Nog helemaal onder de indruk van mijn interview met Dawn Fay ging ik ’s avonds naar de Muntschouwburg om daar een voorstelling bij te wonen van “Uit het dodenhuis”, de opera van Leos Janacek. Dat was een beetje een afknapper, maar ik heb er eigenlijk niet veel van gemerkt, ik zat nog steeds op mijn wolk… (Ik heb geen foto meer van de voorstelling in de Munt, daarom moet u het met één uit een recente voorstelling in Tsjechië stellen.)
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Uit het dodenhuis” van Leos Janacek”Categorie: koninklijke muntschouwburg
Knut Skram wordt 85…
De Noorse bariton Knut Skram (foto YouTube) bouwde zijn carrière op Mozart, Wagner en Verdi (b.v. Renato in “Un ballo in maschera” in de Muntschouwburg, 1992). Hij was 25 jaar lid van de Noorse opera, toen hij daar werd opgemerkt door Pappano, die ook nog muziekdirecteur is geweest in Oslo. De regisseur Stephen Pimlott (Ballo) heeft trouwens ook reeds in Oslo gewerkt.
Lees verder “Knut Skram wordt 85…”Maurice Béjart (1927-2007)
Het is vandaag al vijftien jaar geleden dat in Lausanne de vernieuwer van het ballet Maurice Béjart op tachtigjarige leeftijd is overleden (foto deredactie.be).
Lees verder “Maurice Béjart (1927-2007)”André Leysen (1927-2015)
Het is vandaag precies dertig jaar geleden dat André Leysen (CVP) ontslag nam als voorzitter van de Raad van Bestuur van de Muntschouwburg, omdat de Raad zijn voorstel niet wou volgen om de Munt voor het seizoen ’93-’94 te sluiten. De Munt had toen immers reeds een gecumuleerd tekort van 389 miljoen.
Lees verder “André Leysen (1927-2015)”Dertig jaar geleden: Franco Farina in de Munt
Tenor Franco Farina werd geboren in de VS maar het grootste deel van zijn familie woont nog in Rome. Op die manier is hij eigenlijk op een “Italiaanse” manier grootgebracht met opera en spaghetti. Hij studeerde piano en trompet, trad op in de kerk en in musicals. Debuut op 22-jarige leeftijd als Rodolfo in “La Bohème” in het zogenaamde spaghetti-circuit, waarvan naast Italiaanse zangers die te oud waren om in de Metropolitan Opera te zingen (b.v. Roberta Peters als Mimi), ook de jonge Antonio “Tony” Pappano deel uitmaakte, die net als Farina in Connecticut opgroeide. Vandaar dat hij hem in 1992 uitnodigde om naar de Munt te komen voor Riccardo in “Un ballo in maschera”.
35 jaar geleden: stilte (voor de storm?)
Het operaseizoen 1987-88 in Gent is begonnen met… vijf minuten stilte. In de toespraak van Laurette Muylaert namens het gemeenschappelijk vakbondsfront, die daaraan én aan wat een feestelijk openingsconcert had moeten worden voorafging, werd gesteld dat deze stilte « slechts een verwitting » was. Het werd dus niet met zoveel woorden gezegd, maar harde acties hangen in de lucht, dat is duidelijk.
Lees verder “35 jaar geleden: stilte (voor de storm?)”Dertig jaar geleden: Deborah Raymond in de Munt
Deborah Raymond (foto van haar eigen website) bracht een aantrekkelijke vertolking als het jongetje Ascagne (zie ook Mozarts “Ascanio in Alba”) in “Les Troyens” van Berlioz (Muntschouwburg, juni 1992).
Lees verder “Dertig jaar geleden: Deborah Raymond in de Munt”25 jaar geleden: Beata Morawska in de Elisabethwedstrijd
Uit het Muntkoor was er in de Elisabethwedstrijd voor zang 1992 ook een kandidate, mezzosopraan Beata Morawska, de Poolse Kristien Hemmerechts.
Lees verder “25 jaar geleden: Beata Morawska in de Elisabethwedstrijd”25 jaar geleden: Vladimir Galouzine valt uit in “Otello”
De Russische tenor Vladimir Galouzine (foto YouTube) viel uit voor de laatste voorstellingen van “Otello” in De Munt 1997. Toen wij gingen kijken, nam voor het eerst zijn vervanger zijn plaats in en deed dat uitstekend, zeker als men weet dat hij zijn rol op twee dagen had ingestudeerd. Fonetisch leek zijn naam op Reimont Sirtii. Hij was op dat moment in Helsinki actief. Op het internet vind ik met die naam niemand terug (zelfs ook geen niet-operazangers!), dus als iemand mij kan helpen, graag!
35 jaar geleden: wie de jeans past, trekke ze aan
De Opera voor Vlaanderen wilde van Rossini’s « La Cenerentola» (« Assepoester ») iets speciaals maken. Er was nog eens een niet-traditionele regie (van Albert-André Lheureux) én men wou ermee doelgericht naar een kinderpubliek toe werken. Men faalde op de twee vlakken en het samengaan van deze twee factoren was daar zelfs wellicht niet eens vreemd aan.
Lees verder “35 jaar geleden: wie de jeans past, trekke ze aan”