Hoe zou het nog met Peer van der Kreeft zijn? Vroeger woonde hij in mijn straat en kwam ik hem wel eens tegen, maar nu is het toch al een tijdje geleden dat ik hem nog eens heb gezien. En het interview dat ik met hem had in onze rubriek “aan het lijntje” is ondertussen ook alweer veertig jaar geleden.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Peer van der Kreeft aan het lijntje”
Veertig jaar geleden woonde ik toevallig zowel een schoolfeest (foto) als een kindervoorstelling bij. Welk schoolfeest, dat blijft eender; de voorstelling betrof “Te laat” door Peperkoreke.
Lees verder “Veertig jaar geleden: over dramastudio’s, bezigheidstherapieën en schoolfeestjes”
Rob Ehrenstein laat zijn “theatergeschiedenis der Nederlanden” starten in Gent, in de elfde eeuw. Het betreft namelijk het kerstspel “Ordo stellae” dat wordt toegeschreven aan ene Theodoricus uit de Sint-Pietersabdij (later zou hij abt worden in Sint-Truiden). Het is echter pas in de 15de eeuw dat met het ontstaan van de rederijkerskamers er ook eerste gespecialiseerde schouwburgen komen. Zo ook in Gent, waar de Loofblomme, Iverige Jonckheit, Jhesus met der Balsemblomme, Mariën Theeren, De Fonteine en Broedermin en Taelyver (later bekend onder de meer populaire naam De Melomanen) actief zijn. In het Schepenhuis hadden de achtbare heren schepenen toen immers een ontspanningszaal ingericht die ze de naam “Comediante Caemere” meegaven. Na verloop van tijd mochten ook andere burgers (maar dan toch “burgers”) van het spektakel komen genieten.
Lees verder “575 jaar geleden: oprichting van “De Fonteine”, de oudste rederijkerskamer van Gent”
Bijna drie jaar geleden was ik op zoek naar een foto van Wim De Wulf en zo kwam ik tot mijn verbijstering te weten dat hij al twee jaar eerder was overleden! Op 25 augustus 2016 schreef Roger Arteel een in memoriam waaruit ik hieronder enkele passages bloemlees, maar ik weet niet hoeveel tijd er tussen dit in memoriam en het eigenlijke overlijden ligt. Het blijkt uiteindelijk op 29 juli te zijn. Hij “was al een tijdje ziek” zeggen sommige overlijdensberichten, dan weet je al hoe laat het is…
Lees verder “Wim De Wulf (1956-2016)”
Het Gentse theater Symptoom verdient werkelijk alle lof voor de manier waarop ze met de creativiteit van jonge mensen weten om te springen. Hebben we in De Rode Vaan nr 12 van 1981 reeds luidruchtig de loftrompet gestoken over hun tienerproductie (met Abbedoe), dan kunnen we dat nu (iets gedempter) ook doen voor “Snerte vioja” van Peperkoreke, een groep jongeren tussen zeven en dertien jaar.
Lees verder “Veertig jaar geleden: het gaat je wél aan…”
Ondanks de rode kaart voor theater Poëzien (die met het puur visuele « De feen van Niks » nochtans heeft geprobeerd de kritiek « onvoldoende dramatisering van de gebrachte teksten » in extremis nog te ondervangen) en de ongunstige beoordeling van de KJT-mastodont heeft de Raad van Advies voor Toneelkunst (RAT) zich, zoals enkele weken geleden reeds aangestipt, onverwacht positief uitgelaten over het kinder- en jeugdtheater in Vlaanderen. Dit duidelijk als illustratie van de zegswijze « beter laat dan nooit » want alhoewel het Speeltheater en Stekelbees (beide uit Gent) zeker deze late erkenning verdienen, is het toch de vraag waaraan ze die eer precies nu te danken hebben, nu beide theaters zich juist zijn gaan bezinnen over hun taak en functie, omdat ze zelf inzagen dat ze aan dringend vernieuwing toe waren.
Lees verder “Brokkelige Blokken”
Het begon al met de titel. Zo beginnen vaak oprisperig-zure kritieken en zo begint ook de onze… maar hij eindigt er ook mee. Inderdaad, buiten de niet zo welluidende noch goed gekozen slogan “Dood ’t gewoon of de oorlog 14-18”, hebben wij weinig aan te merken op de schitterende voorstelling door een tiental jongeren (blijkbaar middelbare scholieren) die zich onder de naam Abbedoe koesteren onder de vleugels van het progressieve Symptoomtheater uit Gent dat op diverse fronten actief is.
Lees verder “Veertig jaar geleden: wijs, jong!”
dagelijks iets degelijks 