Le Jardin Clos de Reinhilde (9)

Le Jardin Clos de Reinhilde (9)

Over sm weet ik niet zo heel veel te vertellen, nee ik ben lang geen deskundige, zeker geen ingewijde. Natuurlijk heb ik wel enige literatuur over het onderwerp tot mij genomen, en de werken van markies de Sade zijn me ook niet vreemd. Maar het bleef toch een vreemde wereld voor mij. Misschien daarom dat ik geïntrigeerd werd toen ik iets las over de Tsjechisch-Britse schrijfster Edith Templeton (Praag 1916 – Bordighera, Italië 2006). Vooral dan over het boek dat zij publiceerde in 1966 onder het pseudoniem Louise Walbrook, ‘Gordon’.

Lees verder “Le Jardin Clos de Reinhilde (9)”

Balthus (1908-2001)

Balthus (1908-2001)

Een vreemde figuur, Comte Balthasar Michel Klossowski de Rola, geboren te Parijs op 29.2.1908, overleden te Rossinière op 18.2.2001, gekend als Balthus (foto Fabio Massimo Aceto via Encyclopaedia Britannica). Schilder. Ouders eveneens bedrijvig met het penseel. Toen hij in 1934 met zijn werk naar buiten trad wekte dat heel wat verwondering: de periode van het surrealisme, het abstracte, en hier werden plots figuratieve doeken gepresenteerd!

Lees verder “Balthus (1908-2001)”

Le Jardin Clos de Reinhilde (7)

Le Jardin Clos de Reinhilde (7)

Dionne Warwick zong het reeds in het begin van de jaren zestig: “A house is not a home”, een huis is niet noodzakelijk een thuis. Reinhilde heeft het op zich genomen om van een huis een thuis te maken. Gemakshalve laat ze zich een coloriste noemen, maar haar doel is meer omvattend dan dat: een overeenkomst bereiken tussen het huis zoals het is, en de wensen en noden van de bewoners. En haar instrumenten daarbij zijn kleur en decoratie.

Lees verder “Le Jardin Clos de Reinhilde (7)”

Le Jardin Clos de Reinhilde (6)

Le Jardin Clos de Reinhilde (6)

In de roman ‘Le Rempart des Béguines’ (1951) van Françoise Mallet-Joris is de 15-jarige Hélène Noris aan het woord. Zij woont met haar vader René, 47 jaar, in het fictieve provinciestadje Gers. Hij is een succesvol zakenman en ambieert een politieke carrière. Haar moeder overleed toen zij acht jaar was. Sindsdien voelt zij zich eenzaam in een grote, sombere, woning die tevens als bureel (waar meerdere bedienden werken) fungeert; alle leuke plaatsen – keuken, bureel zijn verboden. Haar resten vooral dagdromen…

Lees verder “Le Jardin Clos de Reinhilde (6)”

Le Jardin Clos de Reinhilde (5)

Le Jardin Clos de Reinhilde (5)

Blijkbaar verschilt de interpretatie van het begrip ‘eros’ zoals wij dat zien, vooral de meer gesublimeerde vorm van liefdesuiting, van de seksualiteit, dankzij een ‘romantischer’ accent (al begeef ik mij hiermee wel wat op glad ijs), met de gevoelswaarde die men er in Japan aan geeft. En zeer sterk zelfs: eros verwijst daar naar pornografie, dus staat deze idee er diametraal tegenover.

Lees verder “Le Jardin Clos de Reinhilde (5)”

Le Jardin Clos de Reinhilde (2)

Le Jardin Clos de Reinhilde (2)

Hoe dun of hoe dik is de lijn tussen erotiek en porno? Die vraag kon ik voor mezelf nog eens opwerpen toen ik geconfronteerd werd met het werk van Pierre Louÿs, geboren in Gent op 10.12.1870, overleden te Parijs op 06.06.1925. Hij schreef verhalen, enkele korte romans en vooral poëzie. Bevriend met André Gide en Oscar Wilde… dat situeert hem enigszins. Hoewel, hij was heteroseksueel maar zijn werk is doordrongen, laat ik zeggen gegrondvest, op seks en dan hoofdzakelijk op homo-erotiek waarin het lesbische de grootste aandacht kreeg.

Lees verder “Le Jardin Clos de Reinhilde (2)”

Le Jardin Clos de Reinhilde

Le Jardin Clos de Reinhilde

De oudste culturen waren matriarchaal. De man zag immers zijn rol in de voortplanting nog niet in en beschouwde de vrouw die leven kon geven als een superieur wezen. Vandaar het oerbeeld van de vrouwelijke godin uit matriarchale tijden, die de jager met de botte speer aan haar voeten doet neerknielen. Het vamp-image van Theda Bara was daarop gebaseerd maar men vindt het ook terug in boeken als “L’Atlantide” van Pierre Benoit of “She” van Rider Haggard. Deze godin was maagd, maar dan wel in de oorspronkelijke betekenis van “vir-go”, diegene die geen man nodig heeft. De eredienst werd dan ook gevierd met seksuele riten.

Lees verder “Le Jardin Clos de Reinhilde”