Tag: Johan de Belie

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (60)

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (60)

Een spiegel. Moet ik de persoon die ik daar gereflecteerd zie werkelijk herkennen? Dien ik de confrontatie aan te gaan? Die gelaatstrekken. Die rimpels en groeven. Het verhaal dat verteld wordt. Mijn blik tast de poriën af van een gezicht dat ik niet tenzij uit een verre herinnering weet te identificeren. Ogen ontmoeten elkaar, overbruggen een afstand, stoten elkaar af. Ze wensen elkaar niet te zien. Wat hebben ze gemeen? Wat hebben ze elkaar te zeggen. Afkeer. Haat. Afgrijzen. Ze willen een ruimte tussen hen creëren, lichtjaren moeten hen verwijderen van elkaar. Onverbiddelijk word ik naar dat creatuur toegezogen. Het slorpt me op, dreigt me tot zich te nemen. Dwingt me één te worden. Mezelf te zien. Te confronteren.

Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (60)” →

“Terugkeer naar Atlantis” van Hubert Lampo

“Terugkeer naar Atlantis” van Hubert Lampo

Ik ben op dit moment “De zwanen van Stonehenge” aan het lezen van Hubert Lampo. Het is een tweede poging, want de eerste keer heb ik het weggelegd als zijnde te saai. Nu probeer ik vol te houden, al blijf ik het (merkwaardig genoeg voor een populaire romanauteur) slecht geschreven vinden. Maar de inhoud interesseert me wel en daarom doe ik mijn best…

Lees verder ““Terugkeer naar Atlantis” van Hubert Lampo” →

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (59)

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (59)

Bij het ontwaken uit mijn middagdutje, gisteren om 14u07, concludeerde ik plots dat het allemaal heel vreemd was. ‘Het’ dat kan zowat alles betekenen, in filosofische en semantische wijze geïnterpreteerd. Hier bleek het te gaan over dat weinig fortuinlijke jaar 2020. Toegegeven, het is al bijna ten einde – de eindejaarsfestiviteiten rollen er al aan – ik ben dus vrij laat om tot inzicht te komen. Maar ik ben dan wel in het bezit van een voortreffelijk excuus.

Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (59)” →

Twintig jaar geleden: première van “Harry Potter and the Goblet of Fire”

Twintig jaar geleden: première van “Harry Potter and the Goblet of Fire”

Harry Potter and the Goblet of Fire is de vierde Harry-Potterfilm, gebaseerd op het gelijknamige boek van de Britse schrijfster J.K. Rowling. De personages waren opmerkelijk verouderd in de film. Daar waar ze in de voorgaande films nog vooral als kinderen werden neergezet, waren ze in deze film duidelijk tieners. De film ging in première op 18 november 2005 in London. Goes on to become most successful film of the year, earning almost US$ 900 million. Mike Newell regisseerde de film en Steve Kloves schreef het script. De themamuziek van John Williams werd opnieuw gebruikt en aangevuld met muziek van Patrick Doyle. De film was genomineerd voor een Academy Award, namelijk die voor de beste Art Direction, maar won deze uiteindelijk niet. (Wikipedia)

Lees verder “Twintig jaar geleden: première van “Harry Potter and the Goblet of Fire”” →

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (57)

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (57)

Het is in een akte uit 965 van de stad Subiaco (provincie Rome), waar rond 500 de Benedictijnen gesticht werden, dat de term ‘carnaval’ een eerste maal opduikt. Afkomstig van het Italiaanse ‘carne levare’, het opheffen/wegnemen van vlees… de vasten dus. In onze contreien werd het woord een eerste maal gespot in het tijdschrift Mercurius (‘Hollandsche Mercurius behelsende het gedenckweerdighste in Christenryck’; uitg. te Haarlem door Casteleyn) in 1673. De oorsprong van het fenomeen gaat evenwel heel wat verder terug.

Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (57)” →

Harry Mulisch (1927-2010)

Harry Mulisch (1927-2010)

Het is ook al vijftien jaar geleden dat Harry Mulisch is overleden. Hij was op dat moment nog altijd de meest gelezen auteur bij Nederlandse scholieren en “De aanslag” het meest gelezen werk. In Vlaanderen was dit ook het tweede meest gelezen werk (na “Kartonnen dozen” van Tom Lanoye) en daarmee ook het enige werk van een Noord-Nederlandse schrijver dat tot in de top vijf was doorgedrongen. In Nederland was dit voor geen enkele Vlaming weggelegd, zelfs niet voor Hugo Claus, le frère ennemi de Harry Mulisch. Een opvallend verschil met Vlaanderen is dat in de klas de hedendaagse auteurs veel meer aandacht krijgen. Hier prijkt Mulisch op de tweede plaats, enkel voorafgegaan door Willem Frederik Hermans (Jozien Moerbeek, Canons in context, 1998).

Lees verder “Harry Mulisch (1927-2010)” →

55 jaar geleden: Brian Barnes’ one man theatre

55 jaar geleden: Brian Barnes’ one man theatre

Wie van mijn medestudenten zou zich dit nog herinneren? 55 jaar geleden was Brian Barnes met zijn one man theatre te gast in de Blandijn. Hij bracht er een opvoering van “the Pickwickians at Manor Farm”, een fragment uit de “Pickwick papers” van Charles Dickens.

Lees verder “55 jaar geleden: Brian Barnes’ one man theatre” →

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (56)

Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (56)

Mijn enige ervaring met de moderne wereld van de spelletjes blijft beperkt tot het inmiddels oubollige Pac Man en het al even fris ogende Tetris. Oh ja, er was ook nog iets als een boerderij, een ‘farm’, een spel op de pc mij aangesmeerd door een kleindochter. Gedurende een hele tijd heb ik daar dagelijks gedurende telkens ongeveer een uur schapen, geiten, varkens en kippen gevoederd, maïs, rogge en tarwe laten groeien, wortelen en aardappelen geplant, tomaten en snijbonen geoogst. En dit voor iemand die het verschil niet kent tussen een komkommer en een raap, tussen een bok en een alpaca.

Lees verder “Vijf jaar geleden: het hoekje van Opa Adhemar (56)” →