Morgen zal het al vijf jaar geleden zijn dat in Mexico-Stad de Colombiaanse auteur Gabriel García Márquez is overleden. Hij werd 87. Zijn gezondheid was de laatste jaren sterk achteruit gegaan. Toen hij in 1982 de Nobelprijs voor Literatuur kreeg, heb ik voor De Rode Vaan een kort stukje geschreven.
Lees verder “Gabriel Garcia Marquez (1927-2014)”
Het is al 45 jaar geleden dat Paul Van de Velde, destijds presentator op de BRT, om het leven is gekomen bij een auto-ongeval.
Lees verder “Paul Van de Velde (1922-1972)”
Vandaag is het ook 105 jaar geleden dat de Zweedse toneelauteur August Strindberg is gestorven.
Lees verder “August Strindberg (1849-1912)”
Vandaag is het twintig jaar geleden dat Christopher Robin, de zoon van de Engelse schrijver Alan Alexander Milne, is gestorven. Hij is wereldberoemd geworden omdat hij mocht figureren in het best bekende boek van zijn vader, namelijk “Winnie the Pooh”.
Lees verder “Christopher Robin Milne (1920-1996)”
Vandaag is het 165 jaar geleden dat de Franse auteur Honoré de Balzac is overleden. Hij is de geschiedenis ingegaan als de uitvinder van het product placement…
Lees verder “Honoré de Balzac (1799-1850), de uitvinder van het product placement”
Het is vandaag 25 jaar geleden dat de begrafenis van prof.Bolckmans heeft plaats gevonden. Hij was op 67-jarige leeftijd plots overleden tijdens zijn vakantie in Frankrijk. Ik ken Bolckmans natuurlijk vooral van mijn burgerdienst en we zijn nadien (weliswaar spaarzaam) contact blijven houden. Toen ik op De Rode Vaan werkte, heb ik er nog voor gezorgd dat een communistisch blad uit Scandinavië (Zweden?) dat wij als ruilabonnement kregen, rechtstreeks naar zijn seminarie ging (wij verstonden er toch geen snars van). En ter gelegenheid van zijn emeritaat ben ik hem uitgebreid gaan interviewen. Dat interview vind je hieronder…
Lees verder “Alex Bolckmans (1923-1990)”
Op 15 april 1975 begon mijn burgerdienst met een hilarische veertiendaagse opleiding bij de Civiele Bescherming in Liedekerke (ik sta uiterst links – uiteraard – op de foto). Hilarisch omdat de meeste dienstweigeraars verlate hippies waren die elke gelegenheid te baat namen om een stickje op te steken. Destijds had ik op kot en in ’t Broebelke daar ook wel eens van geproefd, maar aangezien ik geen roker ben, werd ik meestal ziek van de tabak alleen al. Ik deed daar in Liedekerke dus niet meer aan mee, maar onze slaapzaal hing dusdanig vol met geestverrijkende dampen dat ik niet anders kon dan meegiechelen met de rest.
Lees verder “Veertig jaar geleden: burgerdienst bij professor Bolckmans”
