Lennaert Nijgh (1945-2002)

Lennaert Nijgh (1945-2002)

Vandaag is het al twintig jaar geleden dat Lennaert Nijgh is gestorven. Mijn generatie noemt Lennaert Nijgh altijd in één adem met Boudewijn De Groot, ook al heeft Lennaert ook voor andere mensen steengoede teksten aangeleverd. Ik herinner mij dat mijn vriend Guido Hullebroeck op de middelbare school zijn gedichten en liedjesteksten naar Lennaert heeft gestuurd en als ik het goed heb, heeft hij zelfs een aanmoedigend briefje terug gekregen.

Lees verder “Lennaert Nijgh (1945-2002)”

Will Ferdy (1927-2022)

Will Ferdy (1927-2022)

Raymond Thielens meldt me de dood van Will Ferdy op 95-jarige leeftijd. Ik ken hem al sedert “Ziede gij mij geire?” (Will, niet Raymond) en midden de jaren zestig heb ik zelfs een epeetje (extended play, vier nummers i.p.v. twee) gekocht met daarop “De stervende”, zijn versie van “Le Moribond”. Maar dat was dan wel als geschenk voor mijn moeder, want zelf heb ik me nooit echt aangesproken gevoeld door de man. Wat niet wil zeggen dat ik zijn belang voor de Vlaamse “kleinkunst” onder de mat wil schoffelen. Ergens in de jaren tachtig schreef ik volgend stukje over Will Ferdy in De Rode Vaan. Jammer genoeg ben ik weer slordig geweest met bronvermelding…

Lees verder “Will Ferdy (1927-2022)”

35 jaar geleden: “Het luisterlied zal niet meer sterven”

35 jaar geleden: “Het luisterlied zal niet meer sterven”

In 1987 bracht ene Peter Colpaert de elpee “Het luisterlied zal niet meer sterven” uit. Met nummers als “Nu je hemel niet meer blauw is”, “Speen in Spain” en “Van Roodkapje en de boze wolf” bewees hij dat het luisterlied zo dood is als een pier. (*) Want ik wil hier kleinkunst zeer duidelijk afbakenen: het is kleine kunst. Dit houdt geen appreciatie in, maar wel een objectieve beperking. Zeer verdienstelijke mensen als Johan Verminnen of Raymond van het Groenewoud die een heuse popgroep met zich mee zeulen kunnen op die basis niet tot de kleinkunst worden gerekend.

Lees verder “35 jaar geleden: “Het luisterlied zal niet meer sterven””

Emile Swillens (1943-2017)

Emile Swillens (1943-2017)

“Oh lamentable day!” Ik haal er heel toepasselijk Shakespeare bij (Romeo and Juliet) om mijn gemoedstoestand van vijf jaar geleden (en eigenlijk nog altijd) te beschrijven. Die morgen haalde ik uit mijn brievenbus een doodsbrief die daar dus ipso facto reeds van een dag eerder moet hebben gezeten. Dat is sowieso altijd schrikken, maar toen ik hem opende was ik helemaal van de kaart. Miel Swillens – op zijn doodsbrief “Emile”, zoals hij zich in zijn latere leven inderdaad graag liet noemen – één van de mentors in mijn jonge leven, is “onverwachts (zeg dat wel!) van ons heengegaan te Zevergem op 14 augustus 2017″. Zo meldt ons zijn echtgenote Rhoda Sivewright. Wat hij in Zevergem zat te doen, weet ik niet, maar het was blijkbaar niet toevallig, want de kerkelijke uitvaart vond eveneens plaats in Zevergem. Ik vermoed dus dat hij vrij recent naar daar is verhuisd en dat hij niet meer op het appartement in mijn buurt woonde. Ik ben hem dan ook al een tijdje niet meer tegengekomen, maar de laatste keer dat ik hem heb gezien liet alleszins niets vermoeden dat er iets met zijn gezondheid aan de hand was. Onderstaande tekst staat al sinds jaar en dag op mijn blog. Ik heb hem ongewijzigd gelaten. Hij gaat immers over de levende Miel Swillens en dat zal hij voor mij altijd zijn: alive and (softly) kicking

Lees verder “Emile Swillens (1943-2017)”

Veertig jaar geleden: folkfestival van Dranouter met Lieve Van Mileghem

Veertig jaar geleden: folkfestival van Dranouter met Lieve Van Mileghem

Het achtste folkfestival van Dranouter startte op vrijdagavond 6 augustus 1982 om 20 u met Couton & Fischer, een Bretoens duo dat o.m. ragtime speelt. Nu ja, sedert dat de Japanners de Elisabethwedstrijd beheersen verwondert ons niks meer. Minder moeite hebben wij met het Ierse duo dat erop volgt : fiddler Paddy Glackin en zanger Al O’Donnell. In de grote tent wordt de openingsavond afgesloten door Urbi & Orbi. Als Simon & Garfunkel en Kommer & Kwel zich immers konden bekeren tot een reünie, dan konden zij dat ook, oordeelden ze en, halleluja, « De Scheurbuikshow » zag het licht. Het is een volavond programma waarbij Matches en Dubbel Dobbel zullen verbleken. Sjef van Oekel, Kamagurka, Guy Mortier en Tal Van Anderen nemen er aan deel en natuurlijk ook u, beste kijkers, want ook vanavond weer zijn er koelkasten en papegaaien te winnen in onze reusachtige quiz!

Lees verder “Veertig jaar geleden: folkfestival van Dranouter met Lieve Van Mileghem”