45 jaar geleden: “Kritische bedenkingen te dramatisch geformuleerd”

45 jaar geleden: “Kritische bedenkingen te dramatisch geformuleerd”

« Het is vrij uitgezonderd (moet dat niet “uitzonderlijk” zijn?) dat één Bestuur van één Ministerie zijn jaarverslag op een brede schaal verspreidt. Nochtans heb ik, toen het Bestuur voor Jeugdvorming van mijn departement mijn akkoord vroeg om een jaarverslag te publiceren, daar positief op gereageerd. Ik meen immers dat het ‘des mensen’ is dat de ambtenaren van het BJV ook eens graag de klemtoon leggen op de positieve realisaties. Ook al zeggen ze het dan zelf. Aangezien het BJV in grote mate is ontsproten uit het vitale jeugdwerk, en alleszins op diens nieuwe, soms contestataire ideeën inspeelt, kan men van dit Bestuur moeilijk verwachten dat in dit jaarverslag geen kritische bedenkingen en wenken zouden worden geformuleerd. Alhoewel deze bedenkingen, in het eerste deel, naar mijn gevoelens zeker te dramatisch zijn geformuleerd, heb ik aan de tekst van dit jaarverslag zoals het mij is voorgelegd geen woord willen wijzigen... »

Lees verder “45 jaar geleden: “Kritische bedenkingen te dramatisch geformuleerd””

45 jaar geleden: omdat toelagen belangrijk zijn

45 jaar geleden: omdat toelagen belangrijk zijn

Eind jaren zeventig slaakte het theaterwezen in Vlaanderen een noodkreet : het uitblijven van de broodnodige subsidies wurgde het bijna. Minister Rika De Backer legde het er zo op aan dat de banken zich kunnen verrijken, terwijl arbeidsplaatsen dreigen verloren te gaan. Over dit alles had ik in De Rode Vaan een gesprek met Daan Bauwens.

Lees verder “45 jaar geleden: omdat toelagen belangrijk zijn”

Vijftig jaar geleden: het jaar van het thuisblijvende kind

Vijftig jaar geleden: het jaar van het thuisblijvende kind

Dag, beste lezer. Ook van de indian summer geprofiteerd om er eens op uit te trekken met de kinderen? Heerlijk, nietwaar? Vooral na die ellenlange winter waarbij je verplicht was steeds thuis te blijven. “Verplicht”, inderdaad, tenzij je kapitaalkrachtig genoeg bent om telkens een babysit te laten komen. Als je rekent dat een avondje bioscoop met een pintje na zo al gauw op duizend frank uitloopt, dan heb je ’t immers wel snel bekeken.

Lees verder “Vijftig jaar geleden: het jaar van het thuisblijvende kind”

Rose Gronon (1901-1979)

Rose Gronon (1901-1979)

Als ik aan de Antwerpse schrijfster Rose Gronon denk, die vandaag 45 jaar geleden is overleden, dan schiet me altijd de figuur van Rika De Backer te binnen, die minister van cultuur was op het moment dat ze is gestorven. Toch kan dit niet de reden zijn waarom ik een verband zie tussen die twee. Een fysieke gelijkenis is er ook maar in zeer geringe mate. ’t Zal dan wel een mysterie blijven…

Lees verder “Rose Gronon (1901-1979)”

35 jaar geleden: geen jaar maar een eeuwigheid voor het kind

35 jaar geleden: geen jaar maar een eeuwigheid voor het kind

Wie er het eerst met de zogenaamde « actiejaren » is komen aandraven weet ik niet meer, noch wanneer het precies was. Ik meen me wel te herinneren dat het Jaar van de Vrouw het eerst aan de beurt kwam. Sedertdien werden we geteisterd door monumenten, dorpen en nog allerlei dingen die op het punt staan te verdwijnen. Is het uit die reflex dat de UNESCO voor 1979 het kind centraal wil plaatsen ? Is het omdat het kind anno 2001 misschien in proefbuisjes verwekt zal worden en opgroeien op een of andere haveloze planeet, die net zo goed de onze zou kunnen zijn ?

