde schouwburgen komen. Zo ook in Gent, waar de Loofblomme, Iverige Jonckheit, Jhesus met der Balsemblomme, Mariën Theeren, De Fonteine en Broedermin en Taelyver (later bekend onder de meer populaire naam De Melomanen) actief zijn. In het Schepenhuis hadden de achtbare heren schepenen toen immers een ontspanningszaal ingericht die ze de naam “Comediante Caemere” meegaven. Na verloop van tijd mochten ook andere burgers (maar dan toch “burgers”) van het spektakel komen genieten.
Lees verder “575 jaar geleden: oprichting van “De Fonteine”, de oudste rederijkerskamer van Gent”
Van 3 tot en met 6 november 1988 liep in Gent het vijfde kindertheaterfestival van (Oud Huis) Stekelbees. Op de persconferentie begon programmatrice Christel De Weerdt met te zeggen dat de organisatoren er eigenlijk niet veel zin meer in hadden, maar dat ze gezwicht zijn voor de internationale vraag die er nog altijd naar is. Die bijval in het buitenland is erg mooi natuurlijk, maar waarom die twijfels in het eigen (oude) huis?
Lees verder “35 jaar geleden: Christel De Weerdt aan het lijntje”
Vandaag is het dertig jaar geleden dat in het kader van het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen in de Gentse opera een dubbelconcert plaats had dat enerzijds een hommage wou brengen aan Bernard Herrmann en anderzijds de heropleving van de klassieke muziek (en dan meer bepaald de opera) via het gebruik van uittreksels in films in de kijker wilde plaatsen.
Lees verder “Dertig jaar geleden: Rolande Van der Paal op FilmFest Vlaanderen”
Door toevallige omstandigheden had ik de première van « Uitverkocht », het nieuwste stuk van Kindertheater Stekelbees, gemist en zo bij de confraters kunnen vernemen dat dit stuk erg zou tegenvallen. Bij de pauze kon dit nog enige verwondering wekken, maar na een toch wel heel erg zwak tweede deel (er gebeurt zo goed als niks) is een dergelijke totaalindruk al begrijpelijker (foto Micheline Veys).
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Uitverkocht” (Stekelbees)”
35 jaar geleden viel er alweer een première te beleven en ook opnieuw van een bewerking van een prachtig kinderboek, namelijk « Baron von Münchhausen » door Oud Huis Stekelbees (typisch : pas dan bedolven de aanwezige recensenten « Pinokkio » met lof, niemand had spontaan positief gereageerd, men had er a.h.w. eens een nachtje moeten over slapen om toch maar argumenten te vinden). Nu heeft Oud Huis Stekelbees ons recent dezelfde geïrriteerde (en wellicht voor sommigen ook irriterende) bedenkingen ontlokt, maar deze « Baron » is daar zeker vrij van. Ja, dat menen we, ook al ging het verliefdheidsthema vooral bij de jongsten compleet de mist in.
Lees verder “35 jaar geleden: “Baron von Münchhausen” door Oud Huis Stekelbees”
Het Gentse kindertheater Stekelbees kon de jongste twee jaar steeds rekenen — ook van onzentwege — op positieve kritieken. Het zal voor het gezelschap dan ook wel verrassend aangekomen zijn dat zij voor hun nieuw stuk « Plezant is verboden » (« en verboden is niet plezant ») nogal wat klappen moesten incasseren. Zo werd — uitgerekend op het moment dat Stekelbees over de Moerdijk gluurde, in casu door een beroep te doen op teksten van Jaap van de Merwe — er nogal wat kritiek uitgeoefend op het taalgebruik en ook op de chaotische toestanden die nogal eens ontstaan wanneer de kinderen bij het spel worden betrokken.
Lees verder “Veertig jaar geleden: moet er nog iets plezant zijn?”
Wanneer Lear, koning van Brittannië, op hoge leeftijd besluit zijn machtige rijk te verdelen onder zijn drie dochters, betekent dat het begin van een donkere en angstaanjagende tijd. Belust op macht vleien Goneril en Regan, de twee oudste dochters, hun vader met listige tongen. Maar Cordelia, tot dan toe de lieveling van haar vader, weigert hieraan mee te doen en tracht haar gevoelens oprecht uit te drukken. Dit bevalt Lear echter niet. Hij wordt kwaad, onterft Cordelia, verdeelt zijn rijk en beslist afwisselend bij zijn beide dochters te verblijven. Pas wanneer Cordelia, samen met de koning van Frankrijk het Kanaal is overgestoken, worden hem de ogen geopend. Nu zij de macht in handen hebben laten Regan en Goneril hun vader immers categoriek vallen. Razend en met nog slechts de nar als gezel, vlucht Lear naar de heide. Daar doet een onweer de waanzin die in hem sluimert losbarsten. Lear zint op wraak…
Lees verder “35 jaar geleden: “King Lear” in het NTG”
dagelijks iets degelijks 