In 1975 won Johan Verminnen (foto Jo Clauwaert) ook nog even het “Festival de la Chanson Française” waarna hij besloot zich serieus op de Franstalige markt te gooien, wat tot nog toe niet helemaal gelukt is, ook niet met “Je ne suis pas un flamand rose”, een franstalige elpee die zoals gebruikelijk een allegaartje van origineel werk en vertalingen van “greatest hits” is. Voor Vlaamse oren zijn vooral de titelsong, “Pauvre boxeur amoureux” en “Le ciel est le toit de ma maison” aangewezen. “Guitares à credit” (subliem!) en “Samedi soir” klinken zelfs beter dan in het Nederlands. Dit was nota bene ook de eerste elpee die Jean Blaute heeft geproduced. Jean (in Humo): “Herbie Flowers speelde hierop mee, die toen net Lou Reeds Walk on the wild side had opgenomen. Wel, zo’n ervaring zet een norm, waar je niet graag meer onder gaat.”
Lees verder “Vijftig jaar geleden: “Je ne suis pas un Flamand rose””Tag: Jean Blaute
Wolfgang Bauer (1941-2005)
Het is vandaag ook al twintig jaar geleden dat de Oostenrijkse toneelauteur Wolfgang Bauer is overleden.
Lees verder “Wolfgang Bauer (1941-2005)”45 jaar geleden: De Kreuners op de weide achter de Marron op de Oostberg
45 jaar geleden traden De Kreuners op de weide achter de Marron op de Oostberg in Temse. Alhoewel het concert mede werd georganiseerd door het plaatselijke Masereelfonds, dat de avond daarvóór nog een “Nacht van de Poëzie” had georganiseerd met o.a. Stefaan Van den Brempt, Johan de Belie, Oswald Joossens en Roland van Campenhout, heb ik het optreden helaas niet gezien, omdat er op die “Nacht” een conflict was ontstaan o.m. omwille van de geringe opkomst als ik me goed herinner.
Lees verder “45 jaar geleden: De Kreuners op de weide achter de Marron op de Oostberg”Will Tura wordt 85!
“Will Tura kan het hommageconcert voor zijn 85e verjaardag op de Grote Markt in Veurne niet bijwonen om gezondheidsredenen. Dat laat zijn familie weten,” zo meldt vrtnws. “Jammer, maar alle begrip”, zegt organisator Pieter Dewulf. Helmut Lotti, Paul Michiels, Jelle Cleymans, Free Souffriau, Sandrine en Jan Wuytens zullen nummers van de ereburger van de stad brengen. Vanaf 15 uur zullen daar de bekendste liedjes van Will Tura live gebracht worden in het historische decor van zijn geboortestad. Twee jaar geleden werd bekend gemaakt dat Will aan Alzheimer leed. Ik wens hem uiteraard het allerbeste toe, ook al omdat ik goede herinneringen aan hem bewaar, zoals zal blijken uit onderstaand artikel…
Lees verder “Will Tura wordt 85!”25 jaar geleden: cultuur in Gent (761)
Raymond Van het Groenewoud blijft een rocker (en een voetballiefhebber)! (foto S.W.)
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (761)”John Ruocco (1952-2025)
Jean Blaute meldt op zijn FB-pagina dat de Amerikaanse saxofonist John Ruocco gisteren is overleden
Lees verder “John Ruocco (1952-2025)”Linda Lepomme wordt zeventig…
Vandaag viert Linda Lepomme, de vroegere directrice van de musical-afdeling van het Ballet van Vlaanderen, haar zeventigste verjaardag.
Lees verder “Linda Lepomme wordt zeventig…”Marc Van Garsse wordt tachtig…
Jazzbassist en decorateur Marc Van Garsse viert vandaag zijn tachtigste verjaardag. Ik ben hem meer dan veertig jaar geleden gaan interviewen voor het gewestelijke weekblad De Voorpost, vandaar dat in de inleiding de band met Sint-Niklaas zo wordt beklemtoond…
Lees verder “Marc Van Garsse wordt tachtig…”25 jaar geleden: cultuur in Gent (654)
Diamanda Galás, hier optredend in Thalia Hall, Chicago in 2016 (foto Bobby Talamine via
Wikipedia), was verliefd op het Gravensteen…
45 jaar geleden: de morele herbewapening van de Vlaamse pop
Neen. Ethisch reveil is niet de vijfde elpee van Raymond van het Groenewoud. Wel is het de tweede elpee van R.V.H.G. en de Centimeters. Of misschien zelfs de eerste, want live-elpees laat men gewoonlijk buiten beschouwing in zo’n opsomming. Een haast natuurlijk gevolg van deze vaststelling is dat het muzikaal tot hiertoe ook de rijkste is. De inbreng van Jean Blaute was weliswaar ook al op «Nooit meer drinken» voelbaar en Mich Verbelen is — zoals het een bassist past — steeds de stuwende, maar bescheiden op de achtergrond blijvende kracht geweest, zodat overblijft dat het niemand minder dan drummer Stoy Stoffelen is die — als Centimeter — vooral zijn stempel op deze elpee drukt (*). Dat gebeurt meestal door een ritme dat zeer dicht in de nabijheid van de disco-hartslag komt (wat onderlijnd wordt door de opnametechniek), maar dat voortdurend doorbroken wordt door tempowisselingen zodat de disco-verveling ver te zoeken is.
Lees verder “45 jaar geleden: de morele herbewapening van de Vlaamse pop”