Lees verder “35 jaar geleden: geen jaar maar een eeuwigheid voor het kind”

45 jaar geleden: op weg naar een statuut voor de artiest

45 jaar geleden: op weg naar een statuut voor de artiest

“Op 30 januari 2018 was er de tweede hoorzitting over het kunstenaarsstatuut in de commissie sociale zaken van het federaal parlement, onder voorzitterschap van Vincent van Quickenborne,” zo schrijft men op de website van ArtistsUnited, waar ik ook bovenstaande foto heb geleend. Deze vereniging heeft enkele concrete ideeën om het statuut te verbeteren en een aantal minder geslaagde zaken uit het verleden op te lossen, zo lees ik verder nog. Ongeveer zo’n twintig jaar heb ik mij bezig gehouden met een sociaal statuut voor de artiest (dat er pas sinds een paar jaar is). Eerst als journalist op De Rode Vaan, daarna bij de Vlaamse Socialistische Zelfstandigen en tenslotte ook in de Centrale voor Socialistische Cultuurbeleid en de Adviesraad voor Muziek. Ik begin met het eerste debat hierover, dat 45 jaar geleden heeft plaats gehad en enkele dagen later is verschenen in De Rode Vaan…

Lees verder “45 jaar geleden: op weg naar een statuut voor de artiest”

Veertig jaar geleden: opera, to be or not to be

Veertig jaar geleden: opera, to be or not to be

« Opera » is was veertig jaar geleden brandend actueel in Vlaanderen. Pamfletten werden uitgedeeld aan de ingang van de schouwburgen en de programmaboekjes van de « Opera voor Vlaanderen » omvatten een toelichting bij de begroting onder het motto : « Cultuur, geld en democratie ». Er werd ook weer gesproken over opera. Vooral als het om centen ging. Het NTG vindt dat het te weinig geld krijgt? Jef Demedts schopt wild om zich heen, Gerard Mortier van de Muntschouwburg krijgt een trap op een welgemikte plaats. Een nieuw productiesysteem voor onze filmers, wat inhoudt minder subsidies ? Zelfs de blauwer-dan-blauwe Guy « Potlood » Thijs zegt : « Als de opera zoveel miljard krijgt, ikke dan ook ! »

Lees verder “Veertig jaar geleden: opera, to be or not to be”

Tien jaar geleden: bioscoop voor baby’s

Tien jaar geleden: bioscoop voor baby’s

Ik ben weer eens een baanbreker geweest. In de krant van tien jaar geleden stond immers dat cinemaketen Utopolis met Movies for Mommies speciale filmnamiddagen lanceert voor kersverse moeders en hun baby’s. Elke tweede dinsdag van de maand zullen de namiddagen plaatsvinden. Buiten de filmzaal wordt voor de mama’s voorzien in een pamperhoek met luiertafel en een plekje voor borstvoeding. In de zaal zelf wordt het geluid stiller gezet en worden de lichten niet volledig gedimd.

Lees verder “Tien jaar geleden: bioscoop voor baby’s”

Veertig jaar geleden: debat over het jeugdbeleid in Vlaanderen

Veertig jaar geleden: debat over het jeugdbeleid in Vlaanderen

« Spiegeltje, spiegeltje, aan de wand, is er wel een jeugdbeleid in dit land ? ». Zo vroegen wij ons op De Rode Vaan veertig jaar geleden af na herhaalde klachten van diverse jeugdorganisaties gericht aan Rika De Backer, staatssecretaris voor de Vlaamse Gemeenschap.

Lees verder “Veertig jaar geleden: debat over het jeugdbeleid in Vlaanderen”

Veertig jaar geleden: De Brakke (af)Grond

Veertig jaar geleden: De Brakke (af)Grond

Het Frans Masereelfonds blijft de maneuvers van Rika De Backer rond “De Brakke Grond” (het Vlaamse “cuituurpaleis” in Amsterdam) op de voet volgen. Zo delen zij ons nu het volgende mee : « De berichten die ons vandaag “uit doorgaans goed ingelichte bron” bereikten grenzen aan het ongelooflijke zodat we nogmaals oproepen aan de beleidsverantwoordelijken en verkozenen om klaarheid te brengen in deze miljoenenzaak.
Waarover gaat het : ongeveer twee maand terug werden bij diverse sectoren van het Ministerie van Cultuur de subsidies en betalingen geblokkeerd. Zo onder andere ook bij de Dienst Monumentenzorg waar in een eerste fase ongeveer 100 miljoen fr. werd geblokkeerd, en in een tweede fase hiervan ongeveer één derde definitief werd afgeroomd. Dit alles met als doel de schulden voor de Brakke Grond in te lossen. Dat dergelijke blokkeringen niet zonder gevolg blijven is vrij logisch ! Voor de dienst Monumentenzorg betekent dit een vertraging van aan gang zijnde werken, herneming van dossiers en prijzen en natuurlijk voor de interne dienst een enorme werkverspilling. Voor andere sectoren is gaan lenen bij de banken de enige uitkomst.
» En zo wordt de afbraak van de cultuursector met de dag schrijnender. (*)

Lees verder “Veertig jaar geleden: De Brakke (af)Grond”